25-lecie koronacji cudownego wizerunku Matki Bożej Łaskawej w Wieliczce

Bp Damian Muskus OFM poświęci w sobotę nowe korony i sukienkę dla cudownego wizerunku Księżnej Wieliczki, czczonego w tamtejszym kościele franciszkanów. Nowe szaty powstały w studio Mariusza Drapikowskiego z okazji 25. rocznicy koronacji obrazu.

Nowa suknia i korony to wotum wdzięczności za cztery wieki opieki Matki Bożej Łaskawej nad Wieliczką. Szaty utrzymane są w oryginalnej kolorystyce obrazu. Czerwień oznacza cierpienie Matki na drodze krzyżowej Jezusa, a
kolor niebieski jest symbolem nieba.

Suknia Maryi jest ozdobiona złotymi elementami i wykonana z korali, bursztynów, rubinów, szmaragdów i pereł. Oprócz koron, głowę Maryi otacza wieniec z 12 gwiazd, w nawiązaniu do Apokalipsy św. Jana. – Dla Maryi chcemy ofiarować wszystko, co najcenniejsze – podkreśla o. Jacek Biagajło, kustosz Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Wieliczki.

Nowe szaty powstały dzięki hojności firm i osób prywatnych. Są wspólnym dziełem mieszkańców solnego miasta, które Maryja ratowała od bombardowań, epidemii, katastrof w kopalni.

Uroczystość poświęcenia nowych szat odbędzie się w najbliższą sobotę (6 czerwca) o 12.00. Planowano, że ten dzień mieszkańcy Wieliczki uczczą na miejskim rynku, ale pandemia spowodowała zmianę programu. Msza św. zostanie odprawiona w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej i będzie transmitowana w internecie.

W 1992 roku Wieliczką i całą Polską wstrząsnęła wiadomość o katastrofie wypływu wody 163 m pod ziemią w Kopalni Soli. Kataklizm zagroził nie tylko kopalni, ale i całemu miastu. Największe zagrożenie na powierzchni nastąpiło w rejonie ul. Brata Alojzego Kosiby, w miejscu, gdzie stoi kościół i klasztor Zakonu Braci Mniejszych. Podziemny wylew spowodował osuwanie się zbocza oraz rozpadanie się klasztoru oraz okalającego ogród muru. Mieszkańcy miasta i pracownicy kopalni modlili się przed cudownym wizerunkiem Maryi o ocalenie. Jak wspomina ówczesny kustosz sanktuarium o. Ludwik Kurowski, „nieszczęście stało się błogosławieństwem”. – Zintegrowało parafię z kopalnią i miastem, zjednoczyło wszystkich w pracy dla dobra całego miasta, gminy i kopalni, a przede wszystkim we wspólnym wysiłku wdzięczności dla Maryi – argumentuje.

W podzięce za ocalenie wieliczanie ufundowali korony dla Matki Bożej, które w październiku 1994 r. poświęcił w Rzymie Jan Paweł II. Wielicka Pani została ukoronowana przez kard. Franciszka Macharskiego 4 czerwca 1995 r.

Kult Pani Wielickiej trwa co najmniej od 1623 roku, kiedy to na przedmieściach stanął klasztor Braci Mniejszych Reformatów. Wcześniej była tam murowana kapliczka pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy, patrona górników. W kaplicy tej znajdował się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Opiece Maryi wieliczanie przypisują fakt, że gdy w 1655 roku wojska szwedzkie zajęły miasto, klasztor został nietknięty.

W czasach „morowego powietrza” Pani Wielicka ratowała przed śmiercią mieszkańców i zakonników. Podczas I wojny światowej Rosjanie ostrzeliwali miasto i klasztor, w którym schroniło się wielu mieszkańców Wieliczki. Bomby padały gęsto, w ogrodzie, w krużgankach, ale żadna nie trafiła w kościół. W 1945 roku w styczniu Wieliczka znów była bombardowana, a mieszkańcy chronili się w piwnicach klasztornych i krużgankach. Kościół chwiał się w posadach, ale ocalał, jak i ludzie w nim schronieni. Przed cudownym wizerunkiem polecali Maryi swoją niebezpieczną pracę górnicy, oddając pod Jej opiekę siebie i swoje rodziny.