Wspomnienie św. Jacka – patrona archidiecezji katowickiej

W dniu wspomnienia św. Jacka, patrona archidiecezji katowickiej, w katedrze w Katowicach sprawowana była uroczysta Msza św. pod przewodnictwem abp. Wiktora Skworca. Modlono się w intencji pracowników „apostolstwa Słowa”.

Homilię wygłosił o. Michał Śliż OP, proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach. Dominikanin zaproponował, by na patrona archidiecezji katowickiej spojrzeć przez pryzmat pytania: czego dzisiaj możemy się od niego nauczyć? – Kiedy się nad tym zastanawiałem, to pierwsze, co mi przyszło do głowy, to ”to coś”, co zafascynowało Jacka w św. Dominiku tak bardzo, że postanowił zostawić dosłownie wszystko, by wstąpić do zakonu kaznodziejskiego – przypomniał. – To było głoszenie Słowa. Jak na tamte czasy bardzo nowatorskie.

O. Michał Śliż zauważył, że św. Jacek jest nauczycielem Nowej Ewangelizacji. – Pierwszy rys tej Nowej Ewangelizacji, którego możemy się nauczyć od św. Jacka to zakorzenienie w Chrystusie. Nie ma sensu nasze głoszenie, nasze świadectwo, jeśli nie jest zakorzenione w Chrystusie. Jeśli nie ma swojego źródła w Jezusie, bo kogo wtedy głosimy, o czym mówimy – podkreślił.

Kaznodzieja wymienił również pozostałe cechy, których powinniśmy się do św. Jacka uczyć. Są to odwaga, oparcie we wspólnocie oraz współczucie.

– Największy problem polega na tym, że się boimy porażki, że nam się nie uda- zauważył dominikanin. – Trzeba podkreślić, że jeśli na tę odwagę wyjścia będziemy patrzeć bez zakorzenienia w Chrystusie, to może to być niebezpieczne. Może się wydawać zbyt liberalne – zaznaczył. Jednocześnie przypomniał, że z perspektywy wspólnoty Nowa Ewangelizacja staje się na nowo odczytaną odpowiedzialnością za Kościół, wspólnotę parafialną dla każdego z wierzących.

– Nowa Ewangelizacja jest dla nas zadaniem do podjęcia. Musimy pamiętać, że najpierw jest to kontemplacja, później działanie, najpierw zakorzenienie, później głoszenie. Jest to zadanie, by rzeczywiście pokazać, że Chrystus jest rzeczywiście obecny, działa i przemienia, prowadzi. Mało tego, że życie z Nim daje prawdziwe szczęście – mówił dominikanin.

Św. Jacek Odrowąż urodził się w Kamieniu na Śląsku w 1183 r. Ukończywszy studia w Paryżu i Bolonii został kapłanem i kanonikiem kapituły krakowskiej. Towarzysząc biskupowi Iwonowi do Rzymu, zetknął się ze św. Dominikiem, z rąk którego, wraz ze swoim bratem bł. Czesławem Odrowążem, przyjął habit.

Po powrocie do kraju dał początek zakonowi dominikańskiemu w Polsce, a także podejmował liczne wyprawy misyjne na Ruś, do Prus i na pogranicze Litwy. Zmarł w Krakowie w dniu Wniebowzięcia NMP w 1257 roku.

Figura św. Jacka, jako jedynego świętego z Europy środkowo-wschodniej, znajduje się na kolumnadzie Berniniego okalającej plac św. Piotra w Rzymie.