Bp Regmunt: potrzebne są nam rodziny Boże, zdrowe, pełne miłości, zasobne w dzieci

„Potrzebne są nam dziś zdrowe, pełne miłości, zasobne w dzieci, Boże rodziny. One są źródłem życia i rozwoju; są nadzieją Kościoła i Ojczyzny" – napisał bp Stefan Regmunt ordynariusz diecezji zielonogórsko – gorzowskiej w liście do wiernych i duchowieństwa na czas Adwentu.

List zapowiada m.in tematy duszpasterskie, którymi będzie żył Kościół w Polsce w najbliższym czasie, a więc obchody 1050. rocznicy chrztu Polski oraz Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. W nawiązaniu do rodzinnego klimatu zbliżających się świąt Bożego Narodzenia wiele miejsca duszpasterz poświęcił sprawom małżeństwa i rodziny.

Bp Regmunt przypomina o wyjątkowym charakterze więzi małżeńskiej i o jego nierozerwalnym charakterze. „Choć głoszenie tej prawdy napotyka dzisiaj na sprzeciw i niezrozumienie, to jednak Kościół nie może się uchylać od tego obowiązku, gdyż nie może się odwrócić od Ewangelii”. Bp Regmunt wyjaśnia, że jest to więź obejmująca całego człowieka, czyli związek umysłowy, duchowy, moralny, społeczny i twórczy. A nie jest to związek tylko cielesny, czy jedynie emocjonalny. Związek małżeński wiąże i kształtuje nierozdzielną jedność, z zachowaniem własnych cech i zadań, godności i wolności każdego z małżonków.

Hierarcha zwraca uwagę na niepokojące zjawisko spadku liczby urodzin i podkreśla: „potrzebne są nam dziś zdrowe, pełne miłości, zasobne w dzieci, Boże rodziny. One są źródłem życia i rozwoju; są nadzieją Kościoła i Ojczyzny” – czytamy w liście.

W nawiązaniu do Synodu Biskupów poświęconego sytuacji małżeństwa i rodziny we współczesnym świecie bp Regmunt podejmuje kwestię tzw. związków niesakramentalnych. „Pojawiło się nawet dość śmiałe oczekiwanie, że biskupi zmienią dotychczasową praktykę Kościoła w tym względzie. Wzmacniały je niektóre media, a ich aktywność wprowadzała spore zamieszanie” – napisał biskup, wyjaśniając jednocześnie, że Kościół nie pozostawia tych ludzi bez opieki czy pomocy na drodze nawrócenia.

Czyni to poprzez zachęty do uczestnictwa w liturgii i modlitwach, do włączenia się w działalność grup duszpasterskich i pracę charytatywną. Zaprasza do słuchania Słowa Bożego podczas Mszy św., nabożeństw i rekolekcji. Organizuje specjalistyczne duszpasterstwo, umożliwiające pielęgnowanie życia religijnego i korzystanie ze wsparcia doświadczonych kierowników duchowych.

W końcowej części adwentowego przesłania bp zielonogórsko-gorzowski wzywa do solidarności z rodzinami, które dotknięte są cierpieniem i niesprawiedliwością. Zachęca do modlitwy w intencji chrześcijan prześladowanych w Afryce i na Bliskim Wschodzie, a także do podejmowania „skutecznych działań, które położą kres konfliktom i zapewnią sprawiedliwy pokój, wolność sumienia oraz religii.

Czas Adwentu (z łac. adventus – przyjście) posiada podwójne znaczenie. Jest okresem przygotowania do świąt Narodzenia Pańskiego, podczas których Kościół czci pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Jednocześnie Adwent kieruje umysły wiernych ku oczekiwaniu drugiego przyjścia Chrystusa na końcu czasów.
Najbardziej charakterystycznym zwyczajem adwentowym, zwłaszcza w Polsce, są Roraty. Jest to Msza św. sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny, zwykle bardzo wcześnie rano. Wierni gromadzą się na liturgii w ciemnościach rozjaśnionych jedynie blaskiem trzymanych w ręku świec lub lampionów adwentowych. Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania na ołtarzu specjalnej świecy symbolizującej Maryję – wzór oczekiwania na przyjście Chrystusa. W wielu kościołach umieszcza się również wieniec adwentowy, którego cztery świece zapala się w kolejne niedziele Adwentu.