Wzór dla świata

Pojednanie między narodami polskim i niemieckim, zapoczątkowane słynnym listem biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusie sprzed 50 laty ze słowami: „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie” może i dzisiaj być wzorem dla innych skłóconych społeczeństw.

Mówiono o tym na rzymskiej konferencji „Ku pojednaniu” i przypominano, jak olbrzymią rolę odegrał Kościół katolicki w Polsce i Niemczech, poszukując porozumienia między obu narodami, co było racją stanu nie tylko Niemiec czy Polski, ale całej Europy.

Przypomnijmy, że fundamentem wszystkich prowadzących do pokoju i pojednania działań jest oparta na Ewangelii chrześcijańska wiara. Zdaniem kard. Reinharda Marxa przez biskupów przemówił wówczas sam Bóg, dlatego doszło do wymiany listów, co uruchomiło trudny proces, który jednak przyniósł wiele sukcesów.

Mimo że nadal po obu stronach mamy grupy niechętne pojednaniu, to musimy kontynuować to zadanie. Nie możemy tylko z samozadowoleniem patrzeć na dokonania z przeszłości, ale stale patrzeć naprzód, jeszcze bardziej zintensyfikować i zacieśniać nasze kontakty, tak aby zostawić jak najwięcej dobrego kolejnym pokoleniom. Szczególnie na płaszczyźnie europejskiej musimy cierpliwie i wytrwale działać na rzecz promocji wartości chrześcijańskich, szczególnie w obronie ludzkiego życia, duchowego rozwoju młodzieży opartego na wychowaniu chrześcijańskim oraz obrony i promocji rodziny chrześcijańskiej.

Od czasu do czasu poddajmy się też historycznej refleksji: czy wymiana listów nie otworzyła w dużym stopniu drogi na Stolicę Piotrową papieżowi z Polski i papieżowi z Niemiec, czyż nie było wspaniałym zrządzeniem Opatrzności, że tak się stało, czyż nie jest to wielki i zobowiązujący symbol pojednania. Niech nasze braterskie relacje wspierają z Nieba wielcy jego orędownicy: św. Maksymilian Kolbe i św. Jan Paweł II, św. Teresa Benedykta od Krzyża, bł. Bernard Lichtenberg i bł. Anicet Kopliński, bp Ignacy Jeż i wielu innych.

Krzysztof Tomasik