Kościół na świecie jednomyślnie odrzuca ideologię gender

Kościół katolicki na całym świecie wypowiada się w podobnym tonie na temat upowszechnianej ideologii gender. Jasnym tego wyrazem było stanowisko Benedykta XVI, wyrażone podczas przemówienia do Kurii Rzymskiej 21 grudnia 2012 roku, a także wiele wypowiedzi poszczególnych konferencji episkopatów czy biskupów.

Szczególne znaczenie miały słowa Benedykta XVI skierowane do Kolegium Kardynalskiego, Kurii Rzymskiej i Gubernatoratu 21 grudnia 2012 roku. Poniżej fragment tego przemówienia dotyczący kwestii rodziny:

„Wielka radość, jaka towarzyszyła rodzinom z całego świata, które spotkały się w Mediolanie, pokazała, że pomimo wszelkich wrażeń temu przeczących rodzina jest silna i żywa także i dziś. Niezaprzeczalny jest jednak także kryzys, który, zwłaszcza w świecie zachodnim, zagraża jej u samych podstaw. Uderzyło mnie, że podczas Synodu wielokrotnie podkreślano znaczenie rodziny w przekazywaniu wiary — jako autentycznego miejsca, w którym wpajane są podstawowe zasady bycia osobą ludzką. Uczymy się ich, żyjąc nimi, a także wspólnie cierpiąc. Tak więc stało się jasne, że w kwestii rodziny nie chodzi tylko o określoną formę społeczną, ale o samego człowieka — o pytanie, kim jest człowiek i co należy czynić, aby być człowiekiem we właściwy sposób. Wyzwania w tym zakresie są złożone. Jest przede wszystkim kwestia zdolności człowieka do wiązania się lub jego braku powiązań. Czy człowiek może związać się na całe życie? Czy odpowiada to jego naturze? Czy nie kłóci się to z jego wolnością i perspektywami jego samorealizacji? Czy człowiek staje się sobą, gdy pozostaje niezależny i wchodzi w kontakt z drugim człowiekiem jedynie poprzez relacje, które może zerwać w każdej chwili? Czy więź na całe życie jest sprzeczna z wolnością? Czy związek jest warty tego, aby z jego powodu cierpieć?

Odrzucanie ludzkich więzi, które staje się coraz powszechniejsze z powodu błędnego pojmowania wolności i samorealizacji, a także z powodu ucieczki od cierpliwego znoszenia cierpienia, oznacza, że człowiek pozostaje zamknięty w sobie samym, a ostatecznie zachowuje swoje «ja» dla siebie, prawdziwie go nie przezwycięża. Natomiast poprzez dar z samego siebie człowiek realizuje się i tylko otwierając się na drugiego, na innych, na dzieci, na rodzinę, tylko pozwalając się kształtować w cierpieniu, odkrywa pełnię bycia osobą ludzką. Gdy odrzuca się te więzi, zanikają również fundamentalne postaci ludzkiego życia: ojciec, matka, dziecko; zanikają istotne wymiary doświadczenia bycia osobą ludzką.

Wielki rabin Francji Gilles Bernheim w starannie udokumentowanym i głęboko poruszającym traktacie wykazał, że atak na autentyczną postać rodziny, składającej się z ojca, matki i dziecka, na który jesteśmy dziś narażeni, sięga jeszcze głębszego wymiaru. Jeśli do tej pory przyczyny kryzysu rodziny upatrywaliśmy w niewłaściwym rozumieniu istoty wolności ludzkiej, to obecnie staje się jasne, że w grę wchodzi wizja samego istnienia, tego, co naprawdę znaczy być człowiekiem. Cytuje on znane słowa Simone de Beauvoir: «Nikt nie rodzi się kobietą, tylko się nią staje» («On ne naît pas femme, on la devient»). Te słowa dały podwaliny tego, co dzisiaj pod hasłem «gender» jest przedstawiane jako nowa filozofia seksualności. Płeć, zgodnie z tą filozofią, nie jest już pierwotnym faktem natury, który człowiek musi przyjąć i osobiście wypełnić sensem, ale rolą społeczną, o której decyduje się samemu, podczas gdy dotychczas decydowało o tym społeczeństwo. Oczywiste jest, jak głęboko błędna jest ta teoria i wynikająca z niej rewolucja antropologiczna. Człowiek kwestionuje, że jego natura jest wcześniej ustanowiona przez jego cielesność, co cechuje istotę ludzką. Zaprzecza swojej własnej naturze i decyduje, że nie została mu ona dana jako wcześniej określona, ale że to on sam ma ją sobie stworzyć. Według biblijnego opisu stworzenia, istotą człowieka jest to, że został stworzony przez Boga jako mężczyzna i jako kobieta. Ten dualizm jest zasadniczy dla istoty ludzkiej, tak jak ją Bóg nam dał. Kwestionowana jest właśnie ta dwoistość, jako fakt podstawowy. Nie jest już ważne to, co czytamy w opisie stworzenia: Bóg «stworzył mężczyznę i niewiastę» (Rdz 1, 27). Nie, teraz uważa się, że nie On stworzył ich mężczyzną i kobietą, ale że dotychczas określało to społeczeństwo, a obecnie my sami o tym decydujemy. Płeć męska i żeńska jako rzeczywistości stworzenia, jako natura osoby ludzkiej już nie istnieją.

Człowiek kwestionuje swoją naturę. Jest on teraz jedynie duchem i wolą. Manipulowanie naturą, potępiane dziś w odniesieniu do środowiska, staje się tutaj podstawowym wyborem człowieka co do samego siebie. Istnieje teraz tylko człowiek w sposób abstrakcyjny, który dopiero sam wybiera dla siebie coś jako swoją naturę. Męskość i żeńskość kwestionowane są jako wzajemnie dopełniające się formy osoby ludzkiej, będącej wynikiem stworzenia. Skoro jednak nie istnieje podział na mężczyznę i kobietę jako fakt wynikający ze stworzenia, to nie ma już także rodziny jako rzeczywistości określonej na początku przez stworzenie. A w takim przypadku również potomstwo utraciło miejsce, jakie do tej pory mu przysługiwało, i szczególną godność. Bernheim pokazuje, że z samoistnego podmiotu prawnego staje się ono teraz nieuchronnie przedmiotem, do którego ma się prawo i który, jako przedmiot podlegający prawu, można sobie sprokurować. Tam gdzie wolność działania staje się wolnością czynienia siebie samego, nieuchronnie dochodzi do zanegowania Stwórcy, a przez to ostatecznie dochodzi także do poniżenia człowieka w samej istocie jego bytu, jako stworzenia Bożego, jako obrazu Boga. W walce o rodzinę stawką jest sam człowiek. I staje się oczywiste, że tam, gdzie dochodzi do zanegowania Boga, niszczy się także godność człowieka. Kto broni Boga, ten broni człowieka”.

O propagowaniu ideologii gender w szkołach mówił 19 grudnia br. prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej, kard. Zenon Grocholewski. Polski purpurat kurialny stwierdził, że w kwestii ideologii gender i wychowania seksualnego, które demoralizuje dzieci, musi być pełna jasność: jest to zło, któremu należy się przeciwstawić. I temu złu przeciwstawia się nie tylko Kościół, ale także wielu specjalistów oraz sami rodzice. Szkoła katolicka musi być od tego wolna – podkreślił szef watykańskiej kongregacji. Jeśli poddaje się takim wpływom, nie rozumie swej katolickiej misji.

Biskupi hiszpańscy w dokumencie „Prawda ludzkiej miłości” z lipca 2012 r. analizują ideologię gender i stwierdzają, że prowadzi ona do kultury, która nie rodzi życia, ale śmierć.

Z kolei francuscy hierarchowie wyrazili niepokój „zorganizowaną i wojującą inwazją teorii gender, szczególnie w sektorze edukacji”. W kwietniu 2013 r. kard. André Vingt-Trois otwierając zgromadzenie plenarne Konferencji Biskupów Francji wskazał, że „pokusa odrzucania jakiejkolwiek różnicy płci” stanowi ideologię leżącą u podstaw ustawy o „małżeństwie dla wszystkich”, którą, jak dziś wiemy, ostatecznie przyjęło francuskie Zgromadzenie Narodowe. Zalegalizowała ona małżeństwa jednopłciowe, przyznając im prawo do adopcji dzieci.

W podobnym tonie wypowiadali się biskupi Kostaryki. Czy zgodnie z logiką autorów opinii o „antygenderowym ataku” w Polsce również inne episkopaty chcą przykryć afery pedofilskie, z którymi sobie nie radzą?

Także biskupi Słowacji w liście pasterskim na pierwszą niedzielę Adwentu (1 grudnia 2013) zdecydowanie i jednoznacznie zaprotestowali wobec współczesnego zmasowanego kwestionowania natury człowieka i ataków na rodzinę, którą tworzą ojciec, matka i dzieci.

Biskupi publicznie ostrzegli przed zagrożeniami płynącymi z narzucania błędnych koncepcji człowieka, sensu jego istnienia i praw mu należnych. Ostrzegli przed ideologią gender, prosząc zwłaszcza rządzących, rodziców i ludzi odpowiedzialnych za szkolnictwo o czujność w sprawach rodziny i o odwagę sprzeciwu wobec pomysłów z kręgu kultury śmierci. Ich zdaniem niedopuszczalne jest uleganie presji instancji międzynarodowych, domagających się propagowania ideologii gender, ponadstandardowych uprawnień dla mniejszości homoseksualnych, ograniczania wolności sumienia i praw rodziców. Biskupi podkreślili, że nie wolno wykorzystywać kwestii praw człowieka na szerzenie postulatów ideologicznych.

Episkopat Portugalii w liście pasterskim z listopada 2013 na temat chrześcijańskiej wizji seksualności w związku z szerzącą się ideologią gender stwierdzili, że wypacza ona prawdę o człowieku i ludzkiej miłości. Wpływy tej ideologii spowodowały zniekształcenia w portugalskim ustawodawstwie, ale zmiany te nie są nieodwracalne, gdyż prawodawcy są w stanie je wycofać – przypominają biskupi.

Zdaniem wybitnego znawcy nauki społecznej Kościoła, abp Giampaolo Crepaldiego z Triestu, ideologia gender stała się metodą nowej kolonizacji Ameryki Łacińskiej. Uważa on, że Zachód kolonizuje naturę ludzką, wywierając coraz większe naciski na rządy poszczególnych krajów, by zmieniały ustawodawstwo dotyczące prokreacji, życia i rodziny. Przedstawiając na w styczniu 2013 raport opracowany przez założone przez niego Międzynarodowe Obserwatorium Nauki Społecznej Kościoła im. Kard. Van Thuana wskazał, że najmocniejszy atak laickiej ideologii Zachodu skierowany jest obecnie na tradycyjnie chrześcijańskie kraje Ameryki Łacińskiej. Przykładem skuteczności tych działań jest Argentyna. W ciągu zaledwie jednego roku zalegalizowano tam zapłodnienie in vitro, wprowadzono „tożsamość gender” i zmodyfikowano kodeks cywilny tak, by legalne stały się surogatki i ich „brzuchy do wynajęcia”.

„W bardzo krótkim czasie zrewolucjonizowano podstawy całego argentyńskiego społeczeństwa, wynaturzając przy tym życie i rodzinę” – wskazał abp Crepaldi. Podkreślił zarazem, że działania wprost sprzeczne z prawem naturalnym stają się metodą kolonizacji stosowaną przez Zachód. Wszystko to dzieje się w imię tzw. postępu, wolności jednostki i równości. „To jest właśnie nowe oblicze kolonizacji dokonywanej z coraz większą siłą przez Europę” – podkreśla były sekretarz Papieskiej Rady „Iustitia et Pax”.

Hierarcha zwrócił uwagę, iż raportu Obserwatorium Nauki Społecznej Kościoła wynika, że ideologia gender ma na celu zmianę naturalnych fundamentów społeczeństwa. „Wszędzie tam, gdzie zalegalizowano związki partnerskie i gejowskie, kolejnym krokiem była zmiana prawa rodzinnego i narzucanie modelu tzw. «nowej rodziny» oraz zupełne pomijanie zasad wynikających z prawa naturalnego” – podkreśla abp Crepaldi. Te zmiany przypominają bombę z opóźnionym zapłonem, która powoli, ale bezlitośnie wyniszcza współczesne społeczeństwa.