Bp Kasyna do neoprezbiterów: bądźcie sługami Słowa i tajemnicy

Biskup pelpliński Ryszard Kasyna udzielił w sobotę 31 maja święceń prezbiteratu siedmiu diakonom. Podczas uroczystej liturgii w bazylice katedralnej w Pelplinie, główny celebrans powiedział: „kto nie stanie się sługą pustyni, kustoszem wiecznej lampki, człowiekiem modlitwy, ten niczego nie zrozumie i pozostanie atrapą kapłaństwa”.

W wypełnionej katedrze zgromadziło się bardzo wielu księży, sióstr zakonnych i wiernych. Mszę św. koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów, w tym biskupi: Wiesław Śmigiel i Piotr Krupa. Witając zebranych, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie powiedział, że „dołączamy się dzisiaj do Maryi, wychowawczyni powołań kapłańskich, aby uwielbiać Boga i wyśpiewać hymn wdzięczności za niepojęte dary i dobra, które Bóg przygotowuje tym, którzy Go miłują”. Ks. prałat Antoni Bączkowski dodał, że „święcenie kapłańskie to jedna z największych uroczystości w życiu Kościoła lokalnego i są świętem całego Ludu Bożego”.

Na początku homilii biskup pelpliński Ryszard Kasyna stwierdził: „stajemy dzisiaj wobec wielkiej tajemnicy Bożego powołania” a kandydaci do święceń „pragną wyrazić swoją dyspozycyjność do służby w kapłaństwie Jezusa Chrystusa”.

Hierarcha przypomniał, że diakoni wypowiedzieli swoją gotowość służby, na wzór Matki Chrystusa, po sześciu latach przygotowań. Bp Kasyna dodał, że kontekstem tych święceń jest kanonizacja św. Jana Pawła II i przypadająca za tydzień 15. rocznica wizyty świętego papieża w Pelplinie.

Kaznodzieja mówił dalej, że żadnego powołania „nie można oderwać od miłości”. „Powołanie kapłańskie to miłość Bożej sprawy” – stwierdził biskup, dodając, że jest to też „nadzieja, iż sam Pan poprowadzi dzieło, które w sercu rozpoczął”.

Mówiąc o zasadniczych zadaniach księdza, bp Kasyna przypomniał, że kapłan jest „sługą Słowa”. „Trudno jednak być sługą Słowa, który jest odrzucany, lekceważony w środkach masowego przekazu”, mówił dalej bp Kasyna i wskazywał na różnorakie obowiązki kapłana, które wymagają sporego wysiłku.

Kaznodzieja powiedział, że „kapłan jest również sługą tajemnicy”. Dzisiaj „człowiek nie chce słuchać o tajemnicy” – dodał główny celebrans święceń. Przypomniał, że „tajemnicy nie ma dzisiaj dla dziennikarzy, nie ma jej w urzędach, tylu chce obnażyć tajemnicę życia rodzinnego i czyni się ją sensacją, pożywką dla ciekawskich”. „A tajemnica wymaga pokory” – stwierdził biskup, podkreślając, że w taki świat, który uważa nawet tajemnicę za coś podejrzanego, „wchodzi kapłan – sługa tajemnicy”.

Podkreślając misję kapłana, bp Kasyna mówił dalej, że „dłoń kapłańska ma być dłonią Miłosierdzia, przebaczenia, dłonią życzliwości i służebności”. Uwrażliwiając nowych kapłanów na właściwy styl życia kapłańskiego, hierarcha mówił, że ksiądz ma być „świadkiem spotkania świętości Boga z małością człowieka”. Jak dodał, „sługa Słowa ma być również sługą pustyni i swoistym kustoszem wiecznej lampki”. Zachęcał księży do wytrwałej modlitwy, szczególnie przed Najświętszym Sakramentem, czyli znajdowaniem czasu na osobistą modlitwę, aby mogli pełnić owocnie wszystkie zadania kapłańskie.

Bp Kasyna podkreślił, że „kto nie stanie się sługą pustyni, kustoszem wiecznej lampki, człowiekiem modlitwy, ten niczego nie zrozumie i pozostanie atrapą kapłaństwa”. Na zakończenie dodał: „Odwagi, nie lękajcie się, z Jezusową i naszą Matką, z św. Janem Pawłem II, z twoim Aniołem Stróżem i świętymi patronami stawajcie do służby Kościołowi, stawajcie do Najświętszej Ofiary i każdego dnia nieście pod Krzyż Zbawiciela troski tego ludu, który zostaje wam powierzony”.

W imieniu neoprezbiterów dziękował ks. Grzegorz Worobiec: „dziękujemy za dar kapłaństwa i obiecujemy naśladować, to co będziemy dokonywać, rozważać to, co będziemy czynić i prowadzić życie zgodne z tajemnicą Pańskiego Krzyża”.

Po miesięcznych wakacjach, neoprezbiterzy otrzymają dekrety do wakacyjnej pomocy duszpasterskiej, a od września rozpoczną posługę w wyznaczonych im parafiach.