Jubileusz 170-lecia istnienia Zakładu Karnego w Siedlcach

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej na ścianie budynku więzienia oraz przemarsz defiladowy do katedry siedleckiej rozpoczęły 6 czerwca uroczystości z okazji 170-lecia istnienia Zakładu Karnego w Siedlcach. – Modlimy się dzisiaj, aby Zakład ten wypełniał jak najlepiej swe zadanie. Aby był przestrzenią w której, dzięki pracy księży kapelanów i pracowników świeckich, ludzie, którzy się w swym życiu pogubili się, mieli możliwość odnalezienia właściwej, nowej drogi życia – powiedział bp Kazimierz Gurda.

Defiladę poprowadziły Orkiestra Wojskowa z Siedlec i Kompania Reprezentacyjna Służby Więziennej. Centralnym momentem jubileuszu była Eucharystia pod przewodnictwem biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy.

Obecnych na Mszy św. powitał ks. prałat Paweł Wojtas – naczelny kapelan więziennictwa. W homilii bp Gurda, powołując się na historię obiektu podkreślił, że do więzienia można trafić zarówno ze względu na wiarę i miłość do Jezusa, jak i przez lekceważenie Bożego prawa zapisanego w Dekalogu.

– Św. Paweł zostaje oskarżony i uwięziony ze względu na Jezusa. Również o św. Piotrze słyszymy w Ewangelii, że został pojmany i osądzony ze względu na Jezusa. – przypomniał biskup siedlecki. – Ale do więzienia można trafić nie tylko ze względu na wiarę i miłość do Jezusa, ale przede wszystkim ze względu na to, że ktoś, lekceważy Boże prawo, Boże przykazania zapisane w Dekalogu, w sercu każdego człowieka i w jego sumieniu i popełnia wielkie zło, niesprawiedliwość, grzech przeciwko swym bliźnim. Kto popełnia tak złe czyny, zostaje skazany na więzienie. – podkreślił.

Zdaniem biskupa siedleckiego, znamienne w historii 170 lat istnienia Zakładu Karnego w Siedlcach, jest to , że przebywali w nim zarówno ci, którzy zostali skazani za swą wiarę w Jezusa, lub za wartości, które z niej wypływają, jak i ci, którzy zasłużyli na to przez swe złe czyny.

Przypomniał, że w siedleckim więzieniu, wybudowanym przez cara, byli więzieni unici, skazani przez carską władzę, za swą wiarę w Jezusa i wierność papieżowi. W tym więzieniu byli osadzani patrioci, którzy walczyli przeciwko zaborcy. Z tego więzienia byli wywożeni na Sybir. W więzieniu w Siedlcach przebywali żołnierze wyklęci, którzy po II wojnie światowej nie chcieli się zgodzić na sowiecką okupację. Podkreślił także, że w historii 170 lat więzienia w Siedlcach przebywali w nim także ci, którzy skrzywdzili swych współbraci. – Zostali w nim osadzeni, aby odbyć za popełnione zło karę, ale przede wszystkim, by mogli przemyśleć swe życie, swe złe postępowanie, i aby je zmienić. Człowiek zawsze może się zmienić, może się to dokonać także w ostatniej chwili jego życia. – mówił.

Dodał także, że tak jak Jezus okazuje swe miłosierdzie każdemu, kto się do Niego zwróci, tak Kościół, wspólnota Jezusa, nikogo nie osądza, ani nikogo nie potępia. Jedynie głosi Boże miłosierdzie, ukazane nam przez Jezusa. Wyraził przekonanie, że takie cuda Bożej łaski, Bożego miłosierdzia miały miejsce w siedleckim Zakładzie Karnym w jego 170-letniej historii.

– Modlimy się dzisiaj, aby w obecnym czasie Zakład Karny w Siedlcach wypełniał jak najlepiej swe zadanie. Aby był przestrzenią w której, dzięki pracy księży kapelanów i pracowników świeckich, ludzie, którzy się w swym życiu pogubili, mieli możliwość odnalezienia właściwej, nowej drogi życia – dodał bp Gurda.

Na zakończenie Eucharystii biskup siedlecki poświęcił nowy sztandar Zakładu Karnego w Siedlcach. Dalsze uroczystości odbyły się w Centrum Kultury i Sztuki.

W jubileuszu 170-lecia istnienia siedleckiego więzienia udział wzięli m.in. przedstawiciele władz państwowych na czele z Wojciechem Węgrzynem, podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Obecni byli także gen. Jacek Włodarski – dyrektor generalny Służby Więziennej, gen. Paweł Nasiłowski – dyrektor Biura Dozoru Elektronicznego, płk Anna Osowska-Rembecka – dyrektor okręgowy Służby Więziennej w Warszawie, mjr Marek Suwiński -dyrektor zakładu karnego w Siedlcach.

Przybył także prezydent Siedlec Wojciech Kudelski, podinsp. Marek Fałkowski – komendant policji, Robert Więckiewicz – prokurator okręgowy w Siedlcach, ks. Edward Molenda – kapelan siedleckiego więzienia. Uroczystość uświetniła obecność pocztów sztandarowych.

Zakład Karny w Siedlcach jest najstarszą jednostką okręgu warszawskiego. Został wybudowany w latach 1841-1843, a 15 czerwca 1844 roku poświęcony i oficjalnie oddany w użytkowanie. Siedleckie więzienie jest więzieniem typu zamkniętego przeznaczonym dla skazanych mężczyzn, recydywistów penitencjarnych, z oddziałem aresztu śledczego dla mężczyzn. Pojemność jednostki określona jest na 701 miejsc.

Jednym z oddziałów siedleckiej jednostki jest oddział terapeutyczny dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo. Na terenie zakładu działa Przedsiębiorstwo Produkcyjne SETAR, które zatrudnia więźniów. Skazani biorą też udział w wielu programach readaptacyjnych i kursach zawodowych.