Białystok: abp Stanisław Szymecki kończy 90 lat

Jubileusz 90. urodzin abp. Seniora Stanisława Szymeckiego odbędzie się 26 stycznia w Białymstoku. Na jego obchody złoży się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem jubilata, podczas której homilię wygłosi nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore oraz koncerty kolęd i pieśni maryjnych.

Mszy św. o godz. 11.00 w archikatedrze białostockiej przewodniczyć będzie jubilat. Po Eucharystii w Archidiecezjalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku dla zaproszonych gości odbędzie się koncert kolęd i pieśni maryjnych w języku francuskim w wykonaniu ks. Gila Floriniego, proboszcza i dziekana z Nicei. Dzień wcześniej ten sam koncert otwarty dla publiczności odbędzie się o godz. 19.00 w kościele św. Kazimierza.

Abp Stanisław Szymecki urodził się 26 stycznia 1924 r. w Katowicach (Załęska Hałda). Jako sześcioletnie dziecko wyemigrował wraz z rodzicami i licznym rodzeństwem do Francji. W roku 1942 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Agen na południu Francji. Po podjęciu decyzji w 1946 r. o powrocie do powojennej Polski, kontynuował naukę w Polskim Seminarium Duchownym w Paryżu. Święcenia diakonatu otrzymał 3 maja 1947 r. z rąk abp. Angelo Giuseppe Roncallego, ówczesnego nuncjusza apostolskiego we Francji, późniejszego papieża Jana XXIII. Rok później, dnia 3 lipca, w kaplicy Seminarium Polskiego w Paryżu, przyjął święcenia prezbiteratu z rąk arcybiskupa Paryża kard. Emanuela Suharda.

W 1948 r. powrócił do Polski, do rodzinnej archidiecezji katowickiej. Przez niespełna rok był wikariuszem w parafii w Brzezinach Śląskich, a następnie, przez osiem lat, kapelanem biskupa katowickiego Stanisława Adamskiego. W latach 1952-1957 towarzyszył bp. Adamskiemu, zmuszonemu przez władze komunistyczne do opuszczenia swojej diecezji w Lipnicy k. Szamotuł. Po powrocie do Katowic, po tzw. odwilży październikowej, podjął pracę w redakcji „Gościa Niedzielnego” i posługę kapelana w szpitala w Katowicach.

W roku 1959 powrócił do Francji, gdzie po dwóch latach uzyskał doktorat z teologii fundamentalnej w Institute Catholique de Paris we Francji i po powrocie do Polski rozpoczął pracę jako wykładowca w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Oprócz pracy dydaktycznej, był kolejno prefektem, wicerektorem, a w latach 1968-1978 rektorem tegoż seminarium. W tych latach bardzo często spotykał się z kard. Karolem Wojtyłą, arcybiskupem metropolitą krakowskim. Z czasem oficjalne kontakty przerodziły się w przyjaźń, o której wielokrotnie wspominał papież Jan Paweł II przy rozmaitych okazjach.

W latach 1978-1980 był proboszczem w Mikołowie, a od sierpnia 1980 r. przez kilka miesięcy wicerektorem Polskiej Misji Katolickiej we Francji.

Na początku 1981 roku został nominowany biskupem kieleckim. Sakrę przyjął 12 kwietnia 1981 r. z rąk papieża Jana Pawła II w Kaplicy Sykstyńskiej na Watykanie. Jako biskupie zawołanie obrał słowa „Diliges” – „Będziesz miłował”. W tych latach był Delegatem Konferencji Episkopatu Polski do współpracy ze stałą Interdykasterialną Komisją Rozmieszczenia Kapłanów w Świecie, konsultorem kongregacji Edukacji Katolickiej i członkiem Komisji Duchowieństwa Episkopatu Polski.

Był członkiem Papieskiej Komisji „Justitia et Pax”, Członkiem Komisji Episkopatu ds. Ludzi Pracy, ds. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ds. Duszpasterstwa Emigracji, ds. Nauki Katolickiej oraz przewodniczącym Komisji KEP ds. Seminariów Duchownych. W 1987 r. uczestniczył w Synodzie Biskupów w Rzymie nt. powołania i posłannictwa świeckich w Kościele i w świecie, a w 1990 w Synodzie nt. formacji kapłanów.

Po 12 latach posługi pasterskiej w Kielcach, 15 maja 1993 r. papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą białostockim.

W czasie pasterzowania w Białymstoku powołał m.in. Radę Ruchów Katolickich archidiecezji białostockiej i zainicjował Piesze Pielgrzymki Mężczyzn do Sanktuarium maryjnego w Krypnie, otworzył i poświęcił Dom Opieki Caritas w Białymstoku, rozpoczął peregrynację obrazu Matki Bożej Miłosierdzia w parafiach archidiecezji i doprowadził do ukoronowania w roku 1995 tego wizerunku papieskimi koronami. W 1999 r. powołał do istnienia Ludowy Uniwersytet Katolicki, a w rok później Międzywydziałową Katedrę Teologii Katolickiej na Uniwersytecie w Białymstoku. W roku 2000 zakończył I Synod Archidiecezji Białostockiej.

16 listopada 2000 r. przeszedł na emeryturę. Arcybiskup Senior do dziś pozostaje aktywny duszpastersko, udzielając sakramentu bierzmowania, posługując różnym wspólnotom oraz przewodnicząc licznym uroczystościom Kościoła lokalnego. Pozostaje zaangażowany w duszpasterstwo powołań, zwłaszcza do zgromadzeń żeńskich. Od dwudziestu lat prowadzi dni skupienia oraz rekolekcje dla dziewcząt zainteresowanych życiem zakonnym. Jest otaczany wielkim szacunkiem i życzliwością przez duchowieństwo i wiernych świeckich.