Przemówienie Benedykta XVI w karmelitańskim kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Pradze 26 września 2009 r.

Rok: 2009
Autor: Benedykt XVI

Eminencje Kardynałowie,

Panie Burmistrzu i Dostojne Władze,

Drodzy Bracia i Siostry,

Drogie Dzieci,

Serdecznie pozdrawiam wszystkich i cieszę się, że odwiedzam ten kościół, poświęcony Matce Bożej Zwycięskiej, w którym czczony jest wizerunek Dzieciątka Jezus, znany powszechnie jako „Dzieciątko z Pragi”. Dziękuję arcybiskupowi Janowi Graubnerowi, przewodniczącemu episkopatu, za słowa powitania w imieniu wszystkich biskupów. Z szacunkiem pozdrawiam burmistrza i przedstawicieli innych władz cywilnych i religijnych, którzy zechcieli być obecni na tym spotkaniu. Pozdrawiam was, drogie rodziny, które tak licznie przybyłyście na spotkanie ze mną.

Podobizna Dzieciątka Jezus przywołuje na myśl tajemnicę Wcielenia, mówiącą o wszechmocnym Bogu, który stał się człowiekiem i przeżył 30 lat w skromnej rodzinie z Nazaretu, powierzony przez Opatrzność troskliwej opiece Maryi i św. Józefa. Myślę o waszych rodzinach i o wszystkich rodzinach świata, ich radościach i ich trudnościach. Do tej refleksji dołączmy modlitwę, upraszając u Dzieciątka Jezus dar jedności i zgody dla wszystkich rodzin. Pomyślmy zwłaszcza o tych młodych, którzy muszą podejmować tak wiele wysiłków, aby zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i godną przyszłość. Módlmy się szczególnie za rodziny przeżywające trudności, doświadczone chorobą i bólem, za te, dotknięte kryzysem, w stanie rozpadu lub zranione przez niezgodę i niewierność. Wszystkie je powierzmy Świętemu Dzieciątku z Pragi, wiedząc, jak ważna jest ich stabilność i zgoda między nimi dla prawdziwego postępu społeczeństwa i dla przyszłości ludzkości.

Wizerunek Dzieciątka Jezus, kruchego dzieciątka każe nam ponadto postrzegać bliskość Boga i Jego miłości. Wiemy, jak bardzo jesteśmy cenni w Jego oczach, gdyż – właśnie dzięki Niemu – staliśmy się ze swej strony dziećmi Bożymi. Każda istota ludzka jest dzieckiem Bożym, a zatem naszym bratem i jako taka winna być przyjęta i szanowana. Oby nasze społeczeństwo zrozumiało tę rzeczywistość! Każda osoba będzie wówczas doceniona nie dlatego, że ma, ale ze względu na to, że jest, gdyż na obliczu każdego bytu ludzkiego, bez różnicy rasy i kultury, jaśnieje obraz Boga.

Dotyczy to przede wszystkim dzieci. W Świętym Dzieciątku z Pragi rozważamy piękno dzieciństwa i umiłowanie, jakie Jezus Chrystus zawsze okazywał maluczkim, jak czytamy o tym w Ewangelii (por. Mt 10,13-16). Ileż dzieci jednak nie jest kochanych ani przyjętych, ani szanowanych! Ileż pada ofiarami przemocy i wszelkich form wykorzystywania przez osoby bez skrupułów! Oby nieletni mogli się spotykać z tym szacunkiem i tą uwagą, na jaką zasługują: dzieci są przyszłością i nadzieją ludzkości.

Chciałbym teraz skierować szczególne słowa do was, drogie dzieci i do waszych rodzin. Przyszłyście licznie na spotkanie ze mną i za to z serca wam dziękuję. Wy, które jesteście umiłowane w sercu Dzieciątka Jezus, umiejcie odwzajemnić Jego miłość i – idąc za Jego przykładem – bądźcie uległe, grzeczne i uczynne. Uczcie się być, tak jak Ono, posłuszne swym rodzicom. Bądźcie prawdziwymi przyjaciółmi Jezusa i zawsze z ufnością podążajcie do Niego. Módlcie się do Niego za samych siebie, za swych rodziców, nauczycieli i przyjaciół i módlcie się również za mnie. Jeszcze raz dziękuję za wasze przyjęcie i z serca wam błogosławię, przywołując na wszystkich opieki Świętego Dzieciątka Jezus, Jego Niepokalanej Matki i świętego Józefa.

tłum. kg (KAI)