20-lecie spotkania Jana Pawła II ze światem nauki

Świat akademicki Krakowa świadom jest potrzeby „rozwoju własnego człowieczeństwa i dążenia do tej doskonałości, która nazywa się świętością” – mówił kard. Stanisław Dziwisz podczas Mszy św. z racji 20. rocznicy spotkania Jana Pawła II z polskim środowiskiem naukowym. Z okazji jubileuszu w kolegiacie św. Anny w Krakowie zgromadzili się rektorzy szkół wyższych, profesorowie i studenci.

Uroczystości rozpoczęły się od odtworzenia przemówienia Jana Pawła II, wygłoszonego w kolegiacie akademickiej św. Anny podczas spotkania ze światem nauki 8 czerwca 1997 r. Zgromadzeni w świątyni wysłuchali także koncertu chóru UPJPII „Psalmodia” oraz interpretacji „Tryptyku rzymskiego” przygotowanej przez profesorów i studentów krakowskiej PWST.

Podczas Mszy św. pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza zebrani modlili się o „rozwój tych szczególnie doniosłych warsztatów, w których wypracowuje się przyszłość polskiej nauki i kształt naszej kultury”.

W homilii kard. Dziwisz zaproponował refleksję nad chrześcijańskim ideałem doskonałości, jej filozoficznym, biblijnym i teologicznym obliczem. Podkreślał, że potrzeba doskonałości wpisana jest w naturę ludzką i przyświeca wysiłkom podejmowanym przez środowiska oraz instytucje naukowe.

Odwołując się do filozofii personalistycznej mówił o tym, że człowiek jest osobą rozumną, wolną i miłującą. Dzięki rozumowi poznaje prawdę, „może uchwycić istotę rzeczy, sens zdarzeń i odkryć cel swego życia”. Oprócz zdolności poznawczych, człowieka jako osobę charakteryzuje wolność woli. „Tylko on ma możność wyboru wśród różnych idei, systemów wartości i środków działania” – zaznaczył kaznodzieja.

Mówiąc o trzecim z aktów, które charakteryzują osobę, a więc o miłości, stwierdził, że dzięki niej człowiek otwiera się na innych i czyni z siebie dar dla innych. „Miłość wyraża się w czynie, nieraz heroicznym, nieraz zupełnie zwykłym” – powiedział kardynał.

Hierarcha zauważył, że ludzkie pragnienia nie mogą się zawęzić tylko do tego, co widzialne. Za Janem Pawłem II podkreślił, że człowiek jest otwarty na tajemnicę, którą jest sam Bóg. „Ludzie nauki nie tylko wezwani są do doskonalenia swych umiejętności w ramach dyscyplin badawczych, ale przede wszystkim do szczególnej troski o rozwój własnego człowieczeństwa, do dążenia do tej doskonałości, która nazywa się świętością” – zaznaczył długoletni sekretarz polskiego papieża.

Jego zdaniem, świat akademicki Krakowa świadom jest potrzeby „rozwoju własnego człowieczeństwa i dążenia do tej doskonałości, która nazywa się świętością”, a jako przykład podał zorganizowaną przez UJ wystawę na Światowe Dni Młodzieży, poświęconą świętym związanym z tą uczelnią oraz ich zmaganiom na drodze do doskonałości: Jadwidze Andegaweńskiej, Janowi z Kęt, Szymonowi z Lipnicy, Janowi z Dukli, Stanisławowi Kazimierczykowi, Kazimierzowi Jagiellończykowi, Bratu Albercie, Józefowi Sebastianowi Pelczarowi, Józefowi Bilczewskiemu oraz Janowi Pawłowi II.

Przywołując postać kanonizowanej 20 lat temu w Krakowie św. Królowej Jadwigi kardynał zauważył, że autentyczna świętość nigdy się nie przedawnia i dlatego dziś jej postawa, miłość Boga i człowieka, przemawia do wyobraźni oraz inspiruje do służby Bogu i człowiekowi. „Wszystkim pracownikom nauki, profesorom i studentom, życzę zapału i wytrwałości w poznawaniu prawdy jako królewskiej drogi w dążeniu do doskonałości, do świętości życia, do miłości i służby” – zakończył kaznodzieja.

8 czerwca 1997 roku w kolegiacie św. Anny zebrali się ludzie nauki z całej Polski, by wraz z Senatami Uniwersytetu Jagiellońskiego i Papieskiej Akademii Teologicznej wziąć udział w spotkaniu z papieżem Janem Pawłem II. Przeżywając jubileusz 600-lecia odrodzenia Akademii Krakowskiej, fundacji Kazimierzowskiej wraz z Wydziałem Teologicznym, świat akademicki zastanawiał się nad tym, czym jest uniwersytet, jaka jest jego rola w kulturze i w społeczeństwie.