Przemówienie Benedykta XVI w szpitalu dziecięcym Caritas w Betlejem 13 maja 2009 r.

Rok: 2009
Autor: Benedykt XVI

Drodzy przyjaciele!

Serdecznie was pozdrawiam w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, „który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?” (por. Rz 8,34). Niech wasza wiara w Jego zmartwychwstanie i obietnica nowego życia przez chrzest wypełni wasze serca radością w tym okresie wielkanocnym!

Jestem wdzięczny za serdeczne słowa powitania skierowane w waszym imieniu przez ks. Michaela Schweigera, przewodniczącego Stowarzyszenia Kinderhilfe Bethlehem (Pomoc Dzieciom Betlejem), pana Ernesto Langensanda, który kończy swą kadencję jako przewodniczący Rady Administracyjnej Szpitala Pediatrycznego Caritas, oraz matce Erice Nobs, przełożonej lokalnej wspólnoty sióstr franciszkanek-elżbietanek z Padwy. Serdecznie witam również abp. Roberta Zollitscha i bp. Kurta Kocha, reprezentujących odpowiednio niemiecką i szwajcarską konferencję biskupów, które wspierają swą hojną pomocą finansową misję Szpitala Pediatrycznego Caritas.

Dziękuję Bogu za daną mi możliwość wyrażenia swego uznania dla zarządzających, lekarzy, pielęgniarek i pracowników Szpitala Pediatrycznego Caritas za ich nieocenioną posługę, którą proponowali i nadal proponują dzieciom w regionie Betlejem i w Palestynie od ponad pięćdziesięciu lat. Ks. Ernst Schnydrig utworzył ten ośrodek, ponieważ był przekonany, że niewinne dzieci zasługują na bezpieczne schronienie od wszystkiego, co mogłoby je zranić w czasie i w miejscach konfliktu. Dzięki poświęceniu Kinderhilfe Bethlehem (ang. Children’s Relief Bethlehem) szpital pozostał spokojną oazą dla najsłabszych i zajaśniał jako zarzewie nadziei, że miłość może przezwyciężyć nienawiść, a pokój – przemoc.

Młodym pacjentom oraz członkom ich rodzin, którzy korzystają z waszej opieki pragnę po prostu powiedzieć: „Papież jest z wami!”. Dziś jest z wami osobiście, lecz duchowo towarzyszy wam każdego dnia swą myślą i modlitwą, prosząc wszechmocnego Boga, aby strzegł was swą czułą opieką.

Ks. Schnydrig opisał to miejsce jako „jeden z mniejszych mostów wybudowanych dla pokoju”. Dziś nie jest on już tak mały. Zwiększył liczbę łóżek z czterdziestu do osiemdziesięciu i co roku troszczy się o potrzeby tysięcy dzieci. Gromadzi osoby różnego pochodzenia, języka i religii w imię królestwa Bożego, królestwa pokoju (por. Rz 14,17). Z całego serca zachęcam was do wytrwania w waszej misji okazywania miłosierdzia wszystkim chorym, ubogim i słabym.

W dzisiejsze święto Matki Bożej Fatimskiej, pragnę zakończyć przyzywając wstawiennictwa Maryi, udzielając apostolskiego błogosławieństwa dzieciom i każdemu z was.

Módlmy się: Maryjo, Uzdrowienie Chorych, Ucieczko Grzeszników, Matko Odkupiciela: włączamy się do wielu pokoleń, które nazywały Ciebie „Błogosławioną”.

Wysłuchaj swych dzieci przyzywających Twego imienia. Obiecałaś trojgu dzieciom z Fatimy, że „na końcu zatriumfuje moje Niepokalane Serce”.

Niech się tak stanie. Niech miłość zatriumfuje nad nienawiścią, solidarność nad podziałami, a pokój nad wszelkimi formami przemocy!

Niech Twoja miłość do Syna nauczy nas miłować Boga całym sercem i duszą. Niech Wszechmogący okaże nam swe miłosierdzie, umocni nas swoją mocą i napełni wszelkim dobrem (por. Łk 1,46-56).

Prosimy Twego Syna, aby pobłogosławił te dzieci i wszystkie dzieci cierpiące na całym świecie.

Niech zyskają zdrowie ciała, moc umysłu i pokój duszy. Nade wszystko niech one jednak wiedzą, że są kochane miłością bez granicy czy kresu: miłością Chrystusa, przewyższającą nasze zrozumienie (por. Ef 3,19).

Amen.