Rozważanie Benedykta XVI przed modlitwą Regina Caeli 3 maja 2009

Rok: 2009
Autor: Benedykt XVI

Drodzy bracia i siostry!

Przed chwilą skończyła się w bazylice św. Piotra celebracja eucharystyczna, w czasie której wyświęciłem 19 nowych kapłanów diecezji Rzymu. Raz jeszcze wybrałem te niedzielę, czwartą wielkanocną, na to wydarzenie, ponieważ charakteryzuje ją Ewangelia o Dobrym Pasterzu (por. J 10, 1-18) i dlatego jest wyjątkowo odpowiednim kontekstem. Z tego samego powodu obchodzony jest dziś Światowy Dzień Modlitw o Powołania. W moim dorocznym orędziu z tej okazji zachęciłem do refleksji na temat: „Zaufanie w obliczu inicjatywy Boga i odpowiedź człowieka”. W istocie ufność w Panu, który nieustannie nawołuje wszystkich do świętości, a niektórych w szczególności do specjalnego poświęcenia, wyraża się właśnie w modlitwie. Zarówno osobiście, jak we wspólnocie, musimy bardzo modlić się o powołania, ażeby wielkość i piękno miłości Bożej pociągnęło wielu, by poszli za Chrystusem drogą kapłaństwa i drogą życia konsekrowanego. Trzeba także modlić się, aby było równie wielu świętych małżonków, zdolnych wskazać dzieciom, szczególnie przykładem, wysokie horyzonty, do których należy zmierzać mają swoją wolnością. Święci i święte, których Kościół każe czcić wszystkim wiernym, świadczą o dojrzałym owocu tego splotu Bożego powołania i ludzkiej odpowiedzi. Zawierzamy ich niebiańskiemu wstawiennictwu naszą modlitwę o powołania.

Jest jeszcze jedna intencja, w której proszę was dziś o modlitwę: podroż do Ziemi Świętej, która odbędę, jak Bóg da, od przyszłego piątku 8 maja do piątku 15. Śladem moich czcigodnych poprzedników Pawła VI i Jana Pawła II jako pielgrzym odwiedzę najważniejsze miejsca święte naszej wiary. Moja wizyta ma na celu umocnienie i zachęcenie chrześcijan Ziemi Świętej, którzy muszą codziennie stawiać czoło nie małej liczbie trudności. Jako Następca apostoła Piotra sprawię, by poczuli bliskość i wsparcie całego ciała Kościoła. Oprócz tego będę pielgrzymem pokoju. W imię jedynego Boga, który jest Ojcem wszystkich, dam świadectwo zaangażowania Kościoła katolickiego na rzecz tych, którzy starają się praktykować dialog i pojednanie, aby osiągnąć stabilny i trwały pokój w sprawiedliwości i wzajemnym szacunku. Wreszcie podróż ta nie może nie mieć dużego znaczenia ekumenicznego i międzyreligijnego. Z tego punktu widzenia Jerozolima jest w pełnym tego słowa znaczeniu miastem symbolem: tam Chrystus umarł, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno (por. J 11, 52).

Zwracając się teraz do Maryi Panny, wzywamy Ją jako Matkę Dobrego Pasterza, ażeby czuwała nad nowymi kapłanami diecezji Rzymu i aby na całym świecie rozkwitały liczne i święte powołania do specjalnej konsekracji dla Królestwa Bożego.

[po polsku:] Serdecznie pozdrawiam Polaków. Jednoczę się duchowo z biskupami i pielgrzymami zgromadzonymi na Jasnej Górze, którzy dziś pod przewodnictwem Kardynała Sekretarza Stanu oddają cześć Maryi, Królowej Polski. Modlę się, aby Matka Chrystusa miała w opiece Kościół w Polsce. Niech uczy i pomaga czynić to, co powie Syn, i wyprasza dla całego narodu dar pokoju i wszelakiego dobra. Niech Bóg wam błogosławi.