Dziesięć przykazań wierności
17 marca 2015 | 11:43 | Ks. Ignacy Soler Ⓒ Ⓟ
Co to jest wierność? Różne są jej definicje i pojęcia, ale ciągle dla nas wszystkich wydaje się czymś pożądanym, bardzo dobrym, związanym bezpośrednio z prawdziwą miłością. Możemy powiedzieć, że wierność to miłość trwająca w czasie.
Zbliża się uroczystość św. Józefa i lubię patrzeć na tego świętego jako na człowieka wiernego, wzór wszystkich cnót. Św. Józef to mąż sprawiedliwy, ze szlachetnego rodu domu królewskiego Dawida, pracowity, pokorny, cichy, czysty i posłuszny. Wziął na siebie najtrudniejszą rolę mężczyzny: wychowywanie Jezusa Chrystusa, bycie ojcem Syna Bożego i mężem Maryi Dziewicy.
Myślę, że zacząć tak może każdy – wytrwać mogą tylko święci (Droga 983). Pragnę dla mnie i dla wszystkich wytrwania w wierności wobec powołania życiowego, czyli wierność w małżeństwie, w kapłaństwie, w zakonie, itd, itp. Myślę w szczególny sposób o cnocie wierności wobec powołania do Opus Dei, do tej drogi do świętości w święcie, w codziennej pracy i rodzinie.
1. Wiara
Wierność ciągle wymaga wiary, zaufania. Wiem i ufam, że Bóg jest moim Stwórcą i Zbawicielem, On mnie woła i woła teraz. On daje mi łaskę i siłę, by pójść za Nim dalej. Powołanie to Boskie wołanie, to nie tylko moja sprawa, ale Jego sprawa. Ufam Bogu, ufam bliźniemu.
2. Słowo
Bóg jest wierny. On daje słowo i istnieje ono cały czas. On rozpoczął we mnie dobre dzieło i On doprowadzi je do końca. Bóg nie zostawi mnie bez siły, bez funduszy, bez łaski. Ja też dałem słowo i trzymam to słowo dalej mimo trudności.
3. Czas
Wierność jako trwanie w miłości wymaga czasu: trzeba mieć czas dla zakochanej osoby, trzeba mieć czas dla Bożej Miłości ukrytej w białej hostii. Ten, kto nie ma czasu, nie ma miłości. Miłość zawsze potrafi znaleźć okazję wspólnego posiłku, zabawy, dialogu, formacji.
4. Posłuszeństwo
Trzeba słuchać osoby zakochanej tak, jak głosu Boga. Dla męża wola żony ma pierwszeństwo, również żona słucha męża. Co Bóg mówi do mnie przez te osoby, które żyją obok mnie? Obedientia tuitor – posłuszeństwo to najpewniejsza droga.
5. Życie
Dzieci, misja apostolska. Miłość zawsze jest płodna, zawsze otwiera się na drugiego człowieka. Każda wierna miłość owocuje w dziełach służby, apostolstwa, życia.
6. Czystość
Każda miłość żąda czystości, prawdziwego języka ciała. Zdrada to obraza Boga, bliźniego i siebie samego. Zdrada i niewierność to każdy grzech przeciw świętej cnocie czystości: pornografia, masturbacja, cudzołóstwo, itd, itp. Trzeba zachować czystość w sercu, by nie dopuszczać myśli niewłaściwych, by nie flirtować na daremno, by nie zakochać się w kimś, w kim nie powinno.
7. Ubóstwo
Mamy rzeczy, ale ludzie mają pierwszeństwo. Używamy rzeczy, ale nie przewiązujemy się do nich. Człowiek materialistyczny liczący tylko pieniądze nie potrafi widzieć wartości duchowej wierności. Dobre używanie rzeczy materialnych pomaga we wspólnej drodze do wierności: dbanie o dom, o kuchnię i wspólne posiłki, o wakacje i wyjazdy, wiedząc, że nieważne jest dokąd się podróżuje, ale z kim.
8. Szczerość
Dialog otwarty i szczery, jako źródło wierności. Dialog z Bogiem: modlitwa; dialog z ludźmi: starają się mieć wspólny język, miłe tematy do rozmowy. Człowiek to istota posiadająca język stworzony do relacji z Bogiem i z innymi.
9. Pragnienie wierności
Powiedz mi czego pragniesz, powiem ci kim jesteś. Mam w sercu tylko jedno słowo: wierność wobec mojego Boga, reszta mnie nie interesuje.
10. Pragnienie Boga
Ubi thesaurus tuum, ibi cor tuum (ubi thesaurus, cor): tam skarb twój, gdzie serce twoje. Moje powołanie to Boski skarb, nie sprzedam pierworództwa za miskę soczewicy!
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Ks. dr Ignacy Soler, urodzony w Alcañiz, w Hiszpanii (1955). Na Uniwersytecie Complutense w Madrycie ukończył studia matematyczne (1977). Stopień naukowy doktora nauk teologicznych uzyskał w 1983 na Uniwersytecie Navarry w Pamplonie. W 1981 został wyświęcony na kapłana prałatury personalnej Opus Dei. Od 1994 mieszka w Polsce.