Publiczne obchody 67. urodzin patriarchy Cyryla

Bardzo uroczysty charakter i szeroki zasięg miały w tym roku urodziny patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla. 20 listopada skończył on 67 lat. Z tej okazji przewodniczył w stołecznej świątyni Chrystusa Zbawiciela liturgii, którą wraz z nim sprawowało ok. 30 biskupów i kilkuset księży.

Po jej zakończeniu życzenia głowie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP) złożył metropolita Juwenaliusz, a po uroczystościach kościelnych solenizanta odwiedził prezydent Rosji Władimir Putin, składając mu życzenia i wręczając wielki bukiet róż.

„Patriarcha uważa, że dzień urodzin jest datą osobistą i zwykle w tym dniu odprawia on liturgię w kaplicy domowej swej rezydencji” – powiedział dziennikarzom jego sekretarz prasowy diakon Aleksandr Wołkow. Jednocześnie zauważył, że w tym roku to się zmieniło, ponieważ „wielu ludzi: hierarchowie, księża i świeccy zapragnęli złożyć osobiście życzenia swemu zwierzchnikowi”, dlatego postanowiono „przeprowadzić te uroczystości w cerkwi Chrystusa Zbawiciela” – oświadczył diakon. Dodał, że „świadczy to o tym, iż cała owczarnia RKP popiera te wysiłki, które podejmuje jej zwierzchnik”.

W największej w kraju świątyni wraz z patriarchą liturgię sprawowało ok. 30 hierarchów RKP i kilkuset księży. Władze świeckie reprezentowali m.in. wiceprzewodniczący Administracji Prezydenta Aleksandr Biegłow, gubernator obwodu moskiewskiego Andriej Worobjew, minister kultury Władimir Miediński oraz wielu innych polityków i deputowanych. Po nabożeństwie życzenia głowie Kościoła złożył – w imieniu członków Świętego Synodu – metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz. Wręczył mu również w darze kopię ikony Matki Bożej Kazańskiej i duży bukiet kwiatów.

Po uroczystościach kościelnych Cyryla odwiedził w jego rezydencji prezydent Rosji Władimir Putin. Podarował on solenizantowi bukiet róż i szkatułkę przedstawiającą sobór Zaśnięcia Matki Bożej z Ławry Świętej Trójcy i św. Sergiusza. „Wasza Świątobliwość wiele robi, aby w naszym kraju panowała zdrowa, trwała i dobra sytuacja. Dziękuję za te Wasze wysiłki” – powiedział szef państwa. Dziękując za życzenia i odwiedziny patriarcha zaznaczył, że „Kościół zawsze popiera swój naród i swoją ojczyznę. Popiera także państwo i robi wszystko, co może, aby życie ludzi stawało się lepsze i bogatsze zarówno duchowo, jak i materialnie”.

Obecny patriarcha urodził się 20 listopada 1946 r. w ówczesnym Leningradzie jako Władimir Michajłowicz Gundjajew, w rodzinie prawosławnego duchownego. Jego brat Nikołaj jest również duchownym i wykładowcą w Petersburskiej Akademii Duchownej, a siostra – Jelena jest pedagogiem prawosławnym. W latach 1965-67 pod wpływem ówczesnego metropolity leningradzkiego Nikodema kształcił się w Leningradzkim Seminarium Duchownym, a przez następne dwa lata w tamtejszej Akademii Duchownej. 3 kwietnia 1969 r. o. Władimir rozpoczął życie mnisze, przyjmując imię Cyryl. 1 czerwca tegoż roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Wtedy też rozpoczęła się jego błyskawiczna kariera w RKP. W latach 1968-85 brał udział w kolejnych posiedzeniach Chrześcijańskiej Konferencji Pokojowej (z siedzibą w Pradze) Również w 1968 r. zaczął działać w Światowej Radzie Kościołów (ŚRK) w Genewie, w której od 12 września 1971 r. reprezentował Patriarchat Moskiewski. Stanowisko to pełnił do 26 grudnia 1974 r., gdy mianowano go rektorem obu jego dawnych uczelni w Leningradzie: seminarium i akademii.

Na V zgromadzeniu ogólnym ŚRK w Nairobi został członkiem Komitetów: Naczelnego i Wykonawczego Rady. Warto zaznaczyć, że na tym zgromadzeniu w stolicy Kenii ówczesny archimandryta Cyryl ostro potępił znanego dysydenta ks. Gleba Jakunina, gdy informował on świat o prześladowaniach ludzi wierzących w ZSRR i oświadczył, że w jego kraju nie ma czegoś takiego.

14 marca 1976 r. został konsekrowany na biskupa wyborskiego i wikariusza eparchii (diecezji) leningradzkiej, a 2 września następnego roku otrzymał godność arcybiskupa. W latach 1978-84 kierował parafiami prawosławnymi, podlegającymi Patriarchatowi Moskiewskiemu w Finlandii. 26 grudnia 1984 r. Święty Synod RKP mianował go arcybiskupem smoleńskim i wiaziemskim. W kołach zbliżonych do RKP uważano, że nominacja ta, jakkolwiek wysoka i prestiżowa, była w istocie karą za jego zbyt gorliwą pracę na stanowisku rektora uczelni leningradzkich, które w owym czasie bardzo rozszerzyły zakres swych działań. Od 11 kwietnia 1989 r. nosił tytuł arcybiskupa smoleńskiego i kaliningradzkiego. Od 25 lutego 1991 miał godność metropolity.

14 listopada 1989 r. stanął na czele Wydziału Zewnętrznych Stosunków Kościelnych Patriarchatu (OWCS). Na tym stanowisku był jednym z najbardziej znanych hierarchów RKP. Często podróżował, w tym także do krajów, gdzie prawosławnych nie ma wcale albo jest ich bardzo mało, np. do Afryki Południowej i Ameryki Łacińskiej. W marcu 2004 r. otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

27 stycznia 2009 r. na Soborze Lokalnym RKP wybrano go patriarchą moskiewskim i całej Rusi. Intronizacja, czyli uroczyste objęcie urzędu, odbyła się 1 lutego tegoż roku. W sierpniu ub.r. jako pierwszy w historii zwierzchnik rosyjskiego prawosławia odwiedził Polskę – 17 tegoż miesiąca wraz z abp. Józefem Michalikiem podpisał w Warszawie Wspólne Przesłanie do Narodów Polski i Rosji w sprawie pojednania między nimi.