Polacy i Niemcy na biblijnej wystawie gorzowskiego artysty w Beeskow

Polacy i Niemcy wzięli udział w biblijnej wystawie pt. „Pasja wg Gąsiora” gorzowskiego rzeźbiarza Jerzego Gąsiorka, która zorganizowana została przy współpracy Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim i Centrum Nauki, Kultury i Kształcenia Muzycznego Powiatu Oder-Spree w Beeskow w Brandenburgii.

Jerzy Gąsiorek w swojej twórczości wielokrotnie podejmuje tematykę religijną. Od 1984 r. do 2004 r. organizował i był komisarzem Biennale Sztuki Sakralnej. W 1995 r. otrzymał nagrodę im. Brata Alberta. Z jego inicjatywy powstała w Gorzowie druga po Zakopanem kolekcja dzieł Władysława Hasiora. Był założycielem i wieloletnim dyrektorem Biura Wystaw Artystycznych. Jego prace prezentowane są w wieży widokowej katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wlkp.

Urodził się 17 stycznia 1941 r. w Granowcu. Jest absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studiów podyplomowych z muzealnictwa i wystawiennictwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

– Droga Krzyżowa, Pieta, symbole ukrzyżowania, grzechu, cierpienia, wojny i holocaustu to między innymi elementy wystawy gorzowskiego artysty, który powiedział zwiedzającym wystawę, że czas wielkopostny zdecydował o wyborze tematyki pasyjnej. Jerzy Gąsiorek zauważył, że pasja, ból, cierpienie – nie skończyły się ze śmiercią Chrystusa na Golgocie, według niego okrucieństwa dzieją się nadal a wojny zagrażają ludzkości. „Boję się myśleć co będzie dalej. Te prace mają zapobiec okrucieństwu, choć zdaję sobie sprawę, że ta wystawa nie zapobiegnie wycofywaniu wojsk z okupowanych krajów. To są okrutne realia, dlatego podejmuję się takich tematów. Kocham przyrodę, piękny świat i ludzi i wierzę, że ludzie są dobrzy, tacy jak tu zgromadzeni” – powiedział do Niemców i Polaków, którzy przyjęli te słowa z aplauzem.

Gąsiorek powiedział, że materiał, z którego powstają jego prace, jest bardzo istotny, bo on decyduje o pomyśle. Eksponaty przede wszystkim wykonane są z drewna. „Gdy zobaczyłem wymęczony, ekspresyjny konar od razu wiedziałem, że z tego zrobię krzyż. Znalazłem dziwnie uformowaną deskę przypominającą kształtem tors ludzki – wiedziałem, że będzie to Chrystus”.

Ukrzyżowanego Chrystusa uformował artysta także z tkaniny, którą przytwierdził wielkimi gwoździami do deski i umieścił w tle zabrudzonej bieli, co ma świadczyć o trudzie, cierpieniu i nieczystości otaczającego Chrystusa, świata. Metalowa obręcz z prętami symbolizuje cierniową koronę.

Rzeźbiarz wykorzystuje do twórczości różne odpady i znalezione rzeczy, pogryzione przez korniki drewniane niecki, kawałki materiałów, metalowe części. Starą szufladę wykorzystał jako obramowanie do Piety.
Twórczość Gąsiorka obejmuje wiele religijnych symboli. Zapewnił on, że gdyby to był czas Bożego Narodzenia, na pewno eksponowałby Madonny, anioły i bożonarodzeniowe szopki.
Wojciech Popek – dyrektor Muzeum Lubuskiego dodał, że Jerzy Gąsiorek tworzy cyklami: „Człowiek człowiekowi”, „Bestiarium”, „Święci”, „Anioły”, „Don Kichoty” czy „Femme fatale”.
W folderze wystawowym wydanym w języku polskim i niemieckim twórca m.in. napisał: „Od biblijnych Adama i Ewy zaczęło się zło, ból, cierpienie, zabijanie. Stary Testament pełen jest tych tematów. Nowy porusza je również mocno, szczególnie przejmująco przy opisie męki Chrystusa i jego śmierci na krzyżu”.

O Biennale Sztuki Sakralnej – Sacrum w 2004 r. napisał Gąsiorek w katalogu m.in.: „Sacrum, niezależnie od emocjonalnego zaangażowania i religijnej opcji, doznajemy zawsze i wszędzie. Bo ono jest! Sacrum to narodziny i śmierć, misterium przyrody, miłość, modlitwa, Droga Krzyżowa i pascha, procesja i wnętrze świątyni. Ale to też tworzenie i uniesienie artystyczne, niekiedy lęk i obawa towarzyszące owemu tworzeniu. Tak właśnie pojmuje sacrum”.
Wiele prac pokazywanych podczas biennale przekazywanych było także do prezentacji w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu.
Wystawa „Pasja wg Gąsiora” w zamku w Beeskow prezentowana będzie do końca maja.
Beeskow położone jest we wschodnich Niemczech, liczy ponad 8 tys. mieszkańców, posiada jedną z najstarszych i największych gotyckich ceglanych świątyń jakie spotkać można w Brandenburgii – St.-Marien-Kirche.