Niebezpieczeństwo „biurokratyzacji duszpasterstwa”

O potrzebie nowej ewangelizacji we Francji, kraju o chrześcijańskich korzeniach, ale w znacznej mierze zsekularyzowanym, mówił Benedykt XVI w przemówieniu do pierwszej grupy biskupów tego kraju, przybyłych z wizytą ad limina Apostolorum.

Papież zalecił im szczególną troskę o księży i formację seminarzystów. Ze względu na małą liczbę kapłanów zachęcił do modlitwy o powołania.

Benedykt XVI nawiązał do przeprowadzanej przez francuski episkopat reorganizacji sieci parafii. „Rozwiązywania diecezjalnych problemów duszpasterskich nie można ograniczać do kwestii organizacyjnych, jakkolwiek są one ważne – mówił Ojciec Święty. – Zachodzi niebezpieczeństwo, że położy się nacisk na dążenie do skuteczności przez swoistą «biurokratyzację duszpasterstwa», skupiając się na strukturach, organizacji i programach, które mogą stać się «odniesieniem dla samych siebie». Miałyby one wówczas niewielki wpływ na życie chrześcijan, którzy oddalili się od regularnych praktyk. Ewangelizacja wymaga natomiast wyjścia od spotkania z Panem w modlitewnym dialogu, a następnie skupienia się na świadectwie dawanym, by pomóc naszym współczesnym rozpoznawać i odkrywać znaki obecności Boga”.

Benedykt XVI wyraził francuskim biskupom uznanie dla szerzonej przez nich wśród wiernych adoracji eucharystycznej. Zaznaczył, że przy reorganizacji duszpasterstwa trzeba zawsze potwierdzać zasadniczą rolę księdza. Godna pochwały jest gotowość wiernych świeckich do pełnienia różnych funkcji w Kościele, ale należy pamiętać, że ich specyficzne zadanie to wnoszenie ducha chrześcijańskiego do rzeczywistości doczesnej. Trzeba być świadomym istotnej różnicy między kapłaństwem powszechnym wiernych a święceniami kapłańskimi.

Ojciec Święty zwrócił uwagę na konieczność wierności autentycznemu nauczaniu Kościoła. Nawiązując do tegorocznych obchodów 600-lecia urodzin św. Joanny d’Arc wskazał ją jako przykład świętości wiernych świeckich w służbie dobra wspólnego. Podkreślił też potrzebę obrony w społeczeństwie życia i rodziny. Nie jest to bynajmniej wyrazem zacofania, ale ma wartość proroczą, pozwalając na pełny rozwój osoby ludzkiej.