Radom: Msza św. w intencji represjonowanych żołnierzy-górników

W kościele garnizonowym w Radomiu odprawiona została Msza św. w intencji represjonowanych w latach 1949-59 żołnierzy – górników. Eucharystii przewodniczył proboszcz parafii ks. mjr Krzysztof Smoleń, kapelan ordynariatu polowego.

Ks. kan. płk rez. Marian Kmiecikowski podkreślił w homilii, że wspominając we wspomnienie św. Barbary górników często zapomina się o tych, którzy w czasach PRL pracę w kopalni musieli odbyć przymusowo jako karę za swoje pochodzenie czy posiadanie rodziny za granicą.

"Dla nich wiara i religia była zawsze mocnym oparciem. Wspomożenia i pomocy doświadczali w swoim życiu żołnierze-górnicy zmuszani do pracy w kopalniach węgla kamiennego, rudy uranu czy kamieniołomach" – przypomniał. Ks. płk Kmiecikowski podkreślił, że ludziom, którzy w tych czasach pracując pod ziemią ponieśli śmierć czy chociażby stracili zdrowie należy się pamięć i szacunek.

We Mszy św. uczestniczyli członkowie Związku Represjonowanych Politycznie Żołnierzy Górników z Zarządu Okręgowego Radom, którzy podziękowali proboszczowi za wspólną modlitwę. Po Mszy św. przy pomniku żołnierzy – górników, znajdującym się obok wejścia do kościoła, została odmówiona modlitwa, złożone kwiaty i zapalone znicze.

Mianem żołnierzy – górników określa się poborowych skierowanych w latach 1949 -1959 do tak zwanej służby zastępczej w Wojskowych Batalionach Pracy, przemianowanych później na Wojskowe Bataliony Górnicze. Bataliony nie były formacjami wojskowymi. Były jedynie organizowane przez wojsko.

Czas pobytu w Wojskowych Batalionach Górniczych wahał się między 24 a 36 miesiącami. W sumie pracowało w nich ponad 200 tys. osób, zmuszanych do pracy w kopalniach i kamieniołomach na terenie Dolnego i Górnego Śląska. W związku z wykonywaną pracą ponad 1000 osób zginęło na miejscu, na kilka tysięcy określa się liczbę kalek. Dziesiątki tysięcy przypłaciły tę służbę utratą zdrowia i przedwczesną śmiercią.

Oddziały żołnierzy górników, zorganizowano na wzór radzieckich gułagów. Podstawą zakwalifikowania poborowego do służby zastępczej – było jego pochodzenie społeczne. Najczęściej byli to synowie dawnych posiadaczy ziemskich i przemysłowców oraz tzw. "element politycznie niepewny" czyli działacze konspiracji. Związek Represjonowanych Politycznie Żołnierzy-Górników zrzesza obecnie przeszło 20 tys. osób.