Poznań: nuncjusz apostolski w poznańskiej katedrze

Nuncjusz apostolski w Polsce, abp Celestino Migliore, będzie przewodniczył 29 czerwca uroczystościom ku czci świętych Apostołów Piotra i Pawła, patronów poznańskiej katedry i miasta Poznania.

29 czerwca, w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, w poznańskiej katedrze, której patronują ci święci Apostołowie, o godz. 10 zostanie odprawiona Msza św. odpustowa pod przewodnictwem abp. Celestino Migliore.

Będzie to druga oficjalna wizyta nuncjusza apostolskiego w archidiecezji poznańskiej. Po raz pierwszy odwiedził on Poznań na początku swej misji dyplomatycznej 13 września 2010 r., jako gość odbywającego się w tym mieście VIII Kongresu Teologów Polskich.

Historia poznańskiej Bazyliki Archikatedralnej sięga początków chrześcijaństwa w naszym kraju – drugiej połowy X w. Jest więc ona najstarszą katedrą na ziemiach polskich.

Na miejscu obecnej katedry gotyckiej, zbudowano w 968 r. pierwszy murowany kościół katedralny pw. św. Piotra. Badania archeologiczne przeprowadzone w 1946 r. odsłoniły liczne fragmenty pierwotnej katedry poznańskiej, co pozwala ustalić, iż wzniesiona została jako bazylika trójnawowa z prezbiterium zamkniętym absydą.

Odkryto w niej także relikty płyty z zaprawy wapiennej, tzw. misy chrzcielnej i krypty grobowe identyfikowane przez badaczy jako prawdopodobne groby monarsze: księcia Mieszka I i króla Bolesława Chrobrego.

Po zniszczeniu preromańskiej świątyni w latach 1034-1038, na jej fundamentach powstała w drugiej połowie XI w. katedra romańska, przebudowana w XIII w. Zastąpiona została ona następnie budowlą gotycką, wzniesioną w XIV i XV w., którą strawił pożar w 1622 r.

Po tym pożarze w 1772 r. katedra otrzymała nowy wystrój wnętrza i elewację w stylu neoklasycznym, dzieło architekta Efraima Schroegera, przebudowaną następnie w końcu XVIII w. i tak przetrwała do II wojny światowej.

Ostatni pożar katedry wybuchł 15 lutego 1945 r. podczas prowadzonych walk o Ostrów Tumski. Zniszczył on kościół w 65 proc. Ocalał jedynie wieniec kaplic, częściowo uszkodzonych. Zniszczenie świątyni i podjęte prace przy odbudowie katedry odsłoniły jej gotycki elementy, co spowodowało, że podjęto decyzję o regotyzacji katedry. Główny trzon odbudowanej po wojnie katedry zachował wszystkie cechy gotyckiej budowli z I połowy XV w.