15. rocznica sakry biskupów Jana Zająca i Józefa Guzdka

W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia odbędzie się w niedzielę Msza św. dziękczynna z okazji 15. rocznicy przyjęcia święceń biskupich przez księży Jana Zająca i Józefa Guzdka. Otrzymali je 15 września 2004 r. z rąk kard. Franciszka Macharskiego.

Data święceń wybrana była nieprzypadkowo, gdyż 15 września Kościół wspomina Matkę Bożą Bolesną, a w łagiewnickiej bazylice znajduje się obraz Matki Miłosierdzia, kopia wizerunku z Ostrej Bramy w Wilnie. Nowi biskupi pomocniczy archidiecezji krakowskiej w ten sposób pragnęli ofiarować się Matce Miłosierdzia.

Honorowy kustosz łagiewnickiego sanktuarium, dziś już na biskupiej emeryturze, podkreśla, że swoje kapłaństwo zawdzięcza św. Janowi Pawłowi II. To on go prowadził, udzielił mu święceń, a po latach mianował biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej.
Kustoszem w Łagiewnikach został w 2002 r. Z miejscem, w którym Jan Paweł II zawierzył świat miłosierdziu Boga, zrósł się nierozerwalnie. O jego zatroskaniu o rozwój sanktuarium świadczą kolejne kaplice, aula św. Jana Pawła II, wieża widokowa, a w samej świątyni: witraże, droga krzyżowa, organy czy dzwon, który nosi imię patrona bp. Jana – św. Jana Chrzciciela. Kustoszem światowego centrum kultu Bożego Miłosierdzia był do 2014 r., jednak nie rozstał się z Łagiewnikami.

Był rektorem krakowskiego seminarium duchownego, gdy dotarła do niego wieść o nominacji biskupiej. Przypomniał sobie wtedy słowa św. Brata Alberta: „Trzeba duszę dać”. „Te słowa są mi bardzo bliskie. »Duszę dać« oznacza pełne zaangażowanie dla diecezji i Kościoła krakowskiego. Nie chciałbym zawieść” – mówił wtedy.

Po święceniach biskupich do 2010 r. pracował w Krakowie jako biskup pomocniczy archidiecezji. W 2006 r. przewodniczył pod Wawelem zespołowi przygotowującemu pielgrzymkę Ojca Świętego Benedykta XVI do Polski. W grudniu 2010 r. papież mianował bp. Guzdka biskupem polowym Wojska Polskiego. Ingres do katedry polowej w Warszawie odbył 19 grudnia 2010 roku.

„Zadaniem biskupa jest budowa mostów pojednania” – uważa. Zwraca uwagę na to, że powołanie kapelana polega na towarzyszeniu. Jak podkreśla, jego rolą jest „kształtowanie prawych sumień żołnierzy, tak, aby obce im były chęć poniżenia wroga oraz pragnienie zemsty lub odwetu. Kapelan broni człowieczeństwa w człowieku”.