Bp Szkodoń: „Niech nie słabnie pamięć o tym heroicznym słudze”

Dziś w wielu franciszkańskich klasztorach w Polsce i za granicą odbyły się msze dziękczynne za kanonizację św. Maksymiliana, która odbyła się 30 lat temu w Rzymie. Uroczystej Eucharystii w Krakowie, gdzie żył i pracował o. Kolbe, przewodniczył bp Jan Szkodoń.

Biskup pomocniczy metropolity krakowskiego zwrócił uwagę, że z rocznicą kanonizacji św. Maksymiliana zbiega się synod biskupów w Rzymie poświęcony nowej ewangelizacji. „A o. Kolbe w ewangelizacji tak chętnie wykorzystywał nowe formy, narzędzia do głoszenia Słowa Bożego” – zauważył (Nowością niespotykaną nigdy dotąd było stworzenie klasztoru – wydawnictwa „Niepokalanowa”).

Kaznodzieja obszernie cytował homilię Jana Pawła II, którą papież wygłosił w dniu kanonizacji franciszkanina 10 października 1982 r. Biskup skoncentrował się na fragmentach odnoszących się do jego śmierci męczeńskiej w KL Auschwitz.
Apelował do zgromadzonych w świątyni, aby nie słabła ich pamięć o tym heroicznym słudze.
Na koniec życzył wszystkim, aby przykład i wstawiennictwo św. Maksymiliana wzmocniły ich miłość do Chrystusa i Niepokalanej oraz kształtowały ich gorliwość apostolską, która nigdy nie cofnie się w obliczu jakichkolwiek trudności.

Dziś też w Krakowie odbyła się inauguracja nowego roku akademickiego Wyższego Seminarium Duchownego Franciszkanów, którego patronem jest św. Maksymilian (Święty był studentem i wykładowcą tej uczelni – przyp. red.).

Święty Maksymilian Maria Kolbe (XIX/XX w.) był franciszkaninem, założycielem największej męskiej wspólnoty zakonnej XX wieku i twórcą największego w Polsce wydawnictwa prasy i książki religijnej w Niepokalanowie k. Warszawy, założycielem ruchu maryjnego pod nazwą „Rycerstwo Niepokalanej”, męczennikiem Auschwitz (14 sierpnia 1941 r.).
W 1971 roku został beatyfikowany. W 1972 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. W 1982 r. został beatyfikowany. Uchwałą Senatu Rzeczypospolitej Polskiej rok 2011 (70. rocznica śmierci) w Polsce był Rokiem św. Maksymiliana Marii Kolbego. W uzasadnieniu Senatorowie RP świętego franciszkanina nazwali: wyjątkową postacią w panteonie wielkich Polaków dwudziestego wieku, symbolem ofiar nazizmu, symbolem trudnych wyborów obecnych w życiu każdego człowieka, obrońcą godności człowieka, wzorcem cnót, autorytetem moralnym, bohaterem o heroicznej odwadze, wychowawcą, społecznikiem, obywatelem świata. A za Janem Pawłem II dodatkowo – „patronem trudnych czasów”.