Abp Jędraszewski o obchodach 1050. rocznicy Chrztu Polski

Archidiecezja łódzka obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski rozpocznie trzy tygodnie wcześniej niż reszta naszego Kraju, jest to związane z połączeniem tej uroczystości z 500-leciem obecności wizerunku Matki Boskiej Łaskiej. W innych diecezjach Polski rozpoczną się one bowiem w sobotę 28 listopada nieszporami 1. Niedzieli Adwentu, natomiast u nas już w niedzielę 8 listopada w Łasku.

Uroczystościom przewodniczyć będzie Ksiądz Kardynał Zenon Grocholewski, do niedawna Prefekt watykańskiej Kongregacji Wychowania Katolickiego, który przybędzie do nas jako specjalny wysłannik, czyli Legat, Ojca Świętego Franciszka.

W ten sposób Łask będzie pierwszą stacją archidiecezji łódzkiej w obchodach 1050. rocznicy Chrztu Polski. Drugą stacją będzie Piotrków Trybunalski, gdzie w Niedzielę Miłosierdzia w dniu 3 kwietnia 2016 roku uroczystościom będzie przewodniczył abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Natomiast trzecia stacja będzie miała miejsce w Łodzi w dniu 12 czerwca 2016 roku, w Święto Eucharystii, kiedy to głównym naszym gościem będzie Ksiądz Kardynał Dominik Duka, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech, przypominający swą obecnością, że bezpośrednią przyczyną przyjęcia przez Mieszka I sakramentu Chrztu było jego małżeństwo z księżniczką czeską Dobrawą. Ostatnią, czwartą stacją będzie Tomaszów Mazowiecki, który w odpowiedzi na uchwały Rady Miasta i Rady Powiatu z 11 czerwca br. otrzyma – jak się spodziewamy – ze strony Stolicy Apostolskiej swego Patrona w osobie św. Antoniego Padewskiego.

Uroczystości w Łasku 8 listopada odnoszą się także do 500. rocznicy obecności Cudownego Wizerunku Matki Boskiej Łaskiej. Obraz ten jest najcenniejszym darem Prymasa Jana Łaskiego dla łaskiej kolegiaty. To pochodząca z końca XV w. alabastrowa płaskorzeźba wykonana w kształcie tonda, przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem. Wykonana została prawdopodobnie w warsztacie florenckiego artysty Andrea delia Robbia.

Fundator kolegiaty przywiózł ją z Rzymu w październiku 1515 r. Otrzymał ten wizerunek od papieża Leona X, a nie od Klemensa VII, jak to głosi pewna legenda. Według tejże legendy Prymasowi przebywającemu w Rzymie przypadł ów wizerunek szczególnie do gustu. Znajdować się miał wówczas na jednej stronie rzeźbionej obustronnie marmurowej płycie. Należał od pokoleń do rodziny papieża Leona X, a później jego synowca Klemensa VII, któremu wszelako trudno było rozstawać się z cennym reliefem; wówczas według legendy dokonać miał się cud, odzwierciedlony w ludowej pieśni: „Najświętsza Panna ten cud uczyniła, Bo medal zaraz na dwa rozdzieliła, Jedna połowa w Rzymie została. Druga się w darze do Łasku dostała”.

Od samego niemal początku wizerunek matki Bożej z Dzieciątkiem ściągał wielkie rzesze pielgrzymów nie tylko z rozległej metropolii gnieźnieńskiej, ale także z południowo – wschodnich kresów Rzeczypospolitej. Zgodnie z relacją arcybiskupa Władysława Łubieńskiego w 1729 r. w odpuście Nawiedzenia NMP uczestniczyło 29 tyś. pątników. W samym Łasku mieszkało wówczas zaledwie tysiąc mieszkańców. Przypuszczać należy, że rozwinięty w tym regionie Rzeczypospolitej kult maryjny przyczynił się w niemałej mierze do obrony tego obszaru przed krzewieniem się religijnych nowinek.