Kielce: Gerson mniej znany – wystawa w Muzeum Diecezjalnym

„Wojciech Gerson. Zapomniany tryptyk” to tytuł wystawy, którą od dzisiaj można oglądać w Muzeum Diecezjalnym. Eksponatem nr 1 jest ołtarzyk podróżny ofiarowany bp. Tomaszowi Kulińskiemu pędzla artysty oraz inne jego dzieła.

„Bohaterem wystawy „Wojciech Gerson. Zapomniany tryptyk” jest ołtarzyk podróżny, podarowany przez firmę Salon Artystyczny w Warszawie ordynariuszowi kieleckiemu ks. Tomaszowi Kulińskiemu. Wręczony mu został w jego rezydencji – obecnej siedzibie Muzeum Diecezjalnego, podczas obchodów jubileuszu sakry biskupiej w 1897 roku” – wyjaśnia Małgorzata Gorzelak, kustosz z Muzeum Diecezjalnego.

Od tego czasu tryptyk spoczywał w zbiorach kurii i okoliczności jego powstania stopniowo popadały w niepamięć. Po latach uchodził za dzieło nieznanego autora. Podjęty trud odszukania twórców przyniósł sensacyjne rezultaty – jednym z nich okazał się Wojciech Gerson, wybitny artysta, zapisany w historii sztuki polskiej. Współautorem był mało znany snycerz Władysław Stadnicki.

Na kieleckiej wystawie zostało pokazane także wielkoformatowe malarstwo Gersona z kościołów diecezji kieleckiej, zebrane po raz pierwszy razem.

Prezentowane są również nieliczne ślady pobytu Wojciecha Gersona w Kielcach – to rysunek i rękopis wspomnień z Kielc oraz pamiątki po bp. Tomaszu Kulińskim. Wśród nich m.in. są unikatowe dary jubileuszowe zachowane w katedrze kieleckiej, infuły, pieczęcie.

Ekspozycję uzupełniają dokumenty z epoki. Są to np. rzadko wystawiany akt wznowienia diecezji, pierwsze projekty kościoła św. Krzyża w Kielcach i ołtarza w kościele św. Wojciecha.

„W 185 rocznicę urodzin i 115 rocznicę śmierci tego znakomitego artysty warto przypomnieć, że świetne malowidła na „zapomnianym tryptyku” są dziełem jego pędzla” – podkreśla Małgorzata Gorzelak.

Wojciech Gerson to polski malarz, rysownik-ilustrator, pedagog i krytyk sztuki związany z Warszawą, czołowy reprezentant akademizmu i realizmu lat 80. i 90. XIX wieku. Urodził się w Warszawie 1 lipca 1831, zmarł 25 lutego 1901 w Warszawie.

Gerson należał do najwybitniejszych przedstawicieli polskiego XIX-wiecznego akademizmu, zasłużył się także w znaczący sposób dla rozwoju szkolnictwa i życia artystycznego Warszawy.

W zakresie stosowanych przez Gersona technik mieściło się malarstwo freskowe, olejne i akwarelowe, rysunek i litografia. W jego repertuarze tematów pierwszorzędne miejsce zajmowały – zgodnie z kanonem sztuki akademickiej – kompozycje historyczne, alegoryczne i religijne.

W malarstwie sztalugowym Gersona istotną pozycję zajmowały obrazy historyczne dające wyraz patriotycznej postawie twórcy i wyznawanym przez niego historiozoficznym koncepcjom. Utrzymane w realistycznej konwencji malarstwo pejzażowe Gersona było największym wkładem, jaki artysta wniósł w rozwój polskiej sztuki dziewiętnastowiecznej. Wyrosło ono z etnograficznych upodobań twórcy. Szczególnie ukochał scenerię Tatr.