Przemówienie Cyryla I wygłoszone w katedrze św. Marii Magdaleny 16 sierpnia 2012 r.

Rok: 2012
Autor: Inny

Eminencje, Ekscelencje,
Czcigodni Ojcowie, Bracia i Siostry,
Dostojni Przedstawiciele Kościoła Rzymskokatolickiego,
Przedstawiciele Władz Państwowych,

Dziękuję wam serdecznie za braterskie zaproszenie do odwiedzenia Najświętszego Polskiego Kościoła Prawosławnego i Waszej Eminencji. Z radością znalazłem się ponownie na tej ziemi, cieszę się, że widzę w dobrym zdrowiu Was osobiście i umiłowanych Braci arcypasterzy, spośród których z wieloma łączą mnie długie lata dobrych, braterskich stosunków i współpracy. I wraz z Wami chcę wznieść wspólną modlitwę pod sklepieniem tej przepięknej katedry pod wezwaniem Równej Apostołom św. Marii Magdaleny, w której już wcześniej wielokrotnie miałem okazję przebywać. Jednakże jako zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego jestem tutaj po raz pierwszy. Co więcej, w ogóle po raz pierwszy patriarcha moskiewski i całej Rusi odwiedza Polskę. Niemniej jednak nasze stosunki mają długą i chwalebną historię.

Zarówno na Ruś, jak i do Polski chrześcijaństwo tradycji wschodniej przynieśli uczniowie Świętych Braci, Równych Apostołom Cyryla i Metodego, Nauczycieli Słowiańskich. I ta wschodnia tradycja chrześcijańska obecna była na wielu ziemiach polskich w tym samym czasie, gdy wielki książę Mieszko I jednoczył je w jedno państwo. Na długiej drodze dziejowej, nie zawsze prostej, nierzadko związanej z dawaniem świadectwa prawosławiu w Polsce sądzone było pozostawać w organicznej jedności z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym. To właśnie Kościół rosyjski zapoczątkował powstanie w Polsce Kościoła prawosławnego, aby następnie wprowadzić go jako najbliższą swoją siostrę do rodziny lokalnych Kościołów prawosławnych. Cieszy nas, że Polski Kościół Prawosławny święcie strzeże tradycji przejętych od Kościoła rosyjskiego. Naszą jedność przypieczętowuje i ustrój kościelny, i architektura świątyń, i język liturgii. Jednocześnie te tradycje ruskie zyskały w Polsce samodzielny i twórczy rozwój, co bardzo nas cieszy.

Od bardzo dawna czcimy tych samych świętych, przy czym ziemskie życie niektórych z nich jest związane z Polską i z krajami Świętej Rusi. Miejsca ich czci łączą nasze serca w miłości do czynów wyznawców Jezusa Chrystusa. Takimi świętymi stali się dla nas Czcigodny Mojżesz Ugrien i Czcigodna Wyznawczyni Paraskiewa Dmitrowska; bliski i drogi jest nam także pochodzący z ziemi chełmskiej, nasz wspólny orędownik niebieski, święty wyznawca Roman Miedwieď – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który wykazał się niezachwianą stałością wiary w okresie okrutnych prześladowań Kościoła Bożego. Obecnie spoczywa on wraz ze swymi świętymi relikwiami w jednej z moskiewskich świątyń. Cząstkę relikwii św. Romana przywiozłem ze sobą w darze dla bratniego Polskiego Kościoła Prawosławnego i chciałbym przekazać tę świętość Waszej Eminencji jako znak naszej miłości i duchowej jedności w Chrystusie. Niech ten wyznawca Boży będzie w sposób widzialny obecny na ziemi polskiej w swych doczesnych szczątkach i w sposób niewidzialny stając przed Stołem Chrystusa Wszechmocnego, nieustannie wstawia się za pokój, zdrowie i zbawienie prawosławnych w Polsce.

Wiemy o tej pracy socjalnej, misyjnej i oświatowej, jaką prowadzi obecnie Polski Kościół Prawosławny. Dowiedzieliśmy się, że w Warszawie powstaje Ośrodek Kultury Prawosławnej i jest mi szczególnie przyjemnie, że świątynia przy nim będzie poświęcona Świętym, Równym Apostołom Cyrylowi i Metodemu. Dla tej świątyni postanowiliśmy przygotować w darze dla Polskiego Kościoła Prawosławnego ikonostas i obecnie chciałbym przekazać Waszej Eminencji gotową już Bramę Królewską oraz certyfikat na wykonanie pozostałej części ikonostasu.

Łaska i niewysłowiona miłość Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa niech zawsze będzie z Tobą, Umiłowany Bracie, z całą umiłowaną przez Boga i wielonarodową owczarnią Polskiego Kościoła Prawosławnego. Chciałbym swymi słowami zaświadczyć o głębokim szacunku wobec tej posługi, jaką Ty osobiście pełnisz jako zwierzchnik Polskiego Kościoła Prawosławnego oraz Bracia Arcypasterze, którzy w jedności i jednomyślności służą narodowi polskiemu, dochowując wierności wierze prawosławnej i prawosławnej tradycji liturgicznej.

Chciałbym też podkreślić ważną rolę Polskiego Kościoła Prawosławnego w ustanowieniu dobrych stosunków między Kościołami prawosławnym i rzymskokatolickim. Zwłaszcza w ostatnich latach tu, w tym kraju, przebyto wielką drogę z punktu widzenia pojednania i nawiązania ściślejszej współpracy dwóch gałęzi chrześcijaństwa, które od istniejącej niegdyś konfrontacji przeszły do braterskiego współdziałania i wspólnego świadectwa o Chrystusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, wspierając tym samym duchowe i moralne tradycje Ewangelii.

Chciałbym, Drogi Bracie, wręczyć relikwiarz z relikwiami św. Romana Miedwiedia, Wyznawcy i Męczennika, oraz świętą bramę dla ikonostasu budowanej obecnie świątyni św. Cyryla i Metodego wraz z certyfikatem na zakończenie prac nad tym ikonostasem, a soborowi katedralnemu pw. Św. Marii Magdaleny przekazać tę Ikonę „Znamienie” Matki Bożej. Ikona ta była duchowym symbolem Soboru Lokalnego RKP w 2009 r., który wybrał mnie na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Chciałbym przekazać ją temu świętemu miejscu z napisem pamiątkowym, aby ludzie prawosławni, zbliżając się do tego świętego wizerunku, modlili się także za mnie i za moją posługę. Niech Pan strzeże Polski, narodu polskiego, Kościoła prawosławnego, Waszej Eminencji na wiele dobrych lat.

Tł. Kg (KAI)