Metropolita Hilarion nt współpracy RKP z Kościołem katolickim

O zacieśnienie współpracy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z Kościołem katolickim zaapelował metropolita wołokołamski Hilarion.

„Tylko w ten sposób zostanie usłyszana chrześcijańska odpowiedź na społeczne wyzwania naszych czasów” – powiedział 16 października przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego (OWCS) w przemówieniu na kongregacji generalnej XIII zgromadzenia zwyczajnego Synodu Biskupów. Wkrótce potem metropolitę przyjął na audiencji Benedykt XVI.

Nawiązując do przypadającej obecnie 50. rocznicy rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II, hierarcha prawosławny zauważył, że już wówczas jego uczestnicy „zdawali sobie w pełni sprawę, że ściślejsza współpraca różnych wyznań chrześcijańskich uczyni świadectwo o Chrystusie bardziej przekonywającym”. Sobór wniósł wielki wkład w rozwój dialogu międzychrześcijańskiego i w istocie zapoczątkował oficjalne stosunki między katolicyzmem a prawosławiem – zaznaczył metropolita. „I dziś jesteśmy wezwani, aby zastanowić się nad rozwiązaniem tych zadań, które stawia przed nami wszystkim współczesna epoka” – podkreślił.

Mówca zwrócił uwagę, że cechą charakterystyczną rozwiniętych społeczeństw Europy i Ameryki ostatnich dziesięcioleci była niepohamowana pogoń za przyjemnością i nieodpowiedzialnym bogaceniem się kosztem biedniejszych warstw. Indywidualizm i egoizm doprowadziły do kryzysu nie tylko w stosunkach międzyludzkich i społecznych, ale także w polityce i gospodarce. Ma on korzenie przede wszystkim duchowe. Społeczeństwo świeckie i bezbożne naiwnie uważa, że zaspokajanie samych tylko instynktów własnościowych i konsumpcyjnych może pomyślnie uregulować wzrost dobrobytu. Tymczasem tragiczne doświadczenie całego XX wieku pokazało dobitnie, że odejście od Boga i Jego przykazań nie tylko nie prowadzi do szczęścia, ale powoduje niezliczone biedy i cierpienia – podkreślił przedstawiciel Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP).

W tym kontekście zauważył, że i prawosławie, i katolicyzm, pełniąc swą misję, nieustannie dają świadectwo o prawdzie i coraz bardziej uświadamiają sobie konieczność wspólnych wysiłków, aby chrześcijańska odpowiedź na wyzwania współczesnego społeczeństwa została usłyszana. Mówca przypomniał, że w ostatnich latach RKP i Kościół katolicki owocnie współpracowały ze sobą na różnych płaszczyznach, w organizacjach międzynarodowych itp. „Jestem jednak przekonany, że możemy i powinniśmy to robić w znacznie szerszym wymiarze, aby wspólnie odpowiadać na nowe wyzwania i zagrożenia” – zapewnił przewodniczący OWCS.

Wezwał „swych braci z Kościoła katolickiego do utworzenia wspólnego frontu w celu obrony wiary chrześcijańskiej we wszystkich krajach, gdzie jest ona uciskana i prześladowana”. „Jesteśmy świadkami tego, jak w Europie i w Ameryce zwolennicy wojującego sekularyzmu i ateizmu usiłują usunąć wiarę chrześcijańską z życia społeczeństwa, zabronić symboli chrześcijańskich, zniszczyć tradycyjne chrześcijańskie rozumienie rodziny i małżeństwa jako związku mężczyzny i kobiety oraz poddać w wątpliwość samą wartość życia ludzkiego od poczęcia do jego naturalnego kresu” – mówił z goryczą przedstawiciel Patriarchatu Moskiewskiego.

Zwrócił następnie uwagę na najnowsze dramatyczne wydarzenia na Bliskim Wschodzie. „W niektórych częściach świata zagrożone jest samo istnienie Kościołów chrześcijańskich” – alarmował metropolita. Przypomniał o cierpieniach z powodu ciężkich prześladowań milionów chrześcijan w krajach tzw. „arabskiej wiosny”. Wielu z nich musiało opuścić ziemie, na których żyli od wieków. W tym kontekście wymienił Irak, w którym z półtora miliona chrześcijan przed kilku laty pozostało ich tylko 150 tys., Egipt, Libię, Afganistan, Pakistan, Nigerię, Indie, Indonezję i wiele innych.

Hilarion wspomniał o „katastrofie humanitarnej” w Syrii, w której uzbrojeni islamiści próbują „przy pomocy niektórych państw zachodnich” przejąć władzę, a tam, gdzie im się to już udało, „chrześcijanie są prześladowani i niszczeni” przy milczeniu mediów zachodnich. Mówca wezwał do zespolenia wysiłków w celu obrony chrześcijan i ich dziedzictwa na Bliskim Wschodzie i na całym świecie, do wpływania na polityków, organizacje międzynarodowe i środki przekazu, aby upominały się o chrześcijan – ofiary tej dziejącej się na naszych oczach tragedii ludzkiej.