Przemyśl: zakończenie Roku Miłosierdzia i 250. rocznica koronacji figury Matki Bożej Jackowej Pani Przemyskiej

Uroczyste zakończenie Jubileuszowego Roku Miłosierdzia w archikatedrze przemyskiej połączone było z dziękczynieniem w 250. rocznicę koronacji figury Matki Bożej Jackowej Pani Przemyskiej. Mszy św. przewodniczył abp Adam Szal wraz z abp.-seniorem Józefem Michalikiem oraz bp. Stanisławem Jamrozkiem.

Nawiązując do odczytanego fragmentu Ewangelii o Cudzie w Kanie Galilejskiej, metropolita przemyski mówił, co nam współczesnym powiedziałaby Maryja. – Wskazałaby, że trzeba słuchać Jezusa, który przybliżył nam miłosierne oblicze Ojca i sam o miłosierdziu uczył i czynił je. W Jezusie Chrystusie objawia się Boże miłosierdzie i wszelka pociecha – stwierdził abp Szal.

Jak zaznaczył, ustanowione w wielu kościołach Bramy Miłosierdzia miały uwrażliwić na korzystanie z sakramentu pokuty i zachęcić do przywrócenia tradycji zyskiwania odpustów.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że Matka Boża Jackowa w jednej ręce trzyma Pana Jezusa, a w drugiej otwartą księgę. Jak podkreślił, w ten sposób Maryja, wskazująca na Syna, zdaje się mówić: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. A ukazując Pismo Święte, mówi: „Bierzcie i czytajcie”.

– Czytajcie słowo Boże, żyjcie tym słowem na co dzień, niech ono przenika wasze serca i wasze dusze, wasze życie. Maryja pokazuje dwa skarby, które były w obecne jej życiu: Jezusa i Słowo Boże. I zachęca nas do posłuszeństwa Jezusowi i Słowu – powiedział abp Szal.

Metropolita przemyski zachęcał, aby wyjść ze świątyni ubogaconym przeżyciami, ale przede wszystkim podjąć postanowienia.

– Ubogaceni tym spotkaniem, mamy iść z pośpiechem, jak Maryja poszła do swojej krewnej św. Elżbiety, aby czynić dobro. Oby w naszych parafiach, rodzinach, w naszym życiu osobistym pobożność Maryjna przejawiała się w poszanowaniu Słowa Bożego, w sięganiu po Ewangelię. Oby w każdym domu był krzyż, a obok krzyża obraz Matki Najświętszej. Oby pojawił się zwyczaj codziennej wspólnej modlitwy w intencji rodziny, obyśmy się modlili w intencji naszych dzieci, obyśmy się włączali w obchody liturgiczne w naszych kościołach – apelował.

Jak zauważył hierarcha, zawieszone obok figury Maryi wota, zapisy w księdze próśb i podziękowań oraz składane w cotygodniowej nowennie intencje świadczą o tym, że przez wiele lat i obecnie Matka Boża Jackowa jest otaczana czcią i wiarą. – Prośmy Maryję, Panią Jackową, aby rozciągnęła płaszcz swojej opieki nad naszym miastem, nad archidiecezją przemyską, nad swoim Kościołem. Aby była nam nie tylko królową, ale i matką – zachęcał.

W procesji z darami przyniesiono pozłacaną różę, która ma być znakiem wdzięczności i uwielbienia Pana Boga i Maryi. Na zakończenie Mszy św. odmówiono akt zawierzenia Matce Bożej.

Cudowna statua Matki Bożej Jackowej przedstawia Matkę Bożą siedzącą na srebrnym tronie. W lewej dłoni trzyma otwartą księgę, a na prawej ręce – Dzieciątko Jezus, które bawi się paluszkiem u nogi i jednocześnie wpatruje się w twarz Matki.

Legenda głosi, że w roku 1240 do klasztoru oo. dominikanów w Przemyślu przybył św. Jacek Odrowąż, który uchodząc z Kijowa przed Tatarami zabrał z sobą wspomnianą figurę Matki Najświętszej i zostawił ją w kościele zakonnym w Przemyślu.

Figura Madonny Jackowej została ogłoszona cudowną przez biskupa Wacława Sierakowskiego dekretem z 28 lipca 1760 roku. Natomiast 15 sierpnia 1766 roku odbyła się koronacja papieskimi koronami. Dokonał jej kanclerza kapituły katedralnej biskup Ignacy Krzyżanowski w zastępstwie ówczesnego ordynariusza diecezji przemyskiej biskupa Walentego Wężyka.

Po kasacie józefińskiej kościoła i klasztoru dominikańskiego, figura została przeniesiona do katedry przemyskiej w 1786 roku i umieszczona w prawym bocznym ołtarzu na przejściu z nawy do prezbiterium. W tym miejscu znajduje się do dzisiaj.

Figura Matki Bożej, również nazywana Jackową, znajduje się także w bazylice oo. dominikanów w Krakowie. Ona również została przeniesiona ze Lwowa. Kwestią nierozstrzygniętą jest, dla której figury nazwa ta jest bardziej właściwa.