Światowa Rada Kościołów o pokoju dla Ziemi Świętej

Międzynarodową konferencję ekumeniczną zamierza zorganizować w 2017 roku Światowa Rada Kościołów (ŚRK). Jej celem ma być „potwierdzenie i umocnienie ekumenicznego świadectwa na rzecz «pokoju ze sprawiedliwością» dla Izraelczyków i Palestyńczyków”.

Decyzję w tej sprawie podjął Komitet Naczelny ŚRK na swym posiedzeniu w dniach 22-28 czerwca w norweskim mieście Trondheim.

Na zakończenie obrad uchwalono Oświadczenie na temat konfliktu izraelsko-palestyńskiego i procesu pokojowego, wzywające wszystkie Kościoły członkowskie Rady i partnerów ekumenicznych do „wysłuchania i odpowiedzenia na głosy chrześcijan palestyńskich” oraz do podejmowania „aktywnych kroków na rzecz zachęcania do dalszego umacniania obecności miejscowych chrześcijan w Ziemi Świętej”. Komitet Naczelny apeluje też o wspieranie i popieranie „wszelkich wysiłków zmierzających do zakończenia okupacji” terytoriów palestyńskich, o wzmożenie „dialogu i współpracy z żydowskimi i muzułmańskimi partnerami pielgrzymki na rzecz sprawiedliwości i pokoju”. Wezwano ponadto do wspierania przywódców i członków miejscowych Kościołów, aby „umacniali swą obecność w kolebce chrześcijaństwa”.

W 2017 roku przypadają trzy ważne rocznice związane z Ziemią Świętą: setna – ogłoszenia deklaracji ówczesnego ministra spraw zagranicznych (późniejszego premiera) brytyjskiego Arthura J. Balfoura (1848-1930) z 2 listopada 1917 w sprawie utworzenia w Palestynie żydowskiej siedziby narodowej, pięćdziesiąta – tzw. wojny sześciodniowej z czerwca 1967, w której wyniku Izrael zajął Wschodnią Jerozolimę, Półwysep Synaj i Zachodni Brzeg Jordanu oraz dziesiąta – „Wołania z Ammanu”, ogłoszonego na zakończenie zwołanej przez ŚRK konferencji międzynarodowej „Kościoły razem na rzecz pokoju i sprawiedliwości na Bliskim Wschodzie”.

Owo poszukiwanie „pokoju ze sprawiedliwością” dla Izraelczyków i Palestyńczyków nie przynosi – jak dotychczas – pożądanych skutków, stwierdza Oświadczenie. Jego autorzy wyrażają przy tym przekonanie, że nie może być mowy o pokoju i bezpieczeństwie „dopóki będzie się utrzymywało bezprawie”. ŚRK przypomniała, że „w obliczu przemocy i podziałów” zawsze opowiadała się za jednakową sprawiedliwością zarówno dla Izraelczyków, jak i dla Palestyńczyków. Jednocześnie potępiała i nadal potępia stosowanie przemocy i terroru przez obie strony. Dokument podkreśla, że „jedyną możliwą drogą” do osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego pokoju jest nie przemoc, która tylko rodzi nową przemoc, ale stały dialog i rozmowy.

Oświadczenie przypomina też, że w sytuacji, gdy nie są realizowane pokojowe plany i rezolucje ONZ-owskie, Światowa Rada Kościołów podjęła kilka konkretnych działań, jak „Ekumeniczny program towarzyszący w Palestynie i Izraelu (EAPPI) w 2002 jako konkretny wyraz solidarności chrześcijańskiej czy „Ekumeniczne forum palestyńsko-izraelskie” (PIEF), utworzone w 2007 w czasie wspomnianej konferencji „Kościół na rzecz pokoju i sprawiedliwości na Bliskim Wschodzie”.

Stanowisko Komitetu Naczelnego ŚRK kończy ośmiopunktowy program, w którym znalazł się m.in. apel do tzw. „Kwartetu bliskowschodniego”, czyli ONZ, USA, Unii Europejskiej i Rosji o aktywne działania na rzecz „pokoju ze sprawiedliwością” między Izraelem a Palestyną. Kościoły członkowskie ŚRK powinny także udzielać większego wsparcia chrześcijanom w Ziemi Świętej.

150-oswobowy Komitet Naczelny jest najwyższym gremium kierowniczym Światowej Rady Kościołów w okresie między zgromadzeniami ogólnymi i obraduje średnio co dwa lata. ŚRK z siedzibą w Genewie skupia obecnie 348 Kościołów i organizacji ekumenicznych protestanckich, anglikańskich, prawosławnych, niechalcedońskich i starokatolickich ze wszystkich kontynentów, liczących ponad 500 mln wiernych. Kościół katolicki nie należy do Rady, ale blisko współpracuje z różnymi jej grupami i komisjami i jest pełnoprawnym członkiem działającej w łonie ŚRK Komisji „Wiara i Ustrój”. Sekretarzem generalnym tej największej międzynarodowej organizacji ekumenicznej jest od 2010 norw4eski pastor luterański dr Olav Fykse Tveit.