Leżajsk: chasydzi po raz drugi pielgrzymowali do grobu cadyka

Tysiące Żydów z całego świata odwiedziło w czwartek grób cadyka Elimelecha w Leżajsku z okazji 230. rocznicy jego śmierci. W tym roku, ze względu na rok przestępny w kalendarzu żydowskim, chasydzi świętowali tę rocznicę dwukrotnie: 1 i 31 marca.

Grób Elimelecha Wiesbluma jest obecnie najliczniej i najchętniej odwiedzanym grobem cadyka nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Taką pielgrzymkę każdy Żyd powinien odbyć przynajmniej raz w życiu.
Chasydzi wierzą, że w rocznicę śmierci cadyka, jego dusza przebywa w pobliżu miejsca pochówku jego doczesnych szczątków. Na kwitełach, czyli małych karteczkach spisują intencje, które zanoszą do Boga za jego pośrednictwem. Po modlitwach pielgrzymi spożywają koszerny posiłek. Na stole znajdują się m.in.: mięso wołowe, jajka, owoce i warzywa.

Cadyk Elimelech zmarł, według kalendarza żydowskiego, 21. dnia miesiąca Adar. Jest to data – według kalendarza powszechnego – ruchoma. W tym roku, ze względu na rok przestępny w kalendarzu żydowskim, przypada on dwukrotnie – 1 i 31 marca.
Grobowiec cadyka nazywany ohelem składa się z trzech części: centralnej z nową macewą cadyka, otoczonego kutą kratą i dwóch pomieszczeń, jednym dla mężczyzn, drugim dla kobiet. Do dnia dzisiejszego zachowała się oryginalna macewa cadyka Elimelecha z 1786 roku. W osobnym pomieszczeniu modlą się kobiety, a w osobnym mężczyźni. Wcześniej wchodzą do mykwy, w celu dokonania rytualnego obmycia. Po modlitwie jedzą koszerny posiłek.

Elimelech Weisblum z Leżajska żył w latach 1717–1786. Był rabinem, jednym z pierwszych cadyków w historii judaizmu, jednym z najwybitniejszych przedstawicieli chasydyzmu. Jest autorem „Noam Elimelech”, czyli „Łagodność Elimelecha” – jednego z podstawowych dzieł chasydyzmu.
Cadyk to charyzmatyczny przywódca chasydyzmu. Chasydyzm powstał na terenach Rzeczpospolitej w XVIII w., a za jednego z najważniejszych jego twórców uważa się wędrownego kaznodzieję, Izraela ben Eliezer Baal Szem Towa (1700-1760).

Działał on głównie na Podolu, gdzie z czasem osiedlił się w miasteczku – Międzybóż. BeSzT był pod wpływem żydowskiego mistycyzmu, który łączył z tradycją talmudyczną. Jego nauka była próbą syntezy tradycjonalizmu żydowskiego z mistycyzmem, wyrażoną prostym językiem, którym głosił odnowę religijną wśród Żydów. Obecnie chasydzi są uważani za członków obozu judaizmu ortodoksyjnego, broniącego wszelkich prawd ortodoksji.