30-lecie Diecezjalnego Uniwersytetu Ludności Wiejskiej

Diecezjalny Uniwersytet Ludności Wiejskiej w Opolu świętował swoje 30-lecie. Założony przez abp. Alfonsa Nossola 28 X 1993 roku, doczekał się około 400 absolwentów. W jubileuszowej mszy św. w kościele w Opolu-Gosławicach uczestniczyło kilkudziesięcioro z nich.

Mszę św. koncelebrowali bp Waldemar Musioł, diecezjalny duszpasterz rolników, ks. Jan Polok oraz jego poprzednik i twórca Diecezjalnego Uniwersytetu Ludności Wiejskiej, ks. prałat Hubert Janowski.

Bp Waldemar Musioł mówił w kazaniu o szlachetności, ale i niebezpieczeństwach związanych z rolniczą pracą.

Jestem z wioski i pamiętam, że lata temu wielu moich sąsiadów całymi seriami najpierw wymieniało stolarkę okienną, potem dachy, potem ogrodzenia na tzw. kute płoty, teraz źródła ogrzewania, stosując przy tym koniecznie lepsze materiały i chcąc uzyskać lepszy efekt wizualny niż sąsiad za płotem. Takie absolutyzowanie pracy i jej efektów, zabieganie o nie kosztem rozłąki albo czasu poświęcanego bliskim, ma smutne konsekwencje, których doświadcza nasza ziemia. Więcej na niej dobrobytu, i Bogu za to niech będą dzięki, ale też więcej łez, samotności i bólu, zwłaszcza rodziców i starszych – ocenił duchowny.

Kapłan zwrócił też uwagę na wychowawczy charakter pracy. – O młodych mówi się dzisiaj często, że są leniwi, a jeśli podejmują już jakąś pracą, nie są w niej stali i szybko się zniechęcają, nie szanują pieniądza, nie mają szacunku dla ciężko pracujących rodziców czy dziadków. Moi Drodzy! Zróbcie wszystko, z myślą o własnej i innych przyszłości, aby czynić także dziś Waszą pracę na roli wraz z całym wachlarzem pięknych tradycji i zwyczajów z nią związanych narzędziem wychowawczym dla młodego pokolenia, wychowującym do szacunku do pracy, szacunku dla człowieka ją wykonującego i szacunku dla Boga, który jest dawcą wszelkiego dobra, także ludzkimi rękoma wykonywanego – zaapelował.

Udział w zajęciach diecezjalnego uniwersytetu wspomina Jerzy Świerc z Opola Gosławic. -Brałem czynny udział w zajęciach od pierwszej edycji. Program był tak ułożony, że nie tylko uczestniczyliśmy w zajęciach na miejscu, ale i wyjeżdżaliśmy. Oglądaliśmy, jak pracują gospodarstwa w Niemczech. Chodziło o to, by liderzy wiejskich społeczności zaczęli lepiej produkować i prowadzić gospodarstwa, przenosząc z Zachodu dobre wzory. Zyskaliśmy bardzo dużo wiedzy. Uniwersytet gromadził też i integrował mieszkańców diecezji opolskiej – Ślązaków z urodzenia oraz przybyszów z Kresów i z Polski centralnej – wyjaśnił.

Ks. Hubert Janowski wspomina, że przez dłuższy czas rolników chętnych do uczestnictwa w wykładach zarówno z teologii, jak i z wiedzy rolniczej było tak wielu, iż diecezjalny uniwersytet utworzył filie w kilku rejonach diecezji opolskiej: w Baborowie, w Kluczborku i w Nysie.

Zależało nam wtedy z jednej strony na integracji rolników, z drugiej na wykreowaniu liderów parafialnych i lokalnych społeczności – wspomina ks. prałat. – To były trudne czasy, żeby pomóc mieszkańcom wsi sprowadzaliśmy nawet z Zachodu maszyny. Każdy z rolników studiował przez trzy lata, a właściwie przez trzy zimy, bo zajęcia odbywały się zawsze przez 3 semestry – od listopada do Wielkanocy. Zaczęliśmy od założenia fundacji rolniczej. Pomogła – dzięki kontaktom abpa Alfonsa Nossola – diecezja kolońska. To były naprawdę wysokiej jakości zajęcia. Przygotowani przez nas liderzy do dzisiaj są w swoich środowiskach widoczni.

W ramach 30-lecia wykład o renowacji katedry opolskiej wygłosił jej proboszcz ks. dr Waldemar Klinger.

Ks. Jan Polok przyznał, że na takie zajęcia, jak 30 lat temu, dziś zapotrzebowania nie ma. Rolnicy mają o wiele lepsze przygotowanie fachowe niż wtedy, jednak absolwenci co miesiąc spotykają się.