Bp Krupa: w rachunku sumienia powinno pojawiać się pytanie – czy kocham Kościół?

Na Diecezjalnym Dniu Wspólnoty spotkali się 8 września w Pelplinie członkowie Ruchu Światło-Życie. „Człowiek, z takiej grupy jak wasza, nie jest bierny w Kościele, on tworzy życie Kościoła” – mówił do oazowiczów z diecezji pelplińskiej emerytowany biskup pomocniczy Piotr Krupa.

Witając zebranych diecezjalny moderator oaz ks. Artur Pukownik przypomniał, że dni wspólnoty mają swój początek w planach założyciela Ruchu, sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. – Dni wspólnoty są po to, abyśmy mogli dzielić się radością wynikającą ze spotkania, tu odkrywamy swoje talenty, charyzmaty, różnorodność w Kościele, ale ona ma nam pomagać w budowaniu jedności tego Kościoła” – mówił.

Bp Krupa zauważył, że Dzień Wspólnoty gromadzi kapłanów, animatorów i uczestników rekolekcji „nawet kilkumiesięczne dzieci i dorosłych”. Pelplińskie spotkanie „stanowi okazję, by dziękować Bogu za doświadczenie wiary” – mówił w kazaniu. Wyliczając powody tego dziękczynienia zwrócił uwagę, że daje ono okazję „wzajemnego spotkania, wymiany doświadczeń w zakresie życia wiary, życia duchowego, przeżyć religijnych, stanowi też okazję do wymiany doświadczeń organizacyjnych”.

Emerytowany biskup pomocniczy diecezji pelplińskiej dodał też, że podczas Dnia Wspólnoty „przypominamy sobie wzajemnie jak ważna jest praca formacyjna w ciągu całego roku, w tym cotygodniowe spotkania w grupach, wspólnie przeżywana i dobrze przygotowana liturgia”. Podkreślił wagę tych działań, „ażeby nie zaprzepaścić tego, co udało się osiągnąć na letnich rekolekcjach”.

Biskup senior przypomniał, że tegoroczny Dzień Wspólnoty ma hasło: Kościół naszym domem”. W tym kontekście hierarcha stwierdził, że dom „zapewnia nam bezpieczeństwo, wspólnotę osób, w domu dzielimy się tym, co mamy, do domu chętnie się wraca, ale niekiedy z domu się niestety ucieka” – dodał. Bp Krupa nawiązał do bolesnych doświadczeń ludzi, którzy nie maja domu, albo z niego uciekają. Uczestnikom formacji oazowej hierarcha życzył, aby doświadczali domu, „do którego się chętnie wraca, w którym panuje przebaczenie”, wskazując przy tym, że dom jest zwyczajowo miejscem, „gdzie stawiamy pierwsze kroki w wierze”.

Bp Krupa przypomniał, że o każdy dom trzeba dbać. – Takie jest też nasze zadanie w Kościele, mówił biskup, gdyż dzisiaj nie brakuje działań, „które chcą zniszczyć nasze duchowe domy, duchowe wspólnoty, dzieje się to w warunkach, gdy wzmagają się ataki na Kościół”. Te zagrożenia stanowią wyzwanie dla współczesnych chrześcijan – zauważył biskup i dodał, że w Kościele „chcemy odnaleźć swoje miejsce i pomóc odnaleźć innym ich miejsce w Kościele”.

„Człowiek, z takiej grupy jak wasza, nie jest bierny w Kościele, on nie tylko patrzy co się dzieje, on tworzy życie Kościoła, on ten Kościół ma w swoim sercu, on go kocha, z nim i za niego się modli” – mówił kaznodzieja.

Mówiąc o roli katolików w Kościele, biskup senior wskazywał, że Kościół jest miejscem „rozpoznawania powołania i tego, jak służyć wspólnocie, w której się dobrze czujemy, którą kochamy, w której jesteśmy nie tylko dla siebie, ale i dla innych”. Hierarcha apelował do oazowiczów: „w naszym rachunku sumienia powinno pojawiać się pytanie – czy ja kocham Kościół?”. Do tych ważnych pytań zaliczył biskup również pytanie: czy znaleźliśmy swoje miejsce w Kościele, „bo miłość to także czyn”.

Na zakończenie homilii bp Krupa życzył, aby oazowicze „zapalali innych do tego, by odkryli świętość Boga, Jego miłość i swoje miejsce w Kościele”.

Po Mszy św. uczestnicy letnich rekolekcji spotkali się w grupach, w których dawali świadectwo wiary o przeżytych 15-dniowych, wakacyjnych ćwiczeniach duchownych i sformułowali plany dalszej formacji we wspólnotach młodzieżowych i kręgach Kościoła Domowego.