Nagłaśniane są wszystkie potknięcia i słabości ludzi Kościoła

Zdaniem kard. Stanisława Dziwisza, w mediach „nie zawsze przedstawia się obiektywny obraz księdza. Czasem jest to obraz zdeformowany, czasem karykaturalny”.


– Nagłaśniane są wszystkie potknięcia, słabości i grzechy ludzi Kościoła, podważając tym samym jego misję, odbierając mu wiarygodność, oskarżając go o hipokryzję – mówił metropolita krakowski 29 września podczas Mszy św. z udziałem księży, którzy pielgrzymowali do Łagiewnik z okazji zbliżającego się Roku Wiary.

Na początku homilii kard. Dziwisz wyjaśniał, że wiara chrześcijańska to rzeczywiste spotkanie, relacja z Jezusem Chrystusem. „Przekazywać wiarę znaczy tworzyć w każdym miejscu i czasie warunki umożliwiające takie spotkanie między ludźmi i Jezusem Chrystusem. Celem wszelkiej ewangelizacji jest urzeczywistnienie tego spotkania, zarazem wewnętrznego i osobistego, publicznego i wspólnotowego” – mówił.
Zdaniem hierarchy mądry, gorliwy duszpasterz powinien myśleć także o tych, którzy układają sobie życie poza wspólnotą Kościoła, przyjmując wzorce postępowania nie mające wiele wspólnego z Ewangelią. „Jak do nich dotrzeć? Jak ich przekonać, że Kościół im nie zagraża, że Chrystus nie odbiera im wolności, bo On niczego człowiekowi nie zabiera, a wszystko daje” – pytał.

„Zdajemy sobie sprawę, że nasze osobiste życie oraz nasza posługa kapłańska znajdują się w centrum zainteresowania społeczeństwa, również mediów” – zaznaczył kardynał. Jego zdaniem w ostatnich latach to zainteresowanie nasiliło się. „Nie zawsze przedstawia się obiektywny obraz księdza. Czasem jest to obraz zdeformowany, czasem karykaturalny. Nagłaśniane są wszystkie potknięcia, słabości i grzechy ludzi Kościoła, podważając tym samym jego misję, odbierając mu wiarygodność, oskarżając go o hipokryzję” – mówił metropolita krakowski.
Zwrócił też uwagę na to, że „ta krytyka, niezależnie od tego, czy sprawiedliwa, czy niesprawiedliwa, dotyka zazwyczaj trzech obszarów naszego życia, pokrywających się z trzema radami ewangelicznymi: ubóstwem, czystością i posłuszeństwem”. „Wiemy, że w tych obszarach życia kapłańskiego musimy się stale oczyszczać i nawracać, by dawać jednoznaczne i przejrzyste świadectwo” – dodał.

„Powinniśmy uwalniać się od chęci posiadania zbędnych dóbr, które przecież dla apostoła są balastem. Do nas w pierwszym rzędzie skierowane jest pierwsze błogosławieństwo: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”” – zwrócił się do kapłanów kardynał. „Powinniśmy dbać o przejrzystość relacji z wszystkimi osobami, aby celibat był znakiem naszego całkowitego oddania Chrystusowi i Kościołowi czystym i niepodzielnym sercem” – mówił. „Powinniśmy podejmować ofiarnie zadania powierzane nam przez Kościół w osobie biskupa lub przełożonego zakonnego w przekonaniu, że posłuszeństwo jest cechą ludzi głębokiej i dojrzałej wiary. Jako kapłani nie żyjemy przecież dla siebie. Żyjemy dla Jezusa i dla sprawy, dla której On przyszedł na ziemię” – wyjaśniał kard. Dziwisz.

„Musimy po prostu, pomimo naszej słabości i grzeszności, stawać się świętymi. Takie wyzwanie i takie zadanie staje przed nami w Roku Wiary” – zaznaczył hierarcha i dodał, że to samo powiedziałby Jan Paweł II, który dorastał do świętości pośród swoich codziennych zajęć pasterskich i wyzwań, przed jakimi stawał. „Jego świętość była bardzo zwyczajna, była konsekwencją projektu życia, w centrum którego był Jezus Chrystus i Jego Ewangelia. Tym ideałem żył dzień po dniu, do końca. Nie muszę dodać, że byłem tego bliskim świadkiem” – tłumaczył metropolita krakowski.

Według niego to właśnie rys miłosierdzia powinien być wpisany w posługę księży archidiecezji krakowskiej. „Ważna jest nasza osobista wiara i kapłańska postawa, ale ważne jest również to, by dotrzeć do serca dzisiejszego człowieka. Wydaje się, że zachował on wrażliwość na miłosierdzie i to ono – miłosierdzie Boga – zdolne jest przemówić do niego, poruszyć go, otworzyć na przyjęcie Dobrej Nowiny” – uważa kardynał.

W pielgrzymce z okazji zbliżającego się Roku Wiary uczestniczyli księża diecezjalni i zakonni archidiecezji krakowskiej, biskupi pomocniczy oraz przedstawiciele Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie.