W Pelplinie zakończono Rok ks. Pasierba

Rok ks. Pasierba uroczyście zakończono 7 grudnia w Pelplinie. Głównym inicjatorem Roku na Pomorzu było Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie. Odbywały się z tej okazji liczne konferencje, wystawy, koncerty i konkursy w miastach i szkołach związanych z ks. Pasierbem. Pojawiły się książki poświęcone poecie i płyty z muzyczną interpretacją jego prozy i poezji.

Mszy św. w bazylice katedralnej w Pelplinie przewodniczył dziś biskup pomocniczy Wiesław Śmigiel. Powiedział, że zmarły w grudniu 1993 r. ks. prof. Janusz Stanisław Pasierb „był prekursorem Nowej Ewangelizacji” w stylu papieża Franciszka, gdyż „docierał do kontestatorów, do poszukujących a nawet wrogo nastawionych do Kościoła”.

W homilii, bp Śmigiel powiedział, że „to kolejna okazja, aby podziękować za dar życia ks. Pasierba, mądrość słowa i za dobroć serca”. „Dobrze, że są ludzie mądrzy i o wielkiej wyobraźni, którzy dbają, aby pogłębiać i rozwijać pamięć o życiu i twórczości Księdza Profesora” – dodał. Mówiąc o znaczeniu osoby i dzieła zmarłego przed 20 laty kapłana, hierarcha powiedział, że „tacy ludzie są dumą i wizytówką naszej małej ojczyzny a jednocześnie są naszymi nauczycielami i przewodnikami w życiu i wierze”.

Ks. Pasierb był „przewodnikiem w wielu dziedzinach życia, uczył żarliwiej i prostej wiary, która nie była powierzchowna” – powiedział kaznodzieja. Bp Śmigiel podkreślił, że bohater tego roku idealnie wpisuje się w nauczanie obecnego papieża. Cechy, zdaniem kaznodziei, które opisują ks. Pasierba a są bliskie papieżowi pokazują, że zmarły profesor był „prosty, zwyczajny, mądry, nie był kościelnym technokratą, był za to niestereotypowy, rozmawiał z każdym i był przekonany, że w centrum nauczania Kościoła jest Jezus Chrystus”. Hierarcha zauważył też, że u ks. Pasierba relacja do drugiego człowieka była „pełna miłosierdzia i miłości”.

Bo Śmigiel przypomniał, że ks. Pasierb „był wspaniałym kaznodzieją a jego homilię fascynowały, prowokowały do refleksji a przede wszystkim zbliżały do Miłosiernego Boga”. Po komentarzu do dzisiejszych czytań mszalnych, biskup pomocniczy z Pelplina powiedział, że „Ksiądz Profesor wpisywał się w nurt Nowej Ewangelizacji, chociaż nie był jeszcze tego świadomy”. „Był prekursorem Nowej Ewangelizacji” – mówił biskup i dodał, że zmarły kapłan-poeta, „docierał do kontestatorów, do poszukujących a nawet wrogo nastawionych do Kościoła”. Bp Śmigiel stwierdził, że ks. Pasierb miał charyzmat rozmowy z każdym, nie bał się poglądów zupełnie odmiennych od poglądów reprezentowanych przez Kościół.

Swoim sposobem dialogu z człowiekiem, mówił biskup, ks. Pasierb zmuszał do refleksji i przemyśleń.
Bp Śmigiel podkreślił, że ks. Pasierb zachęcał do żywego kontaktu człowieka z Chrystusem.

Po Mszy św., w pelplińskim Liceum Ogólnokształcącym im. ks. Pasierba, odbyła się akademia podsumowująca obchody Roku Pasierba. Przemawiali współpracownicy, uczniowie i badacze myśli naukowej i poetyckiej ks. Pasierba.

Ks. Janusz Stanisław Pasierb urodził się 7 stycznia 1929 roku w Lubawie w rodzinie nauczycielskiej. Dzieciństwo spędził w Tczewie, lata okupacji w Żabnie k. Tarnowa. Po ukończeniu tczewskiego Liceum Ogólnokształcącego w 1947 r., rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, które ukończył w 1952 r. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w Grudziądzu i Redzie. Naukę kontynuował w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Warszawskim, Papieskim Instytucie Archeologii Chrześcijańskiej w Rzymie oraz Uniwersytecie Kantonalnym we Fryburgu (sztuka kościelna, polonistyka, archeologia, historia kultury, patrologia).

W 1963 r. został profesorem historii sztuki w WSD w Pelplinie, w 1965 r. – docentem naukowym i kierownikiem Katedry Historii Sztuki ATK oraz profesorem homiletyki w WSD w Pelplinie.

Należał do wielu stowarzyszeń naukowych w Polsce i za granicą. Był członkiem m. in.: Papieskiej Komisji Ochrony Dziedzictwa Artystycznego i Historycznego Kościoła, Europejskiego Centrum Kultury, Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki, Polskiej Akademii Nauk, Polskiego PEN Clubu, Rady Kultury przy Prezydencie RP.

Jako poeta debiutował w 1972 r. na łamach „Tygodnika Powszechnego”. Opublikował kilkanaście zbiorów poezji. Jego wiersze tłumaczono na angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański i rosyjski.

W 1982 r. otrzymał godność Prałata Honorowego Jego Świątobliwości, w 1990 r. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 1991 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Tczewa. Zmarł w Warszawie 15 grudnia 1993 r., pochowany został na cmentarzu parafialnym w Pelplinie.