Płk. Ignacy Boerner patronem informatyków z Sił Powietrznych

Mszą św. sprawowaną w kościele pw. Matki Bożej Ostrobramskiej na warszawskim Boernerowie rozpoczęły się uroczystości związane z nadaniem Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych (CWTTSP) imienia płk. Ignacego Augusta Boernera, piłsudczyka, współinspiratora i prekursora budowy Osiedla Łączności we wsi Babice oraz ministra Poczt i Telegrafów w kilku rządach II RP.

Eucharystii przewodniczył ks. płk Jan Domian proboszcz parafii cywilno-wojskowej. W homilii nawiązując do postaci pułkownika zachęcał, aby czerpać z niego przykład umiłowania Ojczyzny i rzetelnej pracy na rzecz kraju.

Msza św. odprawiona została z ceremoniałem wojskowym, w obecności sztandaru CWTTSP.

W homilii ks. płk Domian przypomniał drogę życiową płk. Ignacego Boernera, podkreślił, jego przywiązanie do wartości i patriotyzm oraz ofiarność na rzecz budowy niepodległej Polski. – To właśnie kpt. Ignacy Boerner był osobą odpowiedzialną za ewakuację żołnierzy niemieckich po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Zaledwie w ciągu 10 dni z Warszawy wyekspediowano 30 tysięcy żołnierzy niemieckich, co w ówczesnych warunkach było sprawą niezwykle skomplikowaną logistycznie – powiedział. Ks. Domian przypomniał także epizod związany z proklamowaniem Republiki Ostrowieckiej dzięki wystąpieniom robotniczym w 1905 roku, której prezydentem był przez kilka tygodni Ignacy Boerner oraz jego działalność jako ministra Poczt i Telegrafów w czasach II Rzeczpospolitej.

Zwracając się do obecnej na Mszy św. młodzieży zachęcał do poznania biografii patrona i naśladowania go w sumienności i pracy.

– Dziś nadając imię płk. Boernera Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych spłacamy dług wdzięczności wobec jego osoby. Przyjęcie patrona jest jednak nie tylko uznaniem jego zasług, ale także zobowiązaniem dla nas, byśmy starali się w naszym życiu naśladować jego postawę życiową i wierność Ojczyźnie – podkreślił kapelan.

Na koniec zawierzył obecnych na uroczystości żołnierzy, pracowników i parafian opiece Matki Bożej Ostrobramskiej, patronki parafii, która w tych dniach obchodzi rocznicę powstania. We Mszy św. uczestniczyła młodzież z Zespołu Szkół nr 46, noszącego imię płk. Ignacego Boernera. Obecny był Komendant CWTTSP płk Marek Pałka, kadra dowódcza, oficerowie i podoficerowie oraz pracownicy wojska. Obecny był także wnuk patrona Centrum – Jan Boerner. Wspólnie z wiernymi modlił się również przedstawiciel Kościoła prawosławnego. Eucharystię koncelebrował ks. por. Ireneusz Biruś, kapelan CWTTSP.

Po Mszy św. na terenie Centrum odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej ufundowanej przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa poświęconej pamięci płk. Ignacego Boernera. Tablicę, podczas specjalnego apelu, odsłonili komendant Centrum, Jan Boerner oraz Andrzej Kunert, sekretarz Rady. Aktu jej poświęcenia dokonał ks. płk Domian.

Ignacy August Boerner urodził się 11 sierpnia 1875 w Zduńskiej Woli. Był synem proboszcza ewangelickiego w Zduńskiej Woli i Kaliszu. W 1895 ukończył Męskie Gimnazjum Klasyczne w Kaliszu, gdzie brał udział w działalności tajnych młodzieżowych kółek samokształceniowych. Następnie podjął studia na Politechnice w Darmstadt, które ukończył w 1902. W czasie studiów wstąpił do PPS.

W 1903 podjął pracę na stanowisku inżyniera i szefa oddziału mechanicznego w Zakładach Ostrowieckich. Tam objął kierownictwo lokalnego komitetu PPS, przekształconego następnie w Ostrowiecki Komitet Robotniczy (OKR). W 1905 organizował wystąpienia robotnicze w Ostrowcu Świętokrzyskim, których kulminacją było proklamowanie 27 grudnia 1905 Republiki Ostrowieckiej. W późniejszym okresie nazywano go "prezydentem Republiki Ostrowieckiej". Po wkroczeniu do miasta wojsk rosyjskich, przedostał się do Galicji, osiadł we Lwowie i włączył się w działalność Związku Walki Czynnej (ZWC).

W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. 6 sierpnia wymaszerował z Krakowa w składzie 2 plutonu 1 Kompanii Kadrowej. Był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej (komendantem Okręgu Radomskiego POW). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości służył w Wojsku Polskim. Był między innymi żołnierzem Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i attache wojskowym w Moskwie 1923-24. Od 1 listopada 1924 słuchaczem kursu doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1925 po ukończeniu kursu otrzymał tytuł oficera Sztabu Generalnego.

W 1929 został ministrem poczt i telegrafów w rządzie Kazimierza Świtalskiego. Pozostawał nim do grudnia 1930 w kolejnych rządach: Kazimierza Bartla, Walerego Sławka i Józefa Piłsudskiego. Od 4 grudnia 1931 do 13 kwietnia 1932 był ponownie ministrem w drugim rządzie Sławka i w rządzie Prystora.

W III kadencji był posłem na Sejm i należał do klubu Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem. Zmarł 12 kwietnia 1933 w Warszawie. Od jego nazwiska nosi nazwę rejon dzielnicy Bemowo w Warszawie – Boernerowo.