Legnica: uroczystość Bożego Ciała i zakończenie Kongresu Eucharystycznego

„Jesteśmy ludem w drodze, który Pan prowadzi, karmi i pociesza. Jezus jest towarzyszem naszej wędrówki, dlatego nie jesteśmy sami, nie błąkamy się bez celu. On prowadzi nas ku Ziemi Obiecanej” – powiedział abp Piero Marini podczas Mszy św. odprawionej w legnickiej katedrze w uroczystość Bożego Ciała, na zakończenie I Kongresu Eucharystycznego diecezji legnickiej.

Uroczystość Bożego Ciała zakończyła w diecezji legnickiej I Kongres Eucharystyczny. W Katedrze legnickiej Mszy św. przewodniczył abp Konrad Krajewski – były ceremoniarz papieża Jana Pawła II, obecnie papieski jałmużnik. Natomiast homilię wygłosił abp Piero Marini z Watykanu, przewodniczący Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych, były mistrz papieskich ceremonii liturgicznych. Obecni również byli bp Stefan Cichy, bp Marek Mendyk oraz wielu duszpasterzy z legnickich parafii i siostry zakonne.

Po Eucharystii ulicami Legnicy przeszła wielotysięczna procesja eucharystyczna do czterech ołtarzy, przy których śpiewane były fragmenty Ewangelii mówiące o ustanowieniu Eucharystii.

Rozważanie przy pierwszym ołtarzu wygłosił abp Konrad Krajewski, który zachęcał, by zanosić Chrystusa wszędzie tam, dokąd pójdziemy. „Jeżeli chcecie, by nasze miasto, Legnica, była piękna i święta, to zanieście wszędzie Jezusa, już nie w monstrancji, ale w każdym w nas, a czegokolwiek się dotkniecie, będzie uświęcone. Panie, spraw, bym był w moim mieście dowodem na Twoje istnienie” – mówił abp Krajewski.
Przy drugim ołtarzu, przy kościele Mariackim, o tęsknocie za Bogiem i głodzie Boga, który doskwiera współczesnemu człowiekowi oraz o potrzebie wzajemnej miłości mówił bp Marek Mendyk. „Prośmy Boga, abyśmy nie byli głodni Boga, abyśmy nie byli puści, gdyż często lekkomyślnie rezygnujemy z karmienia się chlebem, który daje Bóg. Trzeba odkryć smak tego chleba, smak miłości, byśmy nie ustali w drodze do nieba” – podkreślił bp Mendyk.

Przy trzecim ołtarzu, przy kościele pw. Św. Trójcy, słowo do wiernych skierował abp Piero Marini: „Droga naszego życia splata się zawsze z drogą Jezusa. Jezus zmartwychwstały za każdym razem staje się naszym towarzyszem podróży" – mówił gość z Rzymu.

Czwarty ołtarz znajdował się przy kościele św. Jacka, tam słowo do wiernych skierował bp Stefan Cichy. Mówił m.in. o Eucharystii jako znaku jedności, jedności człowieka z Bogiem i ludzi między sobą. Podziękował też wszystkim za udział w uroczystości oraz za przeżyty Kongres Eucharystyczny.

Natomiast o g. 16,00 w Zgorzelcu Księża Biskupi oraz goście z Watykanu uczestniczyli w uroczystej Mszy św., a następnie w procesji międzynarodowej, z udziałem biskupa Görlitz Wolfganga Ipolta i wiernych tej diecezji. Nadgraniczne miasta Zgorzelec i Görlitz już po raz ósmy były miejscem wspólnej modlitwy Polaków i Niemców.

Międzynarodowa procesja eucharystyczna rozpoczęła się od polowej Mszy św. odprawionej w amfiteatrze w Zgorzelcu, a zakończyła przy kościele św. Krzyża w Görlitz. Mszy św. przewodniczył bp Stefan Cichy, który powitał przybyłych w dwóch językach. Homilię wygłosił bp Wolfgang Ipold z Görlitz.

W homilii bp Ipolt, nawiązując do jednej z myśli brata Rogera, założyciela wspólnoty Taize, który po nawiedzinach kościoła stwierdził: „to miejsce jest zamieszkane”, mówił: „Nie czcimy dziś święta ustanowienia Eucharystii, ale radujemy się obecnością Jezusa Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi. Radujemy się z obecności Pana, który nie zostawił swego Kościoła samego. Mieszkańcy Zgorzelca i Görlitz! Te miasta są zamieszkane! Zamieszkane nie tylko przez mieszkańców, ale i przez Chrystusa Pana, który ofiaruje nam Swoją obecność”.

Podczas Mszy św. głos zabrał także abp Konrad Krajewski, który przekazał słowa pozdrowienia od papieża Franciszka, który został poinformowany o tym spotkaniu modlitewnym Niemców i Polaków. Przypomniał też, że: „Największy skarb, jaki mamy to jest Najświętszy Sakrament. Jezus jest z nami zawsze, kiedy Go przyzywamy. Jest także wtedy, kiedy tak jak dziś, chcemy go wynieść z kościoła, bo On nie mieści się tylko w kościele. Ta procesja ma miejsce tylko raz w roku. Natomiast to samo powtarza się w każdej Komunii św. Jezus daje nam swoje Ciało – i natychmiast bierze nasze. A wtedy może po każdej Komunii, pójść z nami wszędzie tam, gdzie my idziemy. Jest tylko jeden warunek. Mamy być jak monstrancja, nie możemy zasłaniać Go innym samym sobą. Bądźmy znakiem Jego obecności”.

Trasa procesji wiodła przez dawny most graniczny, który – uchwałą Rad obu miast – został nazwany 18 maja 2006 r. mostem im. papieża Jana Pawła II. Na środku mostu księża biskupi: Wolfgang Ipolt i Stefan Cichy udzielili swym diecezjom błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.

Procesja zakończyła się przy kościele Św. Krzyża w Görlitz. Tu słowo wygłosił także abp Piero Marini, przywołując postacie uczniów idących do Emaus. Zachęcał, aby nie tracić nadziei. – „W trudnych momentach naszego życia musimy zachować odwagę poszukiwania głębszego sensu wydarzeń, poszukiwania pomocy innych. Niedzielny zaś udział we Mszy św., daje nam możliwość spotkania na drodze życia naszego Pana. A wtedy nasza droga, przecina się z droga Zmartwychwstałego i On staje się dla nas Przewodnikiem życiowej wędrówki” – mówił abp Marini.

Wszystkim biorącym udział w tej wspólnej modlitwie, podziękował na zakończenie bp Wolfgang Ipolt, który wyznał, że każdorazowe przekraczanie mostu granicznego im. Jana Pawła II, daje mu wiele wzruszeń, widząc, jak stał się on symbolicznym pomostem porozumienia i bliskich kontaktów między sąsiadującymi ze sobą narodami.

Procesje w tych nadgranicznych miastach odbywają się cyklicznie co 4 lata, a w diecezji legnickiej trwają od 20 lat i są przykładem bliskiej współpracy zarówno społeczności katolickiej, jak również mieszkańców obu miast.

Uroczystość Bożego Ciała zakończyła w diecezji legnickiej trwające od 8 czerwca wielkie święto Eucharystii. W tym czasie w wielu miastach regionu odprawiane były Msze św. połączone z procesjami eucharystycznymi, spotkania, konferencje i koncerty. Zostały zorganizowane tzw. stacje kongresowe. Był m.in. dzień poświęcony rodzinie, szkołom katolickim, wolontariuszom Caritas, a także bezrobotnym i bezdomnym.