List Apostolski „Motu Proprio” ogłaszający normy w cięższych wykroczeniach zastrzeżonych dla Kongregacji Nauki Wiary
Rok: 2001
Autor: Jan Paweł II (od 1978)
Jan Paweł
List Apostolski Motu Proprio ogłaszający normy w cięższych wykroczeniach zastrzeżonych dla Kongregacji Nauki Wiary
Piecza nad świętością Sakramentów, zwłaszcza Najświętszej Eucharystii i Pokuty, a także nad przestrzeganiem szóstego przykazania Dekalogu przez powołanych do służby Pańskiej wiernych, wymagają, ażeby w trosce o zbawienie dusz, „które w Kościele zawsze winno być najwyższym prawem” (Codex Iuris Canonici, kan. 1752), sam Kościół w swoich pasterskich staraniach zapobiegał niebezpieczeństwom jego pogwałcenia.
Dlatego już nasi Poprzednicy przez stosowne Konstytucje Apostolskie troszczyli się o świętość sakramentów, zwłaszcza Pokuty, jak Konstytucja „Sacramentum Poenitentiae” Papieża Benedykta XIV opublikowana w dniu 1 czerwca 1741 roku1; podobnie też kanony Kodeksu Prawa Kanonicznego promulgowane w roku 1917 wraz z ich źródłami, które służyły temu samemu celowi, ustanowiły kanoniczne sankcje przeciw tego rodzaju wykroczeniom2.
W nowszym czasie celem zapobieżenia tym i podobnym przewinieniom Święta Kongregacja Świętego Oficjum przez Instrukcję zaczynającą się od słów „Crimen sollicitationis” skierowaną w dniu 16 marca 1962 roku do wszystkich Patriarchów, Arcybiskupów, Biskupów i innych miejscowych Ordynariuszy, „także Obrządku Wschodniego”, ustanowiła sposób postępowania w tych sprawach, co do których została jej przyznana wyłączna kompetencja sądowa, czy to w postępowaniu administracyjnym, czy to w postępowaniu procesowym. Należy pamiętać, że tego rodzaju Instrukcja miała moc prawa, ponieważ zgodnie z normą kan. 247 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego promulgowanego w roku 1917, Kongregacji Świętego Oficjum przewodniczył Papież i moc tej Instrukcji pochodziła z jego własnego autorytetu, a Kardynał w tym czasie pełnił funkcję Sekretarza
Świętej Pamięci Papież Paweł VI przez Konstytucję Apostolską dotyczącą Kurii Rzymskiej „Regimini Ecclesiae Universae opublikowaną dnia 15 sierpnia 1967 potwierdził kompetencję sądową lub administracyjną w procesach „zgodnie z jej opublikowanymi i zatwierdzonymi normami”3.
Wreszcie na mocy Naszej władzy w Konstytucji Apostolskiej „Pastor Bonus” promulgowanej w dniu 28 czerwca 1988 roku wyraźnie postanowiliśmy: „Wykroczenia przeciw wierze, jak i cięższe wykroczenia zarówno przeciw obyczajom jak i popełnione w sprawowaniu sakramentów, o których jej doniesiono, [Kongregacja Nauki Wiary] rozpoznaje i tam, gdzie czyn nastąpił, przystępuje do ogłoszenia i orzeczenia kanonicznych sankcji według normy prawa, czy to ogólnego, czy własnego”4, dalej potwierdzając i określając sądową kompetencję tejże Kongregacji Nauki Wiary oraz Sądu Apostolskiego.
Po zatwierdzeniu przez nas „Agendi ratione in doctrinarum examine”5 było niezbędną rzeczą dokładniejsze określenie czy to „cięższych przewinień zarówno przeciw obyczajom jak i popełnionych w sprawowaniu sakramentów”, co do których wyłączna kompetencja pozostaje przy Kongregacji Nauki Wiary”, czy to również specjalnych norm procesowych „co do ogłoszenia i orzeczenia sankcji kanonicznych”.
Tym to Listem Apostolskim publikowanym Motu Proprio to zadanie spełniamy i dlatego przez ten list promulgujemy „Normy o cięższych wykroczeniach zastrzeżonych dla Kongregacji Nauki Wiary” w dwóch częściach, z których pierwsza zawiera „Normy substancjalne, druga zaś „Normy procesowe”, powierzając je wszystkim tym, których to interesuje, ażeby starannie i wiernie nimi się posługiwali. Normy te nabierają swej mocy w dniu promulgowania.
Nie ma żadnych sprzeciwów godnych specjalnej wzmianki
Dane w Rzymie u Świętego Piotra, dnia 30 kwietnia 2001 roku, w dniu wspomnienia Świętego Piusa V, Papieża, w dwudziestym trzecim roku Naszego Pontyfikatu
Jan Paweł II, papież
1 Benedykt XIV, Konstytucja „Sacramentum Poenitentiae”, 1 czerwca 1741, w „Codex Iuris Canonici” opracowany z nakazu Papieżą Piusa X, promulgowany przez Papieża Benedykt XV, „Documenta”, Dokument V, w AAS 9 (1917) Część II, 505-508.
2 Por. „Codex Iuris Canonici anno 1917 promulgatus”, kan. 817, 2316, 2320, 2322, 2368 § 1, 2369 § 1.
3 Por. Paweł VI, Konstytucja Apostolska „Regimini Ecclesiae Universae, Kuria Rzymska, 15 sierpnia 1967 nr 36, AAS 59 (1967) 898.
4 Jan Paweł II, Konstytucja Apostolska „Pastor Bonus”, Kuria Rzymska, 28 czerwca art. 52, w AAS 80 (1988) 874.
5 Kongregacja Nauki Wiary, „Agendi ratio in doctrinarum examine” 29 czerwca 1997 , w AAS 89 (1997) 830- 835.
