Prymas Polski: nasza troska o Ojczyznę domaga się odwagi pokoju

Jestem przekonany, że nasza współpraca i troska o Ojczyznę domagają się zaangażowania, odpowiedzialności, nadziei i odwagi pokoju – powiedział Prymas Polski abp Wojciech Polak w swoim wystąpieniu podczas noworocznego spotkania Prezydenta PR z przedstawicielami Kościołów, związków wyznaniowych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, które odbyło się we wtorek w Pałacu Prezydenckim w Warszawie.

Publikujemy tekst wystąpienia Prymasa Polski:

NOWOROCZNE SPOTKANIE PRZEDSTAWICIELI KOŚCIOŁÓW I ZWIĄZKÓW WYZNANIOWYCH  Z ANDRZEJEM DUDĄ, PREZYDENTEM RP

Warszawa, Krakowskie Przedmieście – 14 stycznia 2025.

Szanowny Panie Prezydencie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej wraz z Czcigodną Małżonką,

Ekscelencje Księża Arcybiskupi i Biskupi,

Wszyscy Zwierzchnicy Kościołów i związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej, wedle tytułów i godności,

Pracownicy Kancelarii Prezydenckiej,

Wielce Szanowni Goście,

W imieniu Kościoła Katolickiego w Polsce bardzo serdecznie dziękuję Panu Prezydentowi za zaproszenie na doroczne spotkanie przedstawicieli Kościołów i związków wyznaniowych. Za każdym razem przełom roku pozwala nam na pewne podsumowania, a jednocześnie zachęca do spojrzenia z nadzieją i ufnością w przyszłość. Nosimy w pamięci konkretne doświadczenia minionego czasu w naszej Ojczyźnie i w Kościele. Zresztą, jak mówił papież Franciszek nawiedzając nasz kraj, cechą charakterystyczną narodu polskiego jest pamięć: pamięć o dziedzictwie, które organizuje wspólnotę narodową oraz inspiruje społeczeństwo i kulturę. Jak jednak dodawał papież, w codziennym życiu każdej osoby, podobnie jak każdego społeczeństwa, istnieją dwa rodzaje pamięci: pozytywna i negatywna.

W tym kontekście nosimy w pamięci błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszkę, duszpasterza ludzi pracy i kapelana Solidarności, którego 40-lecie męczeńskiej śmierci wspominaliśmy w zeszłym roku. 19 października 1984, w drodze powrotnej z Bydgoszczy do Warszawy, ksiądz Jerzy został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i bestialsko zamordowany. Jego śmierć – paradoksalnie i wbrew oczekiwaniom oprawców, uczyniła nieśmiertelnym jego przesłanie: Zło dobrem zwyciężaj. W mrocznych czasach stanu wojennego błogosławiony ksiądz Jerzy budził w ludziach nadzieję, sam przy tym przekonany, że wobec kryzysu nie wolno nam nigdy tej nadziei utracić. W nadziei widział głębię ludzkiego ducha, który spragniony jest prawdy i wolności.

Nadzieja jest właśnie duchowym kompasem, prowadzącym Kościół Katolicki w zainaugurowanym przez Ojca Świętego Jubileuszu Roku Świętego. Zgodnie z hasłem przewodnim Jubileuszu, chcemy być pielgrzymami nadziei, z odwagą i niezachwianą ufnością patrzącymi w nowy rok i we wszystkie wyzwania, jakie on przyniesie. Także tegoroczny, Dwunasty Zjazd Gnieźnieński, sięgający tradycją roku tysiącznego i narodzin królestwa poprzez koronację Bolesława Chrobrego i Mieszka II Lamberta, które w tym roku pragniemy upamiętnić, skupi się na nadziei, która rodzi odwagę pokoju. Krzewienie pokoju oraz promowanie i zacieśnianie wspólnoty narodowej, tak potrzebne naszej Ojczyźnie, wymagają dziś od nas odwagi i determinacji w podejmowanych działaniach. Może się do tego przyczynić również podjęta 1 stycznia 2025 roku prezydencja Polski w Unii Europejskiej.

Powrócę jeszcze raz do wspomnianego na początku przemówienia papieża Franciszka o pamięci pielęgnowanej w naszym narodzie. Ojciec Święty ostrzegał przed pamięcią negatywną, która obsesyjnie koncentruje spojrzenie umysłu i serca na złu, zwłaszcza popełnionym przez innych. Czym innym jest bowiem walka o prawdę, nawet bolesną i wymagającą, a czym innym nienawiść i zacietrzewienie. Zamiast przywoływania przykładów tej negatywnej pamięci, chciałbym raczej przypomnieć to, co papież położył nam na serce: naród polski pokazuje, jak można rozwijać dobrą pamięć i porzucić tę złą. Do tego konieczna jest mocna nadzieja i ufność w Tym, który kieruje losami narodów, otwiera drzwi zamknięte, przekształca trudności w szanse i stwarza nowe scenariusze tam, gdzie wydawało się to niemożliwe. Franciszek nawiązywał wówczas do 1050. Rocznicy Chrztu Polski. Dziś, świętując 1000-lecie pierwszych koronacji królewskich Bolesława Chrobrego i Mieszka II Lamberta w katedrze gnieźnieńskiej, tym bardziej musimy pamiętać, że tylko zgoda, pomimo różnorodności poglądów, jest pewną drogą do osiągnięcia dobra wspólnego całego narodu polskiego.

Powracam do tych papieskich słów, nie tracąc nadziei na to, co może po ludzku wydaje się dziś wprost niemożliwe. Jestem jednak przekonany, że nasza rzeczywistość, jej trudne wyzwania i doświadczenia, nasza współpraca i troska o Ojczyznę, domagają się takiej właśnie postawy, takiego właśnie zaangażowania, takiej odpowiedzialności, takiej nadziei i takiej właśnie odwagi pokoju.

Dziękując jeszcze raz za to dzisiejsze spotkanie, w imieniu Kościoła Katolickiego w Polsce pragnę złożyć Panu Prezydentowi, jego Małżonce i Współpracownikom oraz każdemu z obecnych, najserdeczniejsze życzenia. Pragnąc jak najwięcej zachować, wydobyć i przekazać w dobrej pamięci, wołamy słowami modlitwy o pokój, wypowiedzianymi na naszej ziemi przez papieża Franciszka: Wszechmogący i miłosierny Boże, Panie Wszechświata i ludzkich dziejów. Wszystko, co stworzyłeś, jest dobre, a Twoje współczucie dla ludzkich błędów jest niewyczerpane. Do Ciebie przychodzimy, prosząc, abyś zachował świat i jego mieszkańców w pokoju – zachował w pokoju Ojczyznę naszą i naszych rodaków – oddalił falę zniszczenia, przywrócił przyjaźń i wlał w serca Twoich stworzeń dar ufności i gotowość przebaczenia.