Słynna barokowa puszka na komunikanty wróciła do Bielska-Białej

Do Bielska-Białej wróciła przyjęta w depozyt przez Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach puszka na komunikanty w kształcie Arki Przymierza. Jak informuje Muzeum Diecezjalne w Bielsku-Białej, prawowitym właścicielem XVIII-wiecznego cyborium, jest bielska parafia katedralna.

Dyrektor Muzeum, ks. dr Grzegorz Klaja podkreśla, że naczynie liturgiczne z Bielska-Białej to wybitne dzieło sztuki złotniczej i wyjątkowo cenny przedmiot pod względem wymowy teologicznej. Puszka ufundowana została w 1760 roku przez księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego, jako dziękczynne votum za uwolnienie z pruskiego więzienia.

„Puszka ma kształt nawiązujący do opisanej w Starym Testamencie Arki Przymierza. Puszka-Arka umieszczona została na nóżce w kształcie obłoku. Wieko arki – przebłagalni wieńczy symbol Trójcy Świętej i Opatrzności tak zwane Oko Opatrzności. Kształt cyborium i elementy rzeźbiarskie nawiązują do historii Starego Przymierza natomiast znajdujące się na puszce emaliowane miniatury przedstawiają zbawcze wydarzenia Nowego Testamentu, wizerunki Ewangelistów oraz Ojców Kościoła. Całość uwidacznia więc spójną jedność Starego i Nowego Testamentu, i jej ideowe przesłanie” – opisuje kapłan i podkreśla, że wykorzystanie idei Arki Przymierza do wykonania puszki na komunikanty jest przetransponowaniem idei starotestamentowych do misterium Najświętszego Sakramentu Ołtarza.

Obecnie parafia katedralna św. Mikołaja oddała zabytkową puszkę w depozyt do Muzeum w Bielsku-Białej. „Wyrażam żywą nadzieję, że znajdzie ona swoje, już trwałe, miejsce na stałej ekspozycji w naszym kościelnym, Diecezjalnym Muzeum, gdy zostanie ono otwarte. Tam będzie opowiadać o wierze w misterium Najświętszego Sakramentu” – zaznacza ks. Klaja.

Muzeum Diecezjalne będzie miało swoją siedzibę w zabytkowym budynku przy bielskiej katedrze. Po gruntownym remoncie w czterokondygnacyjnym gmachu o powierzchni około 500 m. kw. powstanie w ciągu 3 lat ekspozycja. Uruchomiony zostanie także magazyn, gromadzący obiekty zabytkowe i historyczne, które nie znajdują właściwej ochrony w parafiach lub są wycofane z kultu.