Kolejna sesja dialogu katolicko-zielonoświątkowego

Pod hasłem „Charyzmaty w Kościele: znaczenie duchowe, rozeznanie i skutki duszpasterskie” od 2011 roku przebiega szósta faza dialogu zielonoświątkowo-rzymskokatolickiego. W dniach 10-17 lipca odbyła się w Rzymie V sesja w ramach obecnego etapu, zajmując się redakcją relacji końcowej wspólnego dokumentu, który winien się ukazać na początku przyszłego roku.

Na poprzednich posiedzeniach omawiano następujące zagadnienia: „Charyzmaty – nasz wspólny obszar” (2011), „Rozeznanie” (2012), „Uzdrowienie” (2013) i „Proroctwo” (2014).

Komunikat ogłoszony po obradach przez Papieską Radę Popierania Jedności Chrześcijan przypomniał, że celem dialogu, rozpoczętego w 1972, jest wspieranie wzajemnego szacunku i zrozumienia w sprawach wiary i praktyki między obu wyznaniami. Szczera wymiana poglądów i swobodna debata na ten temat legły u podstaw rozmów, które obejmowały również codzienne nabożeństwa modlitewne, prowadzone na zmianę przez katolików i zielonoświątkowców – głosi komunikat.

W niedzielę 12 lipca uczestnicy spotkania, wspominając misyjne podróże św. Pawła Apostoła Narodów i jego pobyt w Rzymie, wzięli udział we Mszy św. sprawowanej w bazylice św. Pawła za Murami, korzystając z gościnności miejscowej wspólnoty benedyktyńskiej.

Przedstawiciele obu wyznań spotkali się z przewodniczącym Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan kard. Kurtem Kochem i z jej sekretarzem bp. Brianem Farrellem LC.

Współprzewodniczącymi Dialogu są obecnie biskup amerykańskiej diecezji Raleigh – Michael F. Burbridge ze strony katolickiej i pastor Cecil M. Robeck ze Zgromadzeń Boga, wykładowca seminarium teologicznego Fullera w Pasadenie – z ramienia zielonoświątkowców.

Po sesji obaj duchowni wyrazili zadowolenie z przeprowadzonych rozmów i z panującej podczas nich atmosfery. Bp Burbridge podkreślił, że dzięki stojącym na wysokim poziomie referatom i wystąpieniom osiągnięto głębsze zrozumienie stanowisk w sprawach, które były przedmiotem sesji, a także lepiej wyjaśniono różnice poglądów. Mówiono również o wspólnym podejmowaniu wyzwań i możliwościach duszpasterskich, stojących przed obu tradycjami.

Pastor Robeck zwrócił uwagę, że „obecna faza dialogu pokazała, że nauczanie zielonoświątkowców i katolików nt. charyzmatów, czyli darów Ducha Świętego, w wielu punktach jest zbieżne”. Dodał, że obie tradycje uznają, iż każdy wierzący otrzymał jeden lub kilka darów Ducha Świętego, które winny być wykorzystane do budowania Kościoła i służenia światu. Dary te były obecne w Kościele już od czasów Nowego Testamentu, a podejmując wspólnie wyzwania i problemy współczesnego świata, należy zawierzać się i ufać pomocy Trzeciej Osoby Trójcy Świętej – dodał pastor.

Pierwsze posiedzenie, zapoczątkowujące dialog zielonoświątkowo-rzymskokatolicki, odbyło się w dniach 20-24 czerwca 1972 w Horgen koło Zurychu. Poprzedziły je w latach 1970 i 1971 w Rzymie dwa spotkania przygotowawcze, na których postanowiono rozpocząć rozmowy teologiczne między obu wyznaniami i ustalono ich wstępny program.

Pierwsza faza dialogu trwała w latach 1972-76 i złożyło się na nią 5 sesji pod wspólnym tytułem „Rozumienie obu tradycji w ich tożsamościach wyznaniowych”. Kolejne fazy odbyły się w latach 1977-82, 1985-89, 1990-97 i 1998-2003. Owocem dotychczasowych posiedzeń są wspólne dokumenty końcowe, które zaczęto ogłaszać, począwszy od trzeciej fazy.