Abp Michalik życzył księżom jubilatom pokory, maksymalizmu i unikania powierzchowności

Nie bój się, że się nie uda – mówił abp Józef Michalik do księży, którzy w sobotę w archikatedrze przemyskiej świętowali srebrny jubileusz święceń kapłańskich. Metropolita życzył jubilatom pokory, maksymalizmu i unikania powierzchowności.

Abp Michalik przestrzegał przed pychą, która niszczy prawdziwą relację z Bogiem. Życzył, aby dostrzegali wartość pokory. – Żebyśmy potrafili być pokornymi sługami, bo Bóg pokornych wspiera, pysznym się sprzeciwia. I moc nasza będzie wtedy właściwa na miarę naszych zadań, jeśli będziemy realizować wolę Bożą – mówił.

Hierarcha zachęcał, aby stawiać sobie i ludziom wysokie wymagania. – Z miłością, ale maksymalne. To jest piękno życia kapłańskiego. Nie bój się, że się nie uda, nie musisz rozumieć ludzi. Są słabi i grzeszni, bo i ja i ty jesteśmy grzeszni – stwierdził.

Trzecią radą dla księży jubilatów było unikanie powierzchowności. – Nie zaspokajać się powierzchownością w wierze, modlitwie, w kazaniach i spowiedziach, nie usypiać się zadowoleniem w czynionym miłosierdziu i dobrych czynach. My musimy szukać głębi. A głębią dla nas jest Bóg i drugi człowiek – wyjaśniał abp Michalik.

Metropolita przemyski mówił w homilii, że powołanie kapłańskie jest misją szukania człowieka dla Boga oraz szukaniem Boga, aby dawać Go ludziom. – Bóg włącza nas w szukanie człowieka, żeby człowiek się odnalazł ważny przed Bogiem, odkupiony, przeznaczony do zbawienia – powiedział.

Abp Michalik wskazywał, ze wszyscy kapłani powinni podejmować refleksję, czy za bardzo się nie obyli z wielką świętością Bożą, z którą mają codziennie do czynienia.

13 czerwca 1990 r. z rąk abp. Ignacego Tokarczuka święcenia kapłańskie w archikatedrze przemyskiej przyjęło 53 księży. Po reorganizacji diecezji w 1992 r., część została przydzielona do archidiecezji przemyskiej, pozostali do nowo powstałych diecezji: rzeszowskiej i sandomierskiej.