Potulice: potrójny jubileusz parafii Zwiastowania NMP

Potrójny jubileusz przeżywała parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Potulicach k. Nakła nad Notecią. Zaproszeni goście i mieszkańcy spotkali się 7 października na wspólnej modlitwie z okazji 150. rocznicy wybudowania kościoła, 80. rocznicy powstania zgromadzenia zakonnego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej i 80. rocznicy śmierci Anieli hrabiny Potulickiej.

Mszy św. przewodniczył ordynariusz diecezji bydgoskiej bp Jan Tyrawa, który podkreślił na wstępie, że wszystkich gromadzi intencja dziękczynienia. Najpierw za 150-lecie istnienia kościoła. – To znaczy ośrodka, w którym ludzie mogli się spotykać z Bogiem. Również 80. rocznica istnienia chrystusowców. Wiele milionów Polaków żyje za granicą. Jeśli ta ogromna rzesza osób nieustannie pamiętała o swoich korzeniach, języku, kulturze – to tylko dlatego, że był z nimi Kościół. Byli z nimi księża, a wśród nich również chrystusowcy – powiedział.

Eucharystię poprzedziła jubileuszowa sesja w Zespole Szkół w Potulicach, w czasie której podkreślano wspomniane wcześniej trzy daty, jakże znaczące dla rozwoju duchowego Potulic, ale i samego zgromadzenia chrystusowców. Kierownik Delegatury w Bydgoszczy Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków mgr Iwona Brzozowska, mówiąc o 150. rocznicy wybudowania świątyni w Potulicach, podkreśliła, że charakteryzuje ją „architektura najwyższej próby” o dużych walorach estetycznych.

O Towarzystwie Chrystusowym dla Polonii Zagranicznej opowiedział ks. prof. Bernard Kołodziej TChr z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zgromadzenie powołał 23 sierpnia dekretem datowanym na 8 września 1932 roku prymas Polski kard. August Hlond, przy dużym zaangażowaniu ks. Ignacego Posadzego w Potulicach. Pierwsi duchowni wyjechali do pracy wśród Polonii w 1937 roku do Rygi, Paryża i Londynu. W 2011 roku zgromadzenie liczyło 458 członków.

Kościół w Potulicach według projektu Leonarda Jana Ludwika Marconiego to dawna kaplica dworska wybudowana w 1862 roku w stylu neoklasycystycznym przez właścicieli dóbr – rodzinę Potulickich. Dlatego nie zabrakło również akcentu związanego z Anielą hrabiną Potulicką. Głos zabrał chrystusowiec ks. prof. Wojciech Necel TChr z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. – Śledząc życiorys hrabiny, powinniśmy przyjąć dzisiaj jej hasło: „służyć Bogu i ojczyźnie”. Ona w tym duchu była wychowana i konsekwentnie realizowała te słowa w całym swoim życiu – powiedział.

Urodzona 8 kwietnia 1861 roku w Londynie Aniela Konstancja Aleksandra Potulicka dzieciństwo i młodość spędziła w Potulicach. Mając zaledwie 19 lat, straciła ojca, obejmując jego dobra. Było to w sumie ponad 6600 hektarów ziemi. Pozwoliło jej to na podjęcie szerokiej działalności społecznej i charytatywnej. Jako ostatnia dziedziczka rodu, pałac wraz z parkiem w Potulicach oddała do dyspozycji kard. Augusta Hlonda, z przeznaczeniem na powstałą Fundację Potulickich własnego imienia, która wspierała i wspiera nadal działalność KUL w Lublinie.

Parafia w Potulicach została erygowana przez kard. Stefana Wyszyńskiego 13 sierpnia 1971 roku. Niezatwierdzona przez władze państwowe, funkcjonowała do 12 stycznia 1980 roku jako samodzielny ośrodek duszpasterski. Pierwszym proboszczem był ks. Bogdan Krysiński. Od 1993 roku duszpasterstwo prowadzą chrystusowcy.

Dziś posługę proboszcza pełni ks. Ryszard Czajka TChr. – Potulice są domem macierzystym Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, a kościół parafialny jest pierwszą kaplicą towarzystwa. To tutaj wydawany był chociażby miesięcznik „Msza święta” w nakładzie 75 tysięcy egzemplarzy. Przed wojną było tutaj około trzystu chrystusowców. Dziękujemy za współbraci, którzy – posługując wśród Polonii – podtrzymywali ducha polskiej mowy, kultury oraz patriotyzmu. Prosimy o liczne powołania, bo emigracja wciąż się rozrasta. Dziękujemy za Anielę hrabinę Potulicką, której przodkowie wybudowali tę świątynię – powiedział kapłan.

Uroczystości jubileuszowe zakończył koncert pieśni sakralnych w wykonaniu Alicji Majewskiej i Włodzimierza Korcza.