Wągrowiec: ojcowie paulini zamieszkają w pocysterskim klasztorze

Od września zarząd parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, na terenie której znajduje się piękny pocysterski zespół klasztorny, obejmą ojcowie paulini. To druga placówka zakonu w archidiecezji gnieźnieńskiej. Zakonnicy troszczą się już o sanktuarium maryjne w Biechowie.

O zmianach poinformował w specjalnym komunikacie czytanym dziś w parafiach dekanatu wągrowieckiego abp Józef Kowalczyk. Jak napisał, pocysterski kompleks kościelno-klasztorny wymaga nieustannej troski i ogromnego nakładu pracy, a ostatnie dziesięciolecia pokazały, że pomimo najszczerszych chęci, zadanie to przerasta możliwości miejscowej wspólnoty parafialnej.

„Pragnąc zatem wykorzystać walory wągrowieckiego klasztoru, przywrócić mu pierwotne przeznaczenie i ożywić działalność duszpasterską, postanowiłem z dniem 1 września br. oddać go pod opiekę Zakonowi Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika” – poinformował metropolita gnieźnieński.

Wyraził również nadzieję, że parafianie przyjmą nowych gospodarzy z życzliwością i sprawią, że szybko poczują się na gościnnej ziemi wągrowieckiej jak w domu.

Powstanie kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wągrowcu było związane z przeniesieniem cystersów z Łekna do Wągrowca w 1396 roku. Po kasacie klasztoru w pierwszej połowie XIX wieku utworzono w tym miejscu parafię pod zarządem kapłanów diecezjalnych.

Ważnym i trudnym wydarzeniem w życiu wspólnoty był wybuch II wojny światowej. Po aresztowaniu proboszcza, kościół wraz z zabudowaniami klasztornymi przeznaczono na wojskowe magazyny. Pod koniec wojny wycofujący się żołnierze niemieccy podpalili kościół i klasztor, pozbawiając parafię świątyni i budynków poklasztornych. W marcu 1945 r. na potrzeby parafii przeznaczono dawny zbór ewangelicki przy ul. Kolejowej. Nowy kościół otrzymał wezwanie świętych apostołów Piotra i Pawła. Jednocześnie przystąpiono do odgruzowywania kościoła i budynków poklasztornych.

W 1946 r. z inicjatywy ówczesnego proboszcza powołano komitet odbudowy pocysterskich obiektów sakralnych. Prace nad rekonstrukcją dawnej siedziby i świątyni cystersów trwały przeszło dwadzieścia lat. W odbudowę zaangażowane było duchowieństwo, parafianie i całe społeczeństwo miasta. W kwietniu 1968 r. część zabudowań poklasztornych przekształcono na dom dla chorych i emerytowanych kapłanów archidiecezji gnieźnieńskiej, którzy przebywali tam do czerwca 1997 r. W 1968 r. biskup Jan Czerniak poświęcił odbudowaną świątynię pocysterską, a 10 września 1981 r. Prymas Polski arcybiskup Józef Glemp dokonał konsekracji tegoż kościoła.