Zakończył się trzydniowy Tryptyk Żydowski

Setki mieszkańców regionu: Kielc, Chęcin i okolicznych miasteczek uczestniczyło w zakończonym trzydniowym Tryptyku Żydowskim. Trwające od 18 do 20 października spotkania z kulturą żydowską, z nauką żydowskiego śpiewu, wykonywaniem odlewów z gliny, wycieczkami szlakiem zabytków, projekcjami filmu i spektaklem teatru objazdowego, były zorganizowane w Chęcinach po raz siódmy.

Pomysłodawczynią tryptyku była siedem lat temu Edyta Jarząbek z Centrum Kultury i Sportu w Chęcinach, która zaproponowała wówczas organizację rajdu po trasie wysiedlenia chęcińskich Żydów – do obozów Zagłady w 1942 r.

Podczas inauguracji VII Tryptyku Żydowskiego Jarząbek przypomniała, że liczą się nie tylko trwałe pamiątki po dawnych mieszkańcach żydowskich, ale poszukiwanie sposobów odtwarzania i kultywowania pamięci o żydowskich Chęcinach.
W piątek – w pierwszym dniu imprezy, ze względu na nie najlepszą pogodę, ograniczono przejście pełnego szlaku edukacyjnego o chęcińskich Żydach, zapraszając uczestników imprezy głównie do synagogi. W hali sportowej Pod Basztami odbywały się warsztaty, w których udział wzięło 240 uczniów z dziewięciu szkół z terenu gminy, przyjechali także uczniowie ze Szkoły Podstawowej numer 27 z Kielc.

Uczyli się oni hebrajskiej piosenki, a ich nauczycielką była koleżanka z Zespołu Szkół numer 2 w Chęcinach – Iza Kubicka. Katarzyna Samczyńska prowadziła warsztaty plastyczne: dzieci z gliny lepiły tzw. „łapki szczęścia”, a chętni mogli odcisnąć portret żydowskiej twarzy.

Z kolei w sobotę miała miejsce projekcja filmu pt. „W ciemności" w reżyserii Agnieszki Holland. To polsko-niemiecko-kanadyjski dramat wojenny z 2011 r. W niedzielę – na zakończenie festiwalu, Teatr Zbożowy zaprezentował spektakl "Objazdowy Teatr Lajzera Kutwy".
Miejscem zajęć i prezentacji w ramach „Tryptyku żydowskiego” była hala widowiskowo – sportowa "Pod Basztami" oraz uliczki Chęcin, a organizatorem – Centrum Kultury i Sportu oraz Gmina i Miasto Chęciny.
Organizacja Tryptyku to zasługa także nauczycielek z Chęcin: Teresy Jakubowskiej i Anny Wrzoskiewicz oraz nauczycielki z Wolicy, Beaty Ludwickiej-Duli.

Chęciny to miasteczko pod Kielcami, usytuowane przy Górze Zamkowej, odnotowane w źródłach historycznych przez kancelarię Bolesława Wstydliwego w 1275 r. Prawa miejskie z nadania Władysława Łokietka Chęciny otrzymały przed 1325 r. Chęciny stanowiły jedną z ważniejszych twierdz warownych w państwie Łokietka. Z czasów Kazimierza Wielkiego pochodzą fundacje kościołów – farnego i franciszkańskiego. W mieście przez wieki kwitł przemysł wydobywczy, górnictwo miedzi, ołowiu i przemysł kamieniarski bazujący m.in. na okolicznych marmurach.
Pierwsze wzmianki o żydowskich mieszkańcach Chęcin pochodzą z lat 1564–65. Na postawie przywileju króla Władysława Wazy w 1638 r. wzniesiona została synagoga późnorenesansowa. W drugiej połowie XIX w. większość tutejszej społeczności żydowskiej stanowili chasydzi. Według spisu z 1925 r. chęcińska gmina żydowska dysponowała bożnicą, szkołą, sześcioma domami modlitw, mykwą, przytułkiem dla starców, cmentarzem. W 1937 r. liczbę ludności żydowskiej określano na 3200 osób.
Podczas II wojny światowej, w 1941 r. – 7300 znalazło się w getcie. Jesienią 1942 r. rozpoczęła się akcja likwidacyjna – ok. 4 tys. osób wywieziono do obozów Zagłady.