Święcenia diakonatu w archidiecezji katowickiej

– Treść waszych dzisiejszych przyrzeczeń, składanych Bogu wobec Kościoła i Jego pasterza: posłuszeństwo, bezżenność, czystość i modlitwa, czynią diakona wiarygodnym. Niech objawiają was, jako ludzi uczciwych wobec Boga i Kościoła, wiarygodnych, bo dotrzymujących słowa, lojalnych aż po „wykonało się” wobec Powołującego i wobec Jego Kościoła – powiedział metropolita katowicki abp Wiktor Skworc w sobotę 7 marca br. do 17 alumnów Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach którzy z jego rąk przyjęli święcenia diakonatu.

Uroczystość odbyła się w w kościele pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, który był pierwszą katedrą diecezji katowickiej.

Abp Skworc mówił o istocie Boga, któremu służymy, oddając nasze życie. Przypomniał, że naszym Bogiem jest Ten, który „upodobał sobie miłosierdzie”, który nie żywi gniewu na zawsze. Tego miłosierdzia doświadczamy m.in. „u kratek konfesjonału”, kiedy kapłan w imieniu Chrystusa i Jego mocą, odpuszcza nam nasze grzechy. – Ociężałe serce staje się lekkie, duszę wypełnia radość i spokój. Można wstać z kolan i śmiało iść z łaską Bożą w sercu – powiedział arcybiskup.

Podkreślił, że właśnie takiemu Bogu, bogatemu w miłosierdzie, będą służyć nowo wyświęceni diakoni, stając się znakiem i narzędziem Jego łaskawości wobec ludzi. – Mocą udzielonego wam sakramentu święceń będziecie mogli to czynić przez głoszenie słowa Bożego, sprawując sakrament chrztu, przewodnicząc wspólnej modlitwie, towarzysząc zmarłym w ich ostatniej drodze – wyjaśniał arcybiskup niektóre z zadań jakie będą przed diakonami postawione.

– Powołaniem diakonów, o czym dzisiaj się zapomina, jest posługa miłosierdzia względem ubogich, opuszczonych i cierpiących, jest caritas (miłość). Wszak właśnie po to – dla obsługiwania stołu ubogich i wdów – diakoni zostali ustanowieni, stając się od początku dziejów Kościoła opiekunami jego największego skarbu, jakim są potrzebujący miłosierdzia ostatni z ostatnich – mówił metropolita. Dodał, że nowo wyświęceni z własnej woli mają upodobnić się do Chrystusa, który szukał tych, którzy źle się mieli, umywał brudne nogi odrzuconym przez ludzi.

Kaznodzieja zwrócił również uwagę na modlitwę, jako, że diakon jest jeszcze bardziej związany z eucharystycznym stołem, z dziękczynieniem i uwielbieniem Boga w ofierze Jego Syna. Jak wyjaśnił arcybiskup, nie można być prawdziwie diakonem, jeśli nie żyje się według eucharystycznych postaw modlitewnych: adoracji i dziękczynienia.

O powierzanym nowym diakonom kapłańskim brewiarzu, włączającym nowo wyświęconych „w jeden hymn ludzi wielbiących Pana na całej ziemi” abp Skworc powiedział: "Drodzy Bracia, módlcie się, zwłaszcza modlitwą uwielbienia i dziękczynienia. One otworzą wasze serca na to, o co należy Pana prosić, ponieważ uwielbienie otwiera oczy i serce na potrzeby umęczonego świata, który nieustannie pisze nowe, coraz bardziej tragiczne intencje modlitewne".

Na koniec abp Skworc powiedział jeszcze o potrzebie wiarygodności Kościoła w dzisiejszych czasach, o potrzebie dotrzymywania słowa: – Treść waszych dzisiejszych przyrzeczeń – składanych Bogu wobec Kościoła i Jego pasterza: posłuszeństwo, bezżenność, czystość i modlitwa, czynią diakona wiarygodnym. Niech objawiają was, jako ludzi uczciwych wobec Boga i Kościoła, wiarygodnych, bo dotrzymujących słowa, lojalnych aż po „wykonało się” wobec Powołującego i wobec Jego Kościoła.

Nowymi diakonami archidiecezji katowickiej zostali: Piotr Andrzejak z parafii św. Piusa X w Rudzie Śl., Szymon Badura ze św. Wojciecha w Mikołowie, Adrian Chojnicki z MB Częstochowskiej w Knurowie, Piotr Dąbrowski z kościoła MB Piekarskiej w Woli-Osiedle, Dawid Dyrcz ze św. Jana Chrzciciela w Tychach, Marek Fenisz z Podwyższenia Krzyża Świętego w Kłodnicy, Mateusz Iwanecki z parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Siemianowicach Śl., Tomasz Kabała ze św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Rudzie Śl.-Wirku, Mateusz Kasprowicz z Ducha Świętego w Bytkowie, Kamil Kiełkowski z parafii NSPJ w Czerwionce, Mateusz Klimek z NSPJ w Rogowie, Sebastian Mazur ze św. Jana Pawła II w Pszczynie, Łukasz Nocoń z MB Szkaplerznej w Imielinie, Bogusław Noworyta z Podwyższenia Krzyża Świętego i Matki Bożej Częstochowskiej w Pszczynie, Paweł Olszewski z Wniebowzięcia NMP w Katowicach, Adam Paprota z Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju oraz Łukasz Zagórski z Ducha Świętego w Chorzowie.

Opiekunem alumnów, którzy przyjęli święcenia diakonatu, jest ks. Marek Konsek, ojcem duchownym – ks. Krzysztof Tomalik, zaś za wzór do naśladowania, alumni piątego roku przyjęli – sługę Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego.

Diakonat to pierwszy stopień sakramentu święceń. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Diakoni uczestniczą w specjalny sposób w posłaniu i łasce Chrystusa, (…) który stał się »diakonem«, to znaczy sługą wszystkich” (por. KKK 1570). Diakoni są pomocnikami biskupa i prezbiterów. Podczas Mszy św. i nabożeństw czytają Ewangelię, mogą głosić homilię, udzielają Komunii św. Mogą także udzielać sakramentu chrztu, asystować przy zawieraniu sakramentu małżeństwa, umierającym zanosić Wiatyk, czy przewodniczyć obrzędom pogrzebowym.