Przemówienie Benedykta XVI do Palestyńczyków podczas powitania w Betlejem 13 maja 2009 r.

Rok: 2009
Autor: Benedykt XVI

Panie prezydencie,
Drodzy Przyjaciele,

Z całego serca pozdrawiam was wszystkich i gorąco dziękuję Panu Prezydentowi, Mahmudowi Abbasowi za jego słowa powitania. Moja pielgrzymka do ziemi Biblii nie byłaby pełna bez odwiedzin Betlejem – Miasta Dawida i miejsca narodzin Jezusa Chrystusa. Nie mógłbym też przybyć do Ziemi Świętej, gdybym nie przyjął uprzejmego zaproszenia prezydenta Abbasa do odwiedzenia tych Terytoriów i pozdrowienia narodu palestyńskiego. Wiem, jak wiele wycierpieliście i nadal cierpicie w wyniku wstrząsów, jakie dotykają tę ziemię od dziesięcioleci. Moje serce wybiega ku wszystkim rodzinom, które stały się bezdomne. Dzisiejszego popołudnia odwiedzę obóz uchodźców Aida, aby wyrazić solidarność z narodem, który tak wiele utracił. Tych spośród was, którzy opłakują stratę członków rodziny i najbliższych, zwłaszcza podczas ostatniego konfliktu w Strefie Gazy, zapewniam o głębokim współczuciu i częstej pamięci w modlitwie. Tak, za wszystkich was codziennie się modlę i szczerze błagam Wszechmogącego o pokój, sprawiedliwy i trwały pokój, na Terytoriach Palestyńskich i w całym tym regionie.

Panie Prezydencie, Stolica Apostolska popiera prawo waszego narodu do suwerennej ojczyzny palestyńskiej na ziemi waszych przodków, bezpiecznego i żyjącego w pokoju z sąsiadami, w granicach uznanych przez społeczność międzynarodową. Nawet jeśli obecnie cel ten wydaje się daleki od osiągnięcia, zachęcam usilnie was i cały wasz naród do podtrzymywania płomienia nadziei, nadziei, że można będzie znaleźć sposób, wychodzący naprzeciw słusznym dążeniom zarówno Izraelczyków, jak i Palestyńczyków, do pokoju i stabilności. Jak napisał zmarły papież Jan Paweł II, „nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia” (Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 2002).

Zwracam się do wszystkich stron tego przewlekłego konfliktu, prosząc je o odłożenie na bok wszelkich krzywd i podziałów utrzymujących się jeszcze na drodze do pojednania i wyjścia z wielkodusznością i zrozumieniem ku swym bliźnim, bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Sprawiedliwe i pokojowe współistnienie między narodami Bliskiego Wschodu można osiągnąć jedynie w duchu współpracy i wzajemnego poszanowania, w którym prawa i godność wszystkich są uznane i wspierane. Proszę was wszystkich, proszę waszych przywódców, aby na nowo zaangażowali się dla osiągnięcia tych celów. Wzywam zwłaszcza wspólnotę międzynarodową do wykorzystania jej wpływów, aby doprowadzić do tego rozwiązania. Wierzcie i ufajcie, że na drodze uczciwego i wytrwałego dialogu, przy pełnym poszanowaniu wymogów sprawiedliwości, prawdziwy trwały pokój może zapanować na tych ziemiach.

Żywię najgorętszą nadzieję, że poważne zaniepokojenie o bezpieczeństwo w Izraelu i na Ziemiach Palestyńskich zmniejszy się wkrótce wystarczająco, aby osiągnąć większą swobodę ruchu, zwłaszcza gdy chodzi o kontakty między członkami rodzin i o dostęp do miejsc świętych. Palestyńczycy, podobnie jak każdy inny naród, mają przyrodzone prawo do zawierania małżeństw, do rozwijania rodzin oraz dostępu do pracy, oświaty i opieki zdrowotnej. Proszę również, aby przy pomocy wspólnoty międzynarodowej szybko mogły postępować prace nad odbudową wszędzie tam, gdzie domy, szkoły lub szpitale zostały zburzone lub uszkodzone, szczególnie w czasie niedawnych walk w Strefie Gazy. Jest to zasadnicza sprawa, jeśli lud tej ziemi ma żyć w warunkach prowadzących do trwałego pokoju i pomyślności. Stabilna infrastruktura stworzy waszym młodym ludziom lepsze możliwości zdobycia cennych umiejętności i szukania korzystnego zatrudnienia, które pozwoli im brać udział w budowaniu życia swych wspólnot.

Kieruję ten apel do wielu młodych ludzi żyjących dziś na Terytoriach Palestyńskich: nie dopuśćcie do tego, aby śmierć i zniszczenia, których byliście świadkami, rodziły w waszych sercach gorycz lub poczucie krzywdy. Miejcie odwagę przeciwstawienia się wszelkim pokusom, jakie możecie odczuwać, uciekania się do czynów przemocy lub terroryzmu. Przeciwnie, pozwólcie, aby to, czegoście doświadczyli, ponowiło wasze zdecydowanie do budowania pokoju. Niech to napełnia was głębokim pragnieniem wnoszenia trwałego wkładu do przyszłości Palestyny, aby mogła zająć godne siebie miejsce na arenie światowej. Niech będzie to dla was natchnieniem do uczuć zrozumienia dla wszystkich cierpiących, gorliwości na rzecz pojednania oraz mocnej wiary w możliwość jak najbardziej świetlanej przyszłości.

Panie Prezydencie, drodzy przyjaciele zgromadzeni tu, w Betlejem, przywołuję na cały naród palestyński błogosławieństwo i opiekę naszego Niebieskiego Ojca i modlę się gorąco, aby w tym miejscu mogła się wypełnić pieśń aniołów: pokój na ziemi ludziom dobrej woli. Dziękuję wam. I niech Bóg będzie z wami.