List papieża do waldensów

Do wspólnego świadczenia o Chrystusie i niesienia im istoty Ewangelii zachęcił Ojciec Święty uczestników rozpoczętego w niedzielę w Torre Pellice koło Turynu dorocznego synodu Ewangelickiego Kościoła Waldensów. W imieniu papieża telegram wystosował sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Parolin.

Franciszek zapewnił uczestników synodu Unii Ewangelickich Zborów Waldensów i Metodystów we Włoszech o swojej szczególnej pamięci w modlitwie. Papież prosi Boga o dar podążania ze szczerym sercem ku pełnej jedności, aby skutecznie świadczyć całej ludzkości o Chrystusie, wspólnie wychodząc na spotkanie współczesnego człowieka, aby przekazać jemu istotę Ewangelii. „Ojciec Święty pragnie, aby różnice między katolikami a waldensami nie przeszkadzały w znalezieniu form współpracy w dziedzinie ewangelizacji, służeniu ubogim, chorym i migrantom oraz ochrony dzieła stworzenia” – czytamy w papieskim telegramie. Franciszek modli się też do Ducha Świętego, aby pomógł w przeżywaniu tej komunii, która poprzedza wszelki spór oraz wyjednał od Pana Jego miłosierdzie i pokój.

Liczący obecnie ok. 100 tys. wiernych Ewangelicki Kościół Waldensów wywodzi się z 13 zborów założonych w średniowieczu przez waldensów w alpejskiej, zachodniej części Piemontu, w niewielkim regionie zwanym Doliny Waldensów. Jest najstarszym Kościołem reformowanym na świecie, powstałym 400 lat przed reformacją zainicjowaną przez Marcina Lutra. Waldensi rozpoczęli działalność w XII w. Podążając za swoim założycielem Piotrem Waldo, bogaczem, który rozdał cały swój majątek, wzywali do ubóstwa, krytykując wyższe duchowieństwo za zbytek. Odrzucali oni autorytet papieża i żądali reform w Kościele.

W 1532 wspólnoty waldensów sabaudzkich i piemonckich przyjęły na synodzie w Chanforan doktrynę kalwinizmu i przetrwały w trudno dostępnych górskich dolinach Alp okres kontrreformacji.

W 1848 na mocy edyktu tolerancyjnego króla Karola Alberta Sabaudzkiego waldensi z Piemontu uzyskali prawo do jawnego wyznawania swojej religii i zjednoczyli się oficjalnie w jeden kościół, który przyjął nazwę Kościoła Waldensów.

Po zjednoczeniu Włoch w 1861 waldensi zaczęli zakładać parafie na terenie całego Królestwa Włoch, a także w związku z falą emigracji Włochów za Ocean Atlantycki organizować swoje struktury kościelne w obydwu Amerykach.

W 1979 Kościół Waldensów zawarł unię kościelną z włoskimi metodystami i utworzył wraz nimi Kościół ewangelicko-unijny pod nazwą Unia Ewangelickich Zborów Waldensów i Metodystów we Włoszech.

Od 1990 współpracuje z Chrześcijańską Unią Ewangelicko-Baptystyczną Włoch (Unione cristiana evangelica battista d’Italia), z którą zawarł porozumienie wzajemnego uznania urzędu duchownego i sakramentów.