Tarnów: VIII Kongres Prowincji Krakowskiej Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych

90 osób z Polski południowej, a także z Ukrainy i Słowacji uczestniczy w VIII Kongresie Prowincji Krakowskiej Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych. Jest on zwoływany co trzy lata i gromadzi przedstawicieli ponad 40 wspólnot. Celem spotkania są wybory nowej rady prowincjalnej, podsumowanie dotychczasowej działalności oraz wytyczenie drogi życia duchowego, wspólnotowego i apostolskiego na kolejne lata.

Kongres odbywa się pod hasłem „Ze św. Teresą wracamy do źródeł”. Takie są też plany na najbliższe lata – mówi karmelita bosy o. Krzysztof Górski. – Dziś szczególnie jest potrzeba przeżywania codzienności z pasją, w pełni, czyli z Bogiem. Trzeba nam wracać do źródeł, do charyzmatu, modlitwy, Pisma św. i relacji braterskich” – dodaje.

– Do zakonu świeckiego należą osoby samotne i małżonkowie – mówi Iwona Wilk, radna prowincjalna i rzecznik. Składamy przyrzeczenia życia radami ewangelicznymi – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Główną dewizą świeckiego karmelity jest modlitwa i umiejętność życia apostolskiego. Im głębiej jestem zjednoczona z Jezusem w modlitwie, tym bardziej w swoim środowisku promieniuję Jego obecnością” – dodaje rzecznik prowincji.

Wybór Tarnowa na miejsce Kongresu został też podyktowany faktem powstawania w mieście nowej wspólnoty. Podczas niedzielnej Eucharystii w katedrze zostaną przyjęci na okres formacji miejscowi kandydaci. Wspólnota tarnowska liczy 10 osób i gromadzi się przy parafii w Tarnowie -Mościcach. W tym gronie jest też nauczyciel Mariusz Markowski, który do tego wydarzenia przygotowywał się od półtora roku.

„Bycie w Zakonie daje mi bardzo dużo, zmienia całkowicie moje życie duchowe i nastawienie do wiary. Karmel daje ciągły rozwój i dochodzenie do pełnej duchowości. Chcemy służyć ludziom, swojej rodzinie, otoczeniu wzorując się na św. Teresie, która jest naszym przewodnikiem” – dodaje. Do tarnowskiej wspólnoty należą także studenci i przedstawiciele służb mundurowych

Obrady kongresowe odbywają się w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie.

Papież Mikołaj V bullą Cum nulla fidelium z 1452 r. dał podstawy prawne świeckiemu zakonowi karmelitańskiemu. Dokument papieski umożliwił przełożonym karmelitów możliwość przyjmowania osób świeckich do uczestnictwa w życiu Karmelu wg sposobu i organizacji życia innych świeckich rodzin zakonnych.

Przyczyną wzrostu zainteresowania świeckim zakonem karmelitańskim była rozwijająca się pobożność maryjna w oparciu o szkaplerz karmelitański oraz, że świeccy chcieli mieć ścisłą więź z zakonem. Świeccy w późniejszych wiekach poszukiwali także mocnego oparcia w swej religijności, pewnej duchowości, a również stałego kierownictwa duchowego.

Wraz z rozprzestrzenianiem się karmelitów bosych i dzieł św. Teresy od Jezusa Świecki Zakon Karmelitów Bosych w XVIII w. był obecny w Europie, w Ameryce i w Azji. Reguła dla świeckiego zakonu karmelitańskiego otrzymała zatwierdzenie papieskie dopiero w 1921 roku. Zakon według terminologii ówczesnej nazywał się trzecim zakonem świeckim N. M. P. z góry Karmel i św. Teresy.

Ponowne dostosowanie do współczesnego powszechnego prawa kanonicznego miało miejsce po ekumenicznym Soborze Watykańskim II. Zezwolono na zastąpienie nazwy "trzeci zakon" nazwą Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych. Reguła życia zaistniała prawnie dekretem Kongregacji Zakonów i Instytutów Świeckich 10 maja 1979 roku.