Bp Fortuniak: parafia jest wspólnotą kościelną a nie stowarzyszeniem

Świętując 75-lecie parafii, której patronuje Duch Święty, podkreślmy, że parafia jest wspólnotą kościelną a nie stowarzyszeniem o charakterze społecznym czy dobroczynnym – mówił bp Zdzisław Fortuniak. Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej przewodniczył uroczystej Mszy św. z okazji 75-lecia istnienia parafii pw. Ducha Świętego w Poznaniu-Antoninku.

W homilii, nawiązując do dzisiejszej Ewangelii, zaznaczył, że są zadania, z których rozliczy nas czas i Pan Bóg. – Sprawą najbardziej osobistą, o którą trzeba nieustannie zabiegać, jest zbawienie – mówił kaznodzieja. Chrystus nie pozostawia nas na tej drodze samymi, ale podąża z nami w swoim Kościele.
Bp Fortuniak podkreślił, że każda parafia podobna jest do rodziny, w której człowiek, niezależnie od wieku, wykształcenia czy statusu łączy się w jedno z pozostałymi jej członkami. Zwracając uwagę na rolę księży w zbawczym posłannictwie, zaznaczył, że zadanie to nie spoczywa wyłącznie na kapłanach, ale należy też do obowiązków ludzi świeckich. – Działanie wspólne musi mieć mocny fundament, jakim jest duchowość komunii, a więc zdolność do dostrzegania w człowieku tego co dobre i przyjmowania go jako dar Boży – stwierdził bp Fortuniak. Zachęcił parafian do wspólnego działania razem z kapłanami na rzecz wspólnoty Kościoła.
Przypominając historię parafii pw. Ducha Świętego, podkreślił, że wzniesiony w latach 1974-1976 kościół jest jednym z pierwszych wybudowanych w Poznaniu po II wojnie światowej.

Starania o utworzenie parafii w Antoninku podjęli reemigranci z Westfalii i Nadrenii, którzy po pierwszej wojnie światowej powrócili do niepodległej ojczyzny.
Opiekę duszpasterską nad mieszkańcami Antoninka sprawowała tutaj parafia św. Marcina w pobliskim Swarzędzu. Pierwsze nabożeństwa w Antoninku były organizowane w miejscowej szkole. Od 1938 r. opiekę duszpasterską sprawowała parafia św. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu. W tym też roku kard. August Hlond utworzył tutaj parafię, powołał jej pierwszego administratora – ks. Jana Pietrzaka, a mieszkańcy rozpoczęli wznoszenie kościoła. Kamień węgielny pod świątynię poświęcił 28 maja 1939 r., w święto Zesłania Ducha Świętego, biskup Walenty Dymek.

W 1941 r. Niemcy wysadzili nieukończony jeszcze budynek świątyni. Po wojnie w tym miejscu stanął drewniany barak, który poświęcił abp Walenty Dymek 22 grudnia 1946 r. W marcu 1974 r. ruszyła budowa obecnej świątyni. Dnia 8 kwietnia 1975 r. abp Antoni Baraniak poświęcił kamień węgielny, a już 31 października 1976 r. poświęcono nowy kościół.