Toruń: zakończyła się międzynarodowa konferencja teologiczna z okazji 1050-lecia Chrztu Polski

Kilkunastu prelegentów z czterech krajów podjęło refleksję nad tajemnicą chrztu. Zorganizowana w Toruniu dwudniowa Międzynarodowa Konferencja Teologiczna „Chrzest święty – dar i wyzwanie” zgromadziła liczne grono słuchaczy. Konferencję zorganizowano z okazji jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski.

Obrady drugiego dnia Międzynarodowej Konferencji Teologicznej rozpoczęły się o godz. 10. Prelegenci skupili się na kwestiach moralnych, mistycznych i duchowych. Obrady prowadził kierownik Katedry Teologii Moralnej i Duchowości Wydziału Teologicznego UMK ks. prof. dr hab. Ireneusz Werbiński.

Ks. prof. dr hab. Tadeusz Zadykowicz z KUL zwrócił uwagę na kwestie moralne związane z sakramentem chrztu. Podkreślił, że mówiąc o chrzcie trzeba zwrócić uwagę na zastosowania praktyczne, które z perspektywy teologii moralnej przybierają formę chrystopraksyzmu doktryny chrzcielnej. – Chodzi o praktyczne konsekwencje przyjętego chrztu – mówił ks. prof. Zadykowicz. Konsekwencje te wynikają z nowości, jakiej doświadcza człowiek ochrzczony. Chrzest niesie ze sobą wskazania etyczne dotyczące postępowania względem Boga, bliźniego i samego siebie. – Postępowanie człowieka i jego życie moralne ma być zgodne z otrzymanym na chrzcie świętym powołaniem. Chrzest wywołuje głęboką zmianę w człowieku, dlatego od tego momentu ochrzczony skierowany jest ku temu, co w górze i jest wezwany do nieustannego „zdobywania” Chrystusa i „zanurzania” się w Nim – mówił prelegent.

– Sakrament chrztu odsłania wspólnotowy wymiar życia chrześcijańskiego – podkreślił ks. prof. Zadykowicz. Owo wspólnotowe życie wzywa do konkretnych postaw i czynów: życie w świętości, nawracanie się, czynienie dobra oraz odrzucenie wad i wyzbycia się kłamstwa. Chrześcijanin jest wezwany także do budowania jedności poprzez odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła. – Jedność buduje się przez konkretne postawy, którymi są pokora, cichość i wszechogarniająca miłość – dodał prelegent.

– Przez chrzest człowiek uczestniczy w pięknie, którym go Bóg obdarzył – mówił prelegent podkreślając, że chrzest wzywa nas do nowego patrzenia i traktowania samego siebie. Człowiek poprzez chrzest jest wezwany do pomnażania cnót, doskonalenia się także w wymiarze doczesnym. – Doktryna musi posiadać swój wymiar praktyczny, a praktyka musi być zakorzeniona w doktrynie – mówił ks. prof. Zadykowicz. W przeciwnym wypadku możemy doświadczać moralizatorstwa lub rubrycystycznego traktowania życia.

Kolejnym prelegentem był ks. prof. dr hab. Stanisław Urbański, który mówił o życiu mistycznym, do którego bramą jest chrzest. – Chrzest jest początkiem drogi miłości, która wspierana wiarą i nadzieją prowadzi do doskonałego umiłowania Boga – mówił prelegent. Chrzest rozpoczyna proces życia duchowego. Ten rozwój jest możliwy dzięki miłości Boga, którą został obdarowany w chrzcie świętym. – Najpełniej człowiek odpowiada na tę miłość poprzez modlitwę – podkreślił. Dzięki współpracy z Bogiem na modlitwie przechodzi na wyższy poziom modlitwy poprzez medytację i kontemplację aż do zjednoczenia z Bogiem, zwanym małżeństwem duchowym.

Ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz mówił na temat implikacji tożsamości kulturowej Chrztu Polski wg Jana Pawła II. – Polska nie ma przedchrześcijańskiej historii – mówił ks. prof. Bortkiewicz. Jesteśmy chrześcijanami i dziećmi narodu słowiańskiego, który kształtował się na pograniczu dwóch kultur. Polacy jako naród słowiański przyjęli pod wpływem łaciny (w odróżnieniu od innych narodów słowiańskich) zmiany językowe takie jak ustalenie akcentu stałego na drugą sylabę od końca, wyzbycie się słów będących zbitką dwóch wyrazów. Wnieśliśmy jako Polacy do świata zachodniego umiejętność rozwiązywania konfliktów nie mieczem a słowem, czy też właściwie rozumianą tolerancję.

Kolejny prelegent ks. prof. dr hab. Mirosław Mróz mówił o chrzcie św. w kontekście logiki wiary i miłosierdzia. Swoje wystąpienie oparł na katechezie chrzcielnej św. Tomasza z Akwinu i komentarzu do trzeciego rozdziału Ewangelii wg św. Jana. Nowe narodzenie jest „narodzeniem z góry”, które pochodzi od Boga. – Narodzenie z góry nie oznacza ponownych narodzin, ale odrodzenie duchowe, którego sprawcą jest Bóg – mówił prelegent. Człowiek przed chrztem jest jak niemy i głuchy, a w momencie chrztu otrzymuje Bożą mowę i może do Boga powiedzieć „Abba, Ojcze”. Człowiek podczas chrztu słyszy słowa, które Bóg wypowiedział nad Jezusem: „Tyś jest mój Syn umiłowany.” Według św. Tomasza powiedzieć komuś: Amor – 'kocham’ – to tak jakby powiedzieć mu: Nie umrzesz. W chrzcie zatem Bóg mówi do nas: Nie umrzesz!

W ramach konferencji otworzono wystawę „Promesa”. Jest to wystawa zbiorowa z okazji rocznicy Chrztu Polski. Ideą wystawy jest refleksja nad sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego jakim jest Chrzest św. Prezentowane prace są wybrane przez artystów z własnego dorobku. Otwarcie wystawy podczas konferencji jest inauguracją na Wydziale Teologicznym UMK artystycznej przestrzeni ekspozycyjnej pod nazwą „U Teologów” – Akademicka Przestrzeń Sztuki. Kuratorem wystawy jest Mirosława Rochecka. Wystawa „Promesa” potrwa do 15 czerwca i można ją oglądać w gmachu Wydziału Teologicznego UMK przy ul. Gagarina 37 w Toruniu codziennie (z wyjątkiem niedziel i dni świątecznych) w godz. od 8 do 20.