Trzynastu kleryków III roku Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu przyjęło w piątek 7 grudnia sutannę. Uroczystości, połączonej z I nieszporami Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w kaplicy seminaryjnej przewodniczył bp Adam Szal. W wydarzeniu uczestniczyli m.in. przełożeni, profesorowie, księża proboszczowie i siostry zakonne.

Do obłóczyn alumni przygotowywali się poprzez 9-dniową nowennę z konferencjami, które w tym roku głosił ks. dr Norbert Podhorecki, wykładający w Seminarium wstęp do filozofii, religiologię i język niemiecki.

Przypominał, że Bóg objawia swoje zamiary przez ludzi i jest to zadanie zwłaszcza kapłanów, dla których wzorem jest Jezus.

– Naprawa skutków grzechu pierworodnego dokonała się w Chrystusie. I nasz udział w dziele zbawienia też ma taki być. Mamy dawać drugiemu człowiekowi Boga, nie nas samych. Nie zasłaniać Boga, ale Go odsłaniać – przestrzegał ks. Podhorecki.

Mówiąc o sutannie, zauważył, że szata ma wielkie znaczenie w życiu człowieka, bo chroni przed zimnem, zdobi, podkreśla godność i sprawowany urząd. Stwierdził, że dla szata duchowna domaga się dawania świadectwa wiary oraz ciągłe przyoblekanie się w nowego człowieka.

– Sutanna staje się dla tych, którzy ją noszą źródłem łaski i umocnienia. Aby nosić tę szatę, trzeba ciągle zrzucać szatę starego człowieka. To trudniejsze, niż samo przywdzianie sutanny czy innego okrycia. Trzeba być nowym człowiekiem – podkreślał rekolekcjonista.

W swoich rozważaniach ks. Podhorecki mówił również o właściwym rozumieniu aktu wiary, który domaga się zawierzenia i całkowitego oddania Bogu. Podkreślał, że w Boga wierzy się w Kościele i że wiara wymaga pokory, ale też humoru.

W Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu kształci się obecnie 111 kleryków. Obłóczyny przypadają zawsze na III roku w przeddzień uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i należą do jednych z najważniejszych wydarzeń w życiu kleryckim.

Szesnastu kleryków III roku Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu przyjęło sutannę. Uroczystości 7 grudnia w kaplicy seminaryjnej przewodniczył bp Marian Rojek. W wydarzeniu uczestniczyli m.in. przełożeni, profesorowie, księża proboszczowie i siostry zakonne.

Obłóczyny w przemyskim seminarium duchownym mają miejsce zawsze 7 grudnia podczas I nieszporów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Alumni przygotowują się do tej uroczystości poprzez 9-dniową nowennę z konferencjami, które w tym roku głosił ks. dr Tomasz Picur, prefekt i wykładowca teologii moralnej i etyki w WSD w Przemyślu.

W tym roku tematem rozważań było hasło roku duszpasterskiego „W Komunii z Bogiem”. „Komunia z Bogiem to nie jakaś teologiczna abstrakcja, pobożna teoria, ale postawa, która w bezpośredni sposób przekłada się na praktykę życia, na nasze postrzeganie i kształtowanie rzeczywistości” – mówił ks. Picur.

W kolejnych konferencjach poruszał kwestie związane z wiarą, miłością i życiem sakramentalnym, które są konieczne do urzeczywistnienia komunii z Bogiem. Podkreślał znaczenie Eucharystii w rozwoju duchowym i rozwoju swojej wiary przez czynną miłość, która jest jest sensem każdego powołania, zarówno kapłańskiego, jak i małżeńskiego lub do życia w stanie zakonnym czy samotnym.

W ostatnim dniu nowenny przypominał, że osoby duchowne są szczególnie odpowiedzialne za zbawienie innych ludzi. Zauważył, że, aby dotrzeć do wiernych, często zniechęconych do Kościoła, trzeba sięgać po różne sposoby duszpasterskie i apostolskie.
„Ale w tym wszystkim nie możemy zapomnieć o jednym: najskuteczniejszą formą ewangelizacji wciąż jest nasza osobista komunia z Bogiem. Wymownym tego przykładem jest patron Roku Kapłańskiego św. Jana Maria Vianney” – mówił kaznodzieja.
Ze stanowczością podkreślił, że pobożne odprawianie Mszy świętej, posługa w konfesjonale, modlitwa i pokuta powinny być treścią życia każdego kapłana.

„Jeśli w sercu rozeznajesz i jesteś przekonany, że Bóg powołuje cię do wyłącznej służby Jemu, to zapamiętaj, że choćby było nie wiem jak ciężko, to twoim bliskim, wszystkim ludziom i światu całemu, jesteś bardziej potrzebny jako ksiądz, jako siostra zakonna, niż jako ktokolwiek inny. Twoja miłość do Boga i twoje całkowite oddanie, staną się źródłem obfitych łask” – podsumował swoje rozważania ks. Picur.