Toruń: wprowadzenie relikwii bł. Jana Łobdowczyka

W uroczystość Narodzenia Św. Jana Chrzciciela, patronalne święto katedry toruńskiej i miasta, 24 czerwca wieczorem do Torunia przybyły relikwie bł. Jana Łobdowczyka, patrona żeglarzy, flisaków i ludzi morza. Uroczystość zgromadziła licznie mieszkańców Torunia, władze miasta i duchowieństwo. Mszy św. w toruńskiej katedrze przewodniczył bp Andrzej Suski.

Uroczystość rozpoczęła się nad brzegiem Wisły. Reliwkie bł. Jana z Łodbowa przypłynęły łodzią z Chełmna, gdzie do tej pory spoczywały. Stamtąd w uroczystej procesji przy akompaniamencie orkiestry wojskowej z Torunia i przy dźwiękach dzwonu Tuba Dei zostały przeniesione ulicami miasta do katedry, gdzie przedstawiono sylwetkę bł. Jana. Następnie została odprawiona uroczysta Msza św. koncelebrowana przez kilkudziesięciu kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Mszy św. przewodniczył biskup toruński Andrzej Suski.

– Przed dwoma tysiącami lat nad brzegami Jordanu przygotowywał drogę Panu św. Jan Chrzciciel. Dwanaście wieków później inny Jan nad Wisłą dawał przykład chrześcijańskiego życia i umiłowania Chrystusa – mówił bp Suski we wprowadzeniu do Mszy św.

W podziękowaniu proboszcz katedry ks. prał. Marek Rumiński podkreślił wielki wkład bp. Suskiego, prezydenta Torunia Michała Zaleskiego, ludzi związanych z morzem oraz sióstr szarytek z Chełmna, które przez wiele lat opiekowały się relikwiami. – Imię Jan z języka hebrajskiego oznacza Bóg okazał miłosierdzie, niech wstawiennictwo św. Jana Chrzciciela i bł. Jana Łobdowczyka wyprasza nam łaskę wychodzenia tam, gdzie tego miłosierdzia brakuje – powiedział na zakończenie ks. prał. Rumiński.

Po Mszy św. w uroczystej procesji relikwie bł. Jana z Łobdowa zostały przeniesione do bocznej kaplicy św. Barbary, w której będą od tej chwili przechowywane.

W Mszy św. uczestniczyło m.in. kilkudziesięciu duchownych zakonnych i diecezjalnych, osoby konsekrowane z różnych zgromadzeń, przedstawiciele bractw i stowarzyszeń morskich, członkowie Zakonu Grobu Bożego św. Jana Jerozolimskiego, podchorążowie Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, delegacje służb mundurowych, przedstawiciele władz miasta z prezydentem Michałem Zaleskim oraz wierni świeccy.

Data urodzin błogosławionego Jana nie jest znana. Wiadomo natomiast, że przyszedł na świat w Łobdowie koło Brodnicy, na Ziemi Chełmińskiej, która w momencie jego narodzin najprawdopodobniej była jeszcze w rękach księcia polskiego Konrada Mazowieckiego. Niektóre podania mówią jednak, że mógł pochodzić z Torunia, dlatego nazywany jest Także bł. Janem z Torunia.

Jan pochodził z mieszczańskiej rodziny. Do zakonu św. Franciszka wstąpił stosunkowo niedługo po jego powstaniu. Około 1239 r. brał udział w pracach nad założeniem w Toruniu pierwszego franciszkańskiego klasztoru. Przyjął święcenia kapłańskie i zasłynął jako dobry kaznodzieja. Spędził w Toruniu wiele lat swego zakonnego życia. Później przeniesiono go do powstałego w 1258 r. klasztoru franciszkańskiego w Chełmnie. W zakonie pełnił funkcje nauczycielskie, ucząc młodszych współbraci teologii. Zakon nadał mu tytuł doktora teologii. Był zakonnikiem gorliwym w zachowaniu reguły i rozmiłowanym w modlitwie.

Posiadał dar kontemplacji i doznał łaski przeżyć mistycznych. Wyróżniał się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Był kierownikiem duchownym bł. Juty z Chełmży. Z jego osobą, zarówno za jego życia jak i po śmierci, są związane cudowne zjawiska. Świadczą o tym przekazy historyczne. Zmarł 9 października 1264 r. w Chełmnie i został pochowany w podziemiach miejscowego, franciszkańskiego kościoła pw. św. Jakuba i św. Mikołaja.

Od razu grób o. Jana stał się miejscem pielgrzymek, a jego osoba została otoczona kultem we właściwym tego słowa rozumieniu. Ludzie żywili przekonanie, że o. Jan był świętym zakonnikiem i że za jego pośrednictwem Bóg wysłucha ich modlitw. Dlatego prosili o. Jana o modlitwę wstawienniczą, zapalali na jego grobie świece, obchodzili kolejne rocznice śmierci. W 1610 r. przybyli do Chełmna protestanccy żeglarze twierdząc, że ukazał się im Jan Łobdowczyk i polecił odbyć pielgrzymkę do swego grobu.

W ikonografii bł. Jan przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z księgą w rękach i płonąca świecą. Jest patronem żeglarzy, flisaków i ludzi morza.