Bp Rakoczy: św. Maksymilian występując z szeregu, ratuje Boga w człowieku

Diecezjalne obchody 30. rocznicy kanonizacji św. Maksymiliana Kolbego odbyły się 7 października w Oświęcimiu. Uroczystej liturgii w kościele pw. św. Maksymiliana przewodniczył bp Tadeusz Rakoczy.

Uroczystości rozpoczęły się na terenie byłego obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie biskup bielsko-żywiecki wspólnie z grupą kapłanów i świeckich odwiedzili celę w Bloku 11, w której śmiercią męczeńską zginął franciszkanin z Niepokalanowa.

Bp Rakoczy zaznaczył w homilii, że męczennik z Auschwitz – „człowiek głębokiej wiary i niezachwianej nadziei” – wciąż zdumiewa.

„Czym było u niego zaufanie u Boga? Było nadzieją, którą dawała mu siłę, aby iść pod prąd nienawiści i niezrozumieniu. Było nadzieją, która w warunkach pozbawionych pozornie nadziei kazała patrzeć w przyszłość z optymizmem” – mówił biskup i przypominał o bezgranicznym zaufaniu św. Maksymiliana Niepokalanej.

Kaznodzieja zaznaczył, że czyn św. Maksymiliana, który oddał życie za nieznanego mu więźnia, ojca rodziny, Franciszka Gajowniczka odbił się szerokim echem wśród więźniów niemieckiego obozu Auschwitz-Birkenau, „w którym każdy człowiek był poniżany, a jego godność poniżana”.

,„Dlatego potrzebny jest nam św. Maksymilian, potrzebny jest naszym rodzinom, ojcom, matkom, dzieciom, by ratować miłość małżeństwa i rodziny. Występując z szeregu, on ratuje w człowieku wartości Boskie, broni rodziny przed degradacją, żonę przed utratą męża, a dzieci przed utratą ojca” – podkreślał biskup i apelował o właściwe kształtowanie sumienia, które, jak zaznaczał, jest gwarantem skutecznego przeciwstawienia się złu w życiu rodzin i małżeństw.

Według biskupa większość zagrożeń i niebezpieczeństw współczesnych czasów to konsekwencje „pogaszonych ognisk rodzinnych” – braku zapalonej pochodni miłości”.

Jak zaznaczał ordynariusz, 30. rocznica kanonizacji św. Maksymiliana jest dobrą okazją do przygotowania się do Roku Wiary.

W niedzielnych uroczystościach uczestniczyli wierni, kapłani z całego dekanatu oświęcimskiego oraz franciszkanie z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, zakonnicy z Krakowa i Niepokalanowa wraz z Misjonarkami Niepokalanej Ojca Kolbego z podoświęcimskich Harmęż – jedynego tego typu ośrodka w Europie środkowo-wschodniej. Obecni byli też przedstawiciele władz miejskich i powiatowych Oświęcimia.

Franciszkanin, św. Maksymilian Maria Kolbe trafił do KL Auschwitz w maju 1941. W sierpniu 1941 oddał dobrowolnie życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. O. Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 r. w bunkrze głodowym, dobity przez hitlerowców zastrzykiem fenolu.

W 1971 r. został beatyfikowany przez papieża Pawła VI. 10 października 1982 r. kanonizacji "męczennika pojednania" dokonał Jan Paweł II.